«Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ένα μείγμα από ουίσκι, βερμούτ και bitters έγινε της μόδας», έγραφε το 1882 η εφημερίδα Sunday Morning Herald της Νέας Υόρκης και ήταν μόλις δύο χρόνια αργότερα που καταγράφηκε για πρώτη φορά η συνταγή του manhattan cocktail στο βιβλίο του O. H. Byron, The Modern Bartender’s Guide.
Μέχρι πρόσφατα υπήρχε η λανθασμένη εντύπωση πως το manhattan δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1874 στο Manhattan Club της Νέας Υόρκης για την Randolph Churchill, μητέρα του Wiston Churchill, σε ένα γεύμα που έγινε για τον εορτασμό της επιτυχημένης κυβερνητικής καμπάνιας του Samuel Jones Tilden. Όπως όμως αποκάλυψε o David Wondrich, συγγραφέας που ασχολείται με θέρμη με την ιστορική πορεία των αλκοολούχων ποτών, το συγκεκριμένο γεύμα έγινε το Νοέμβριο του 1874,όταν μάλιστα η μητέρα του Churchil βρισκόταν στην Αγγλία.
Ο William F. Mulhall, bartender στο Hoffman House της Νέας Υόρκης την δεκαετία του 1880 αναφέρει στο βιβλίο του Valentine’s Manual for New York, πως το manhattan cocktail δημιουργήθηκε από έναν άντρα που τον έλεγαν Black o oποίος είχε ένα μπαρ ανάμεσα στις Houston Street και Broadway, την δεκαετία του 1860.
Η πιο πρόσφατη εκδοχή της καταγωγής του manhattan, εντοπίστηκε από τον Barry Popik στο ομώνυμο site του, μέσω ενός δημοσιεύματος στην Daily Journal του Γουισκόνσιν στις 8 Μαρτίου 1899. Το άρθρο αυτό υποστηρίζει πως ο Joe Walker, διευθυντής του διάσημου Crescent Street Saloon της Νέας Ορλεάνης, είχε βρεθεί σε μια εκδρομή με σκάφη με τους φίλους του στη Νέα Υόρκη. Σε ένα από τα σκάφη είχαν μόνο πάγο, ιταλικό βερμούτ και ουίσκι, έτσι ο Walker έκανε μια πρωτότυπη ανάμειξη. Το αποτέλεσμα μάλιστα ήταν τόσο καλό που επιστρέφοντας στη Νέα Ορλεάνη θέλησε να εξελίξει επιπλέον την δημιουργία του και έτσι κατέληξε στο manhattan όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Έδωσε το συγκεκριμένο όνομα στο cocktail ως ανάμνηση των ωραίων στιγμών που πέρασε στο Manhattan με τους φίλους του κι αυτό σύντομα έγινε δημοφιλές σε όλη τη χώρα.
Το Bartender’s Manual του Harry Johnson έγραφε πως το manhattan cocktail σερβίρεται σε ποτήρι μαρτίνι ή κουπέ γεμάτο με πάγο και αποτελείται από 1 ή 2 δόσεις gum syrup, 1 ή 2 δόσεις bitters πορτοκάλι, 1 δόση Curacao ή αψέντι, εάν το αντέχει ο πελάτης, ½ ποτήρι του κρασιού ιταλικό βερμούτ, ½ ποτήρι του κρασιού ουίσκι και μία φλούδα λεμόνι. Με το πέρασμα των χρόνων το gum syrup και το αψέντι έπαψαν να υπάρχουν στη Νέα Υόρκη και το μαρασκίνο χρησιμοποιούνταν πλέον μόνο ως γαρνιτούρα.
Το στοιχείο που θα κάνει πιο γευστική τη συνταγή του manhattan, είναι το ουίσκι Rye, το ουίσκι σίκαλης δηλαδή και συγκεκριμένα το Red Rye Johnnie Walker. Είναι πάντα υποχρέωση του bartender να ρωτήσει τον πελάτη εάν προτιμάει το manhattan dry ή γλυκό. Για ένα dry manhattan θα χρησιμοποιηθεί dry βερμούτ, για ένα γλυκό manhattan θα χρησιμοποιηθεί μόνο γλυκό βερμούτ και για ένα Perfect manhattan και dry και γλυκό. Το Dry manhattan συνήθως γαρνίρεται με μία φλούδα πορτοκάλι, ενώ τα Perfect και Sweet με ένα κεράσι μαρασκίνο.
Η Popaganda συνάντησε έναν από τους καλύτερους bartenders της πόλης, τον Αλέξανδρο Γκικόπουλο του Drunk Sinatra, κι έμαθε τι είναι εκείνο που κάνει τους πότες ανά τον κόσμο να παραγγέλνουν σαν τρελοί manhattan cocktail στα μπαρ.
«Το manhattan έχει πολλά πρόσωπα. Όσες φορές και να το παραγγείλεις ποτέ δεν θα είναι το ίδιο. Οι bartenders χρησιμοποιούν διαφορετικά αποστάγματα, είτε διαλέξεις dry είτε sweet manhattan. Αυτός είναι ο λόγος που δεν το βαριέσαι ποτέ και συνεχίζεις να το πίνεις σε κάθε σου έξοδο καθώς κάθε φορά σου επιφυλάσσει και μια έκπληξη. Φυσικά ένα είναι το συστατικό της συνταγής που ξεχωρίζει στο ράφι κάθε μπαρ: το Johnnie Walker Red Rye Finish. Όταν προσθέσεις red rye, το manhattan θα φαντάζει απλά υπέροχο και θα ικανοποιήσει όποιον το πιει μιας και θα έχει τη συννεφένια φρεσκάδα ενός blended ουίσκι με κάποιες νότες από το rye τελείωμά του»