Πολιτικοί παράγοντες του τόπου σε σύσκεψη
Ρώτησα ένα καλό φίλο που ξέρει να κωδικοποιεί καλά τα πολιτικά σημάδια των ημερών:
“Τι θα γίνει από δω και πέρα;”
Μου απάντησε γρήγορα πως αν προκύψει πως είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών που σχετίζονται με τη νύχτα, το θέμα θα ξεχαστεί γρήγορα. Αν πάλι βγει κάποια προκήρυξη από κάποια οργάνωση (υπάρχουν τρομοκρατικές οργανώσεις που χτυπούν έτσι μαφιόζικα;) τότε η κυβέρνηση θα εμφανιστεί αμείλικτη και θα χτυπήσει κάθε “άκρο”. Τα μουστάκια του Χρύσανθου Λαζαρίδη θα γελάνε με αυτήν την εξέλιξη. Η Χρυσή Αυγή θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί ως θύμα πια, από θύτης και το νέο φορολογικό σύστημα θα περάσει άνετα στη Βουλή γιατί χρειάζεται “σταθερότητα”.
Η συνωμοσιολογία έχει χτυπήσει κόκκινο. Και αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ψυχραιμία. Και ούτε θα υπάρξει.
Γιατί;
Γιατί πολύ απλά ζούμε στην εποχή που οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις καθορίζονται πλέον από το ποιος θα σκοτωθεί το προηγούμενο βράδυ.
Δυτικός πολιτισμός σου λέει μετά και σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.
Τα παιδιά που σκοτώνονται δεν είναι ήρωες αλλά η κατάντια της κοινωνίας μας. Πρέπει να ντρεπόμαστε για τους νεκρούς μας. Όχι μόνο εμείς αλλά ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Οικογένεια.
Και έχεις τον Τόμσεν και τον κάθε Τόμσεν να του φταίει η σύνταξη στις “άγαμες θυγατέρες”.
Ούτε ένας καινούριος Διαφωτισμός δεν μας σώζει.