Μάλλον έξω από το μαγαζί έχει πάρα πολλή ζέστη ή εγώ νιώθω σαν τον Λόρενς Ολίβιε στην κόλαση του Δάντεως και τον Λόρενς της Αραβίας που γύρναγε τις ερήμους με μια τσόπερ και με περισσό θράσος ,χωρίς τατουάζ, δερμάτινο γελέκο, μούσια, νεανίδα με σορτσάκι, παρά μόνον με ένα παλιό κυνηγετικό τυφέκι. Οι πλανόδιοι πωλητές που έρχονται συνήθως φαίνονται να έχουν φύγει διακοπές και παντού γυρνάνε τύποι με μικρά μπουκάλια νερό Υάς στο χέρι και κυνηγάνε λεωφορεία, μετρό, προαστιακούς, αεροπλάνα και τρένα στην πλατεία Κολιάτσου που δεν είναι φημισμένη για τα αεροδρόμια της αλλά και ούτε για τον σταθμό μετρό. Κάποια στιγμή το περίπτερο κλείνει για πρωινό διάλειμμα και όλοι μπαίνουν στο κατάστημα και ρωτάνε αν έχουμε εντελώς κρύο νερό αλλά δεν δύναμαι λόγω φόρτου εργασίας να τους εξυπηρετήσω, και μερικές φορές εύχομαι να ήμουν στην θέση του περιπτεριούχου με το ωραίο πρωινό διάλειμμα ή τουλάχιστον να ήμουν περαστικός με νεράκι σε αναζήτηση αεροπλάνου για την Σιάτιστα, το Λιδωρίκι και την Προσοτσάνη Δράμας, όσο καλύτερη και αν μοιάζει αντικειμενικά η Κολιάτσου με το πανέμορφο κατάστημα στους Λιδωρίκιους και τους Δραμινούς. Το σίγουρο είναι ότι τα πράγματα είναι εδώ και θα μείνουν εδώ, θα ενημερώνεστε για την σάγα του καταστήματος και άλλα θέματα ενδελεχώς και αφού τελείωσε το πρωινό διάλειμμα του Ιουλίου θα συνεχίσομεν να περιγράφουμε τις επισκέψεις και αναχωρήσεις διαφόρων αλλά και διάφορες άλλες περιπέτειες γύρω, μέσα ή μακρυά μας, και θα έρχονται όλα όσα έχουμε να πούμε κοντά σας.