Μα καλά τι συμβαίνει; Ποιος δεν αφήνει τον ατίθασο Βέλγο καλλιτέχνη να μιλήσει; Γιατί δεν απαντά στις κατηγορίες; Καλά όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γιατί παίζουν τέτοιο διαολεμένο εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και δεν απευθύνονται στον Γιαν Φαμπρ; Να του κάνουν μια ερώτηση του στυλ: τι έχετε να πείτε γι’ αυτά που σας προσάπτουν οι Έλληνες καλλιτέχνες; Έχουν δίκιο, άδικο, ξανασκεφτήκατε ορισμένα πράγματα; Ο ρόλος των Μέσων δεν είναι μόνο να παίρνουν θέση αλλά να βοηθούν τη συζήτηση. Ειδικά όταν αυτή είναι έντονη. Στην περίπτωση του Φαμπρ, η «εκκωφαντική» σιωπή του είχε σαν αποτέλεσμα να ακούγεται μονάχα η μια πλευρά. Και όταν συμβαίνει αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χάνεται ο ορθολογισμός μέσα στη βαβούρα.
Η αλήθεια είναι όμως άλλη. Όχι ένα Μέσο αλλά πολλά συνομίλησαν με τον Γιαν Φαμπρ μετά την περιβόητη συνέντευξη τύπου, όπου ανακοινώθηκε το γκρέμισμα της ελληνικότητας του φεστιβάλ. Ανάμεσα σε αυτά και η Popaganda. Το υπουργείο για δικούς του λόγους έδωσε προτεραιότητα στο περιοδικό Κ της Κυριακάτικης Καθημερινής , βάζοντας εμπάργκο στα υπόλοιπα μέσα μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής. Για τον κόσμο που δεν γνωρίζει, αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στο χώρο της δημοσιογραφίας. Είναι μέρος της δουλειάς να προσπαθείς να βγάλεις «πρώτος» ένα θέμα που απασχολεί πολύ κόσμο. Σε συνθήκες κανονικότητας, όμως, και όχι όταν καίγεται ο τόπος. Γιατί εδώ υπάρχουν ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα, αφού η επικαιρότητα δεν νοιάζεται για τα «αν».
Και τώρα τι; Μετά την παραίτηση Φαμπρ ποιος θ’ αναλάβει να σώσει τη Λόλα από τους ληστές; Θα μας απαντήσει άραγε το υπουργείο γιατί προχώρησε σε μια εντυπωσιακή απομάκρυνση όπως αυτή του Γιώργου Λούκου, σε μια εντυπωσιακή πρόσληψη του Γιαν Φαμπρ και τώρα έχει μείνει με το Φεστιβάλ (να δούμε και πως θα το λένε πια) στα χέρια; Μπορεί να μας πει κάποιος γιατί απομάκρυναν έναν καλλιτεχνικό διευθυντή που μέσα στα πολλά αρνητικά που του καταλόγιζαν ήταν ότι «δεν προλάβαινε ν’ ασχοληθεί με το φεστιβάλ και ήταν συνέχεια στο εξωτερικό», για να φέρουν κάποιον που, για μαντέψτε, και αυτός δεν προλάβαινε να γνωρίσει και να καταλάβει τους Έλληνες καλλιτέχνες; Σε μια χώρα όπως η δική μας που δεν είναι δα και εκατοντάδες χιλιάδες οι άνθρωποι του πολιτισμού και αμέτρητα τα καλλιτεχνικά ρεύματα και οι τάσεις. Δέκα άνθρωποι είμαστε που κάποιοι μπορεί να κάνουν κάτι καλό και κάποιοι άλλοι όχι. Ελπίζουμε, τώρα που το Φεστιβάλ είναι ακέφαλο, οι σύμβουλοι του κ. Μπαλτά να είναι ελεύθεροι επιτέλους να κάνουν το παιχνίδι τους. Μπορούσαν και πιο εύκολα, δεν ήταν να ανάγκη να κουβαλήσουν ολόκληρο Φαμπρ για να τα καταφέρουν.
Επειδή μπορεί να μην έγινε αντιληπτό παραθέτω ολόκληρη τη δημοσίευση στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης. Όπως είναι εμφανές σε αρκετά σημεία το Διοικητικό Συμβούλιο ορίζει-εγκρίνει τι θα κάνει ο εκάστοτε καλλιτεχνικός διευθυντής μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Άρα τι τον θέλουμε τον διευθυντή αφού έχουμε τους συμβούλους;
«Άρθρο 67 Στο ν. 2636/1998 (Α΄198) προστίθεται άρθρο 3Α ω εξής:
«Άρθρο 3Α