Ιδανική επιλογή για τον Πολιτισμό στο νέο υπερ-υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων, ο Νίκος Ξυδάκης, εύχομαι, βρισκόμενος σήμερα στο νέο γραφείο του στη Μπουμπουλίνας, να μην πελάγωσε. Είναι πολλά τα ανοικτά μέτωπα που επείγει να αντιμετωπίσει, ενδεχομένως «ματώνοντας». Ποιο θα πιάσει πρώτο; Με ποια ιεραρχία; Είχε διαρρεύσει ότι ο τομέας Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ είχε ρίξει το βάρος του προγράμματός του στην εξεύρεση λύσης για το Μέγαρο Μουσικής και τη Λυρική Σκηνή.
Δεν ανησυχούμε. Ο Ξυδάκης διαθέτει ένα ακλόνητο αβαντάζ έναντι των περισσότερων προκατόχων του. Επειδή ασχολείται με τον Πολιτισμό δεκαετίες με υψηλό επαγγελματισμό, ήθος και αληθινό έρωτα, με τη διττή ιδιότητα του δημοσιογράφου και του τεχνοκριτικού, διαθέτει το οπλοστάσιο για να χαράξει χωρίς αμφιταλαντεύσεις νέες πολιτικές και να δημιουργήσει τις νέες δομές που όλοι ζητάνε. Σε αντίθεση με τον θίασο που έχει παρελάσει απ΄τον Πολιτισμό, συγκροτημένος και καταρτισμένος, ο Ξυδάκης βάζει τον πήχυ ψηλά και, από συζητήσεις με ανθρώπους των τεχνών, φαίνεται πως περιμένουν από αυτόν σχεδόν τα πάντα. Κρατά και το καρπούζι και το μαχαίρι.
Ποια λύση θα βρει για το Κέντρο Κινηματογράφου που λειτουργούσε με τον αυτόματο και μετά και από την πρόσφατη παραίτηση του Πέτρου Μάρκαρη παραπαίει ακυβέρνητο; Θα τολμήσει να κάνει επανεκκίνηση με νέα, «καθαρά», άφθαρτα πρόσωπα; Θα γίνουν κάποια στιγμή -επιτέλους- τα θυρανοίξια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, που καθυστερούν μετά την επεισοδιακή απομάκρυνση της Αννας Καφέτση; Πότε; Με ποιους όρους; Με ποια πρόσωπα; Το ΕΣΠΑ για την ολοκλήρωση των υποδομών του που έληγε στο τέλος της χρονιάς πήρε ευτυχώς μικρή παράταση. Θα προλάβει την απορρόφηση των υπόλοιπων ΕΣΠΑ, και για το ξενοδοχείο Ακροπόλ -όπου έχουν διαρρεύσει τα «τέρατα» για τον εργολάβο που το αναστηλώνει- ,και για το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, που θα εκτείνεται σε 18 νεοκλασικά γύρω απ’ τον Αγιο Ελισαίο; Θα μπουν τα ΕΣΠΑ σε νέα λογική και θα προκρίνονται για αυτά με διαφανείς διαδικασίες αυτοί που πρέπει και όχι οι κολλητοί του πρωθυπουργού και του εκάστοτε γενικού γραμματέα του υπουργείου; Θα στριμώξει τον εργολάβο που ανέλαβε την επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης και γνώριζε εκ των προτέρων το πρόβλημα με τα ύδατα, ο οποίος καθυστερεί το έργο ζητώντας νέα χρυσοφόρα σύμβαση για να συνεχίσει; Θα ξαναστήσει, χωρίς καμία πολιτική δουλεία, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου;
Την Εθνική Λυρική Σκηνή, το μοναδικό αληθινό success story του πολιτισμού που κινδυνεύει από την υποχρηματοδότηση, θα την ενισχύσει; Μηδενίστηκε το χρέος της, αλλά ασφυκτιά. Θα δώσει επίσης λύση στη χρηματοδότηση του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και του Ελληνικού Φεστιβάλ και ένα τέλος στην αδιανόητη κωλυσιεργία για την απορρόφηση των επιχορηγήσεών του; Θα κάνει έλεγχο στο Εθνικό Θέατρο, μετά τις καταγγελίες των εργαζομένων του στην Επιθεώρηση Εργασίας για κακοδιαχείριση και μη τήρηση της συλλογικής σύμβασης;
Θα απεμπλακεί το Δημόσιο από το δίλημμα της διάσωσης του Μεγάρου Μουσικής; Είναι δυνατό να ζητά κανείς να αναλάβει το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος, που χρωστάει ακόμα και σήμερα στο Ελληνικό Φεστιβάλ μέρος της χρηματοδότησης του 2014, το κοστοβόρο όραμα του Χρήστου Λαμπράκη, που το έχει ήδη πληρώσει χρυσάφι; (Πού είναι οι φιλότεχνοι χορηγοί και ολιγάρχες;). Θα κατορθώσει να επαναδιαπραγματευτεί, ως ισότιμος συνομιλητής, τη σύμβαση με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τη Λυρική και τη Βιβλιοθήκη; Η συμφωνία έγινε σε εποχές προ Μνημονίων. Οι συνθήκες άλλαξαν στο μεσοδιάστημα άρδην. Πρωτίστως, θα επαναδιαπραγματευτεί τον προϋπολογισμό για τον Πολιτισμό που χρόνο με το χρόνο εξοντώνεται;
Οι αλλαγές στο υπουργείο Πολιτισμού θα είναι ραγδαίες. ‘Οχι μόνο γιατί ανέλαβε ένας γνώστης του αντικειμένου, εκτός κομματικού μηχανισμού. Θα τερματιστεί ο πολύχρονος ηγεμονισμός της κ. Μενδώνη, ενώ ταυτόχρονα θα απαλλαχτούμε από τα φτηνά επικοινωνιακά τρικ του κ. Τασούλα. Όποτε χρειαζόταν είτε ο Σαμαράς, είτε ο ίδιος, είτε η παράταξή του, έβγαζε έναν άσσο της Αμφίπολης απ’ το μανίκι του και τον διέχεε στο Τύπο. Είχε φροντίσει να φυλάξει κάτι τις και προεκλογικά. Τους πέντε νεκρούς της Αμφίπολης και την εξάρθρωση αρχαιοκαπηλικού κυκλώματος. Και ο τόπος και ο πολιτισμός χρειάζονται όμως τούτη την κρίσιμη ώρα πράξεις ουσίας. Ο Ξυδάκης δείχνει να είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να εγγυηθεί για αρκετές από αυτές.