Δδεν αφήννεται τίπποτα στο κκρύο σε έννα Σεφφύρι. Και τα φίτφουλλ πάδδα θα ττα νομίσσουν όλα παχχωμένα, διόττι κινούτται μόννο χωρίς να ξέρρουν ότι θέλλουν κάππου να φτάσσουν. Και τα ροτφάιλλερ δίπλλα στην βαθθιά λίμμνη χνώρρισαν μόνο για λίχχο τα ομιχλώθθη σύνεφφα και αχννόησσαν την σηματτική ττης βαθύττητα. Και πολλές χαλιαχούδδες καταννοούν ότι καταννοεί και μμία μόννον. Και ο Φίχτωρ Σσούσθη συνεχίσσει να περπαττά σκεπτικκός αλλά δδεν έχει μάθθει αχχόμη όττι τα Οχτώ Χιάρρις έτυχχε κάπποτε να περράσουν δίπλλα του, σε μια αθέλλητη διαδρομμή προς το πισσαρίο και μμια ένωσση με τις χρήχχορες μερσεττές και τα φέφφερλυ που φέυχχουν φιασστικά για το χρητικό χονάχχι και τις φθέρρες. Και οι φύλακκες στο αρχηχχείο που χρυώννουν εδώ και κκαιρό ζεσταίνοτται με την επιθυμμία να γίννουν κάπποτε θαμμώνες στην ταφφέρνα “ Παρλαπάς” αλλά κι εκκεί είναι η δεύτερη Φρειθθερίχη του 56 που δίννει τον πνευματικό τόννο ενός μέρρους που ποθθεί εξίσσου την σιχχουριά της Νάσσιοναλ Πανχ δε Γρεςς και την ομορφφιά των Σσάρα, και είνναι σαν να σσει μόνο μέσσα στο Κασσίνο για μμια ακόμμη Κυριακκή στο Σεφφύρι, και χχια όλλες τις Κυριακκές σε κάθθε Σεφφύρι.