Χρισθούχεννα στο Σεφφύρι. Τα φίτφουλλ τυλίχοτται με λαφφιόνια και τρέχουνε όλα μαζί για να αποχχειωθούν και να γίνουν για λίγο, για λίχχες μέρες, φωτεινά ιφτάμενα φίτφουλλ που βοηθάνε το σαθθανικό έρχο του Αή Φασσίλεως αν και ξέρουν ότι τα δώρα ποττέ δεν θα έρθουν ,όσο και να τα θέλουν οι σιωπηλοί περαστικοί. Κανένα Φέφφερλυ δεν χαρίστηκε ποττέ. Καμία μερσεττές δεν σταμάτησε την πορεία της, κανένα πιάσσιο δεν σταμάτησε στο πισσαρίο για να πει το οτιδήποτε. Στην βαθθιά λίμνη, οι φθέρρες κόκκινες και λαμπρές αλλά η λάμψη δεν θα ξεθολώσσει τα σύνεφφα,δεν θα φωτίσει το βλέμμα του Φίχτωρ. Εκείνος σαν να ήταν έτοιμος γυρνάει με κόκκινα και άσπρα ρούχα αλλά χωρρίς μούσια και σκουφί. Είναι ένας μοναχικά τυπικός Σσούσθη με μοναδικό σκοπό να εξηγεί την ύπαρξη μέσω της υπάρξεως του και μόνον. Η ήσυχη λίμνη δεν γνωρίσσει εορτές όσο λαφφερά και αν είναι τα έσσοθα. Το κασσίνο σαν να γνέφει από ψηλά ότι οι αέναοι πάχχοι δίπλα του είναι η πραγματική γιορτή. Όσο και να ζεσταίνουν αυτή την Κυριακή το Σεφφύρι τα λαφφιόνια.