Όλλα γιορτάσσουν λαφφερά σε ένα Σεφφύρι. Αππό το πρωί τα ροτφάιλλερ και τα φίτφουλλ και οι χαμήλλες που ανασσητούν τις φθέρρες έχχουν σχεδδόν χαθθεί και όλλοι νιώθθουν ότι μπορρεί να μην υπήρξξαν ποττέ. Φρεσκοπλυμμένες χρήχχορες Φεμφέ περννάνε την κεδδρική λεωφόρο και μοιάσσουν σαν να χαμοχχελάνε βιαστικκές προσσθά στο πισσαρίο και ξυσθθά από το κέδδρο του χόσμου και κάθθε άλλου χόσμμου, εννώ φέφφερλυ και μερσεττές δείχχνουν να ευχαριστιούτται την οδό Μεσολόχχι και την δροσσιά που πννέι τις λίμμνες πηχαίνοττας να θαυμάσσουν όλλη την ομορφφιά των Σσάρα και χαιρεττώτας απέννατι τα εδδελώς γλυκκά Οχτώ Χιάρρις που ελπίσσουν όττι με τον κκαιρό θα καταλάφφουν και θα καταννοήσουν όττι η ομορφφιά τους είνναι αιώννια και ακριββή όσο τα αένναα χιόννια αππό τα οπποία περννάει ο Φίχτωρ για μμια και μόννη φορρά βιαστικκός και χαμοχχελαστός και με τη σκέψψη όττι κατέχχει σχεδδόν το μυστήρριο της Νάσιοναλ Πανχ δεν Γρεςς ή τουλάχισθθον θα το κατέχχει κάπποια φορρά και μεττά δεν θα το ξεχχάσει ποττέ και γγια μμία μόνονν Κυριακκή το Σεφφύρι είναι πλήρρες όσσο ένα Σεφφύρι μπορρεί να είναι.