Την περασμένη Πρωτομαγιά λόγω μιας έντονης αλλεργικής αντίδρασης της κόρης μας δεν μπόρεσα να αναρτήσω αυτή την φωτοκάρτα (από το αρχείο του Καβαλιώτη φωτογράφου Στράτου Καλαφάτη) με θέμα τον εορτασμό της Κόκκινης Πρωτομαγιάς του 1924. Συμπτωματικά και λόγω της εισαγωγής του νέου Ημερολογίου τη χρονιά εκείνη και την μεταφορά του κατά 13 ημέρες, σήμερα συμπληρώνονται 90 χρόνια.
Η «σοσιαλιστική συνείδηση» των εργαζομένων της χώρας θεωρώ ότι είναι μία ζωτικής σημασία πτυχή της ταυτότητάς μας. Δεν μπορώ να επεκταθώ, δεν είμαι ιστορικός, απλά μεγάλωσα απέναντι από τη ΣΕΚΕ, ένα «καπνομάγαζο» της δυτικής Θεσσαλονίκης, ΣΕΚΕ επίσης ήταν τα αρχικά του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τα «φαντάσματα» του Θεσσαλονικιού ισραηλίτη Αβραάμ Μπεναρόγια και του πρώτου νεκρού της Πρωτομαγιάς του 1924 στην Πλατεία Κοτζιά, Σωτήρη Παρασκευαΐδη «πλανώνται» πάνω από τη Σαλονίκη, τη Καβάλα, το Βόλο, το Αγρίνιο, την Πάτρα, τον Πειραιά, την Αθήνα.
ΥΓ. Στην Καβάλα η Πλατεία Καπνεργάτη βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Η Δημοτική Καπναποθήκη έχει μετατραπεί σε εκθεσιακό χώρο. Παραπλεύρως ένα από τα κτίρια των καπναποθηκών έχει μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο. Τα υπόλοιπα (συγκλονιστικής αρχιτεκτονικής) που δεν γκρεμίστηκαν, παραμένουν «ανεκμετάλλευτα».
