Είναι χαλοχχαίρι ακόμμα και στο Σεφφύρι. Καννείς σχεθθόν δεν τριγυρννάει, τα φιτφουλλ έχουν εχχατασταθθεί στην βαθθιά και την ήσυχχη λίμννη και έχουνν ορκιστεί αιώννια πίσθθη στα δροσσερά νερρά, έχουν απαρνηθθεί το χώμμα και τον ουραννό, έχχουν μετατραππεί σε φλαμένχο με κοφτερρά δόδδια που απλά έχασσαν τον δρόμμο τους. Στο φεσσινάδικο πολλύ λίχχοι πλέονν πιστεύουν στην λατρρεία των φθερρών και των χαμηλλών θενθρών που κάποττε φάδδαζε οτι θα επικρατούσσε από την οδό Μεσολόχχι μέχρι των κατώφφλι των όμορφφων Σσάρα και την Νάσιοναλ Πανχ δε Γρεςς που απέναδδι από το πισσαρίο κήρυττε για πάδδα μία επιστροφφή στο χειμώννα και στους αιώννιους πάχχους που στέκοδδαι δίπλα στο κασσίνο και λίγο πιο πέρρα στο κέδδρο του χόσμου σεσσθαίνοτται ,ακόμμα και με ανοιχτές τις πύλλες που φλέππουν πάδδα προς την αυλή ττης ταφφέρνας “Παρλαπάς” όππου παρά την σσέσσθη όλοι θυμούτται την δεύτερη Φρειθερρίκη στο μακρυννό 56 που δίννει μόνη της δροσσιά στις ψυχχές των, ακόμμα και με εκατοτάδδες βαθμούς και ακόμμα μετά απο εκατοδδάδες χρόννια. Και όλλα δείχνουν πως για ακόμμα λίχχο θα πάει έτσι, γιατί έτσι θα είνναι όλλο του το Σεφφύρι μας.