Η φροχχή δεν ταράσσει καννένα Σεφφύρι. Μμία ομάθθα από φίτφουλλ ποττέ δδεν θα τις συνηθθίσσει αλλά και ποττέ δεν θα προσπαθθήσει να τις αποφύχχει όσσο και ανν η βαθθιά λίμμνη αλλάσει χωρρίς να το καταλάφφει καμμιά χαλιαχούδδα, και όσσο κι ανν οι φθέρρες εκπέμββουν σιωπηλλά την τερράστια ευχαρίσστηση τους για αυττήν την αλλαχή και για όλλες ττις άλλες, και όσσο κι αν προσπαθθεί ο Φίχτωρ Σσούσθη στους σκεπτιχχούς περιπάτους του να αποφύχχει και αυττός αλλαχές που γεννιούτται και χάνοτται ανάλοχχα με την έδδαση της επιθυμμίας του για τα Οχτώ Χιάρρις που χουβαλλούν μόννον όμορφφιά και αναττάσεις και συνεχχώς εκτινάσσοται ψηλλά για να χλυτώσσουν προφφλήματα που οι χρήχχορες μερσσετές στο Πισσαρίο, που χυρνάνε πάδδα από το Κασσίνο και λατρεύουν μόννον την Νάσσιοναν Πανχ δε Γρεςς , δεν είχχαν συναττήσει ποττέ και ούττε θα συναττήσουν δίπλλα στους αιώνιους πάχχους, και μέσσα στο Προχσεννείο της Ρούσσας που χεννήθηκαν ουσσιαστικά και μεχχαλώνουν τυπικκά, παρρέα μενν με τους θαμμώνες της ταφφέρνας “Παρλαπάς” και τους φύλακκες του αρχηχχείου αλλά μμε τερράστιες διαφφορές για πάδδα, και για μια ακκόμη Τετάρτη, με φροχχή, σε κάθε Σεφφύρι.