Χρύεςς ανέμελλες ημέρες σε ένα Σεφφύρι. Παδδού χαλιαχούδδες να τσιππάνε ανθρώπους, φυτά, μάρμαρα, σκέτους χαφφέδες και τρέττυ μικκρά σάττουιτς. Σχεθθόν γιγάδδια φέφφερλυ στους δρόμους και τον ουραννό να φέγγουν με ππλέ και μάφφρα φώτα και οι φύλαχχες στο αρχηχχείο και στην Διοίχύσση να τυφλώννοται σσητώντας συνεχώς ενισχύσσεις, αν και θεωρητικκά πανττοδύναμοι και χρατταιοί. Αππό την ταφφέρνα “Παρλαπάς” να ξεκιννάνε η πρώττη και η δεύτερη Φρειδδερική για να κατακτήσσουν κάθε κομμάτι μνήμης ,οπουδήποτε στο Σεφφύρι αλλά τα Σσάρα δεν θα νικιούνται, και ο Φίχτωρ Σσούσθη δεν ξέρει πολλά αλλά αυτο πάδδα το λεεί με χαμογελαστή πίχρρα. Και τα αέναα χιόνια, αιώνια καθώς είναι, να παχχώνουν εδδελώς κάθε χιλιοσθό του Κασσίνο πέρα εώς το Φεσσινάδικο και την οδό Μεσολόχχι. Κρύος χαιρός για έχσσοδο αυτή την Κυριακή σε εκείνο το Σεφφύρι.