Η χθεσινή είδηση της ημέρας ήταν οι τοξικολογικές εξετάσεις του Ζακ Κωστόπουλου, που ξεκαθάριζαν το τοπίο όσον αφορά τη χρήση ουσιών εκ μέρους του θύματος: Ο Ζακ Κωστόπουλος δεν βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλ.
Βέβαια, δεν είναι μόνο η χθεσινή είδηση της ημέρας, είναι κάτι που θα συζητάμε και τις επόμενες μέρες, κάτι που θα συζητάμε και όταν ξεκινήσει η δίκη, κάτι που θα συζητάμε ίσως και όταν αυτή τελειώσει. Πια το ξέρουμε, ο θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου μας έχει σημαδέψει και μας φέρνει στο μυαλό την εξής σκέψη: Πόσοι άλλοι τέτοιοι θάνατοι έχουν συμβεί στους δρόμους της Αθήνας αλλά ποτέ δεν τους μάθαμε ή πέρασαν στα ψιλά του αστυνομικού δελτίου γιατί δεν υπήρχαν μάρτυρες, γιατί δεν υπήρχε βίντεο που δημοσιεύτηκε, γιατί το θύμα ήταν κάποιος που ζούσε πιθανόν «στα αζήτητα»· σκληρή έκφραση αλλά αντικατοπτρίζει μια πτυχή της Αθήνας, της πόλης που ζούμε. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Κάνουμε όλοι τέτοιες σκέψεις; Μάλλον όχι. Κάτω από το χθεσινό ποστ για τις τοξικολογικές του Ζακ στη σελίδα της Popaganda κάποια σχόλια με έκαναν να αναρωτιέμαι τι συμβαίνει και κάποιοι άνθρωποι έχουν περιχαρακωθεί τόσο πολύ μέσα στο βολικό κουτάκι που έχουν φτιάξει με το μυαλό τους, έχουν σηκώσει τέτοια στεγανά, έχουν μπει σε ένα κουκούλι από γρανίτη και αρνούνται να δουν τα γεγονότα, γιατί τα έγγραφα μιλούν για γεγονότα και όχι για εικασίες.
Ποια είναι αυτά τα σχόλια; Ενδεικτικά (και κρατώντας την αρχική ορθογραφία): «Οπότε είχε πλήρη επίγνωση πως εσπαγε βιτρίνα? Και το τρεκλισμα?», «Αρα ηταν συνειδιτοποιημενος κλεφτης? Αρα δεν τον ενοιαζε που μπηκε στο μαγαζι κ πηγε να κλεψει τα χρυσαφικα του χρυσοχοου ? Ουτε τον ενοιαξε αν θα διαταραζε την ψυχικη ηρεμια του μαγαζατορα που θα εβλεπε να του εχουν κλεψει το μαγαζι?Αισχος που ειπαν οτι ηταν υπο την επηρεια ναρκωτικων και τωρα ξεκαθαρισαν οτι ηταν στα λογικα του οταν εκλεβε.», «Άρα δεν ήταν φτιαγμένος ήξερε τη έκανε?». Επιπλέον, από τοίχο φίλου αλίευσα το συγκεκριμένο σχόλιο: «σόρι αλλά το ότι βγήκαν καθαρές οι τοξικολογικές σημαίνει ότι δεν πέθανε από αυτό. Υπό την επήρεια ουσιών ξεκάθαρα ήταν, δεν μπορούσε να μιλήσει ή να περπατήσει κανονικά»
Ας πούμε ξανά τα βασικά: Κλοπιμαία δεν βρέθηκαν ποτέ, ο ισχυρισμός ότι ο Ζακ μπήκε να κλέψει στηρίζεται μόνο στην κατάθεση του ιδιοκτήτη και δεν αποδεικνύεται μέχρι στιγμής από κανένα στοιχείο. Ο Ζακ δεν απείλησε τη ζωή κανενός, το μαχαίρι που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος δεν φέρει τα αποτυπώματά του. Στο βίντεο το μόνο που τελικά βλέπουμε είναι ένας τρομοκρατημένος άνθρωπος, όχι ένας άνθρωπος υπό την επήρεια ουσιών, που νιώθει εγκλωβισμένος, που στην προσπάθεια του να ξεφύγει από αυτούς που τον θεωρούν απειλή σέρνεται στο έδαφος εμφανώς αδύναμος κι αυτοί τον κλωτσούν, και σε δεύτερη φάση ενώ προσπαθεί να τρέξει μακριά δέχεται κλωτσιά στην πλάτη και μετά ακινητοποιείται από ομάδα αστυνομικών που πέφτουν πάνω του. Επιπλέον, τα έγγραφα αποδεικνύουν ότι ο Ζακ δεν είχε κάνει χρήση ουσιών και έτσι, λογικό συμπέρασμα, προφανώς και δεν πέθανε από χρήση ουσιών. Όσοι αποφασίσουν να βγάλουν τα δικά τους πορίσματα και να μη δέχονται τις ιατρικές εξετάσεις μοιάζουν με τους προπονητές της κερκίδας, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο αλλά για ανθρώπινες ζωές.
Και τώρα που τα είπαμε, τι; Τι αλλάζει για αυτούς τους ανθρώπους που θα δουν την ιστορία από την πλευρά που έχουν προαποφασίσει ότι θα τη δουν; Όσοι μέχρι προχθές έβγαιναν με φόρα και επιθετικότητα και κατηγορούσαν τον Ζακ ως πρεζάκι και έπαιρναν το μέρος του ιδιοκτήτη λέγοντας «Εσύ τι θα έκανες αν έμπαινε στο μαγαζί σου ένας τρελαμένος από την πρέζα», είναι οι ίδιοι που βγαίνουν τώρα και λένε «αρα να κοιταξουμε και την πλευρα του τιμιου μαγαζατορα που αναγκαστηκε να πραξει ετσι λογο αγανακτησης. Εχεις σκεφτει αν εχει καταστραφει η ζωη κ η ψυχολογια αυτου του ανθρωπου μετα απο αυτο που εγινε?» και ότι ο Ζακ ήταν ένας εν ψυχρώ ληστής, παρότι που από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προκύπτει αυτό.
Και τι περίεργο. Αυτή η ανακόλουθη σκέψη, αυτό το άλμα λογικής δεν συμβαίνει μόνο από ανθρώπους που όπως ισχυρίζονται θέλουν τάξη και ασφάλεια και να μη φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Αυτά τα επιχειρήματα διαδίδει κι ένας από τους δράστες, ένας από τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης. Ο μεσίτης που ούτε είδε το μαγαζί του να απειλείται, ούτε δέχτηκε επίθεση αλλά έσπευσε να κλωτσήσει στο κεφάλι έναν ματωμένο άνθρωπο που βρισκόταν πεσμένος στο πεζοδρόμιο.
Σύμφωνα λοιπόν με δημοσίευμα του omniatv, που παρακολουθεί στενά την υπόθεση με έγκυρα ρεπορτάζ, ο χρήστης του twitter snake@zmOMI_ είναι ο μεσίτης που επανήλθε στο μέσο με άλλο ψευδώνυμο, ο άνθρωπος που αφέθηκε με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, συνεχίζοντας να δημιουργεί κλίμα εναντίον του θύματός του.
Έγραφε λοιπόν ο μεσίτης πριν λίγες μέρες «Ο Ζακ μπήκε με μαχαίρι στο κοσμηματοπωλείο και το έκανε γυαλιά καρφιά γιατί ήρθε στο τσακίρ κέφι από την πρέζα». Τι έγραφε χθες; «Άρα ο Ζακ τα είχε “τετρακόσια” όταν μπούκαρε στο κοσμηματοπωλείο και τα έκανε “γυαλιά καρφιά”, και ήταν “νηφάλιος” όταν έβγαινε έξω με το μαχαίρι που επιτέθηκε στον ΕΚΑΒίτη… και απείλησε τους παρευρισκόμενους…Ενδιαφέρον…»
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το τι γράφεται στα social λίγη σχέση έχει με την ουσία της υπόθεσης. Όμως το κλίμα που προσπαθούν ορισμένοι να δημιουργήσουν προφανώς και μπορεί να γίνει μέρος της υπόθεσης. Μια δίκη δεν πραγματοποιείται σε μια κάψουλα αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα. Κι αυτό πρέπει να το σκεφτόμαστε όλοι όσοι θέλουμε να υπάρξει δικαιοσύνη για τον Ζακ.
Γιατί πέρα από όσους αγνοούν τα στοιχεία και συνεχίζουν τα δικά τους αφηγήματα που ξεφεύγουν από τη λογική υπάρχει πολύς, πολύς κόσμος που αναμένει να δει την διαλεύκανση της υπόθεσης, που απαιτεί την απονομή δικαιοσύνης. Το αποδεικνύει αυτό, μεταξύ άλλων, και η τεράστια απήχηση του χθεσινού αποκλειστικού της Popaganda. Δεν μπορούμε να τα βάψουμε μαύρα. Ξέρουμε ότι μέλη της κοινωνίας μας είναι και αυτοί που ακόμη και τώρα σκυλεύουν τον νεκρό Ζακ, που θα τον σκυλέψουν ανεξαρτήτως ιατρικής διαπίστωσης, ανεξαρτήτως δικαστικής απόφασης. Άλλωστε όπως πολύ σωστά έγραψε η Μαρία Λούκα στο ρεπορτάζ της «Αυτό που καταγράφηκε στα βίντεο ήταν μια πράξη ανείπωτης βίας που εξόντωσε έναν άνθρωπο και δε θα άλλαζε ούτε ο χαρακτήρας, ούτε το αποτέλεσμα του εγκλήματος από τις τοξικολογικές εξετάσεις. Οι ζωές των ανθρώπων που έχουν κάνει χρήση δεν έχουν μικρότερη αξία». Αυτό κρατάμε και με αυτό προχωράμε, σε μια υπόθεση που μας αφορά όλους και που έφερε, με τραγικό τρόπο, στην επιφάνεια τόσο τον βόθρο όσο και την αγωνιστικότητα για μια καλύτερη κοινωνία. Ας αναλογιστούμε όλοι πώς θέλουμε να διαμορφωθεί η ζωή μας. Είμαστε με τους πεσμένους ή με αυτούς που κλωτσούν;