Ο Νέλσον Μαντέλα το σύμβολο της ελευθερίας και το πρότυπο για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, πέθανε σε ηλικία 95 ετών.
Ο πρώτος μαύρος Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής απεβίωσε μετά από πολλά προβλήματα υγείας που τον είχαν κάνει να αποσυρθεί από την δημόσια ζωή τα τελευταία χρόνια. Ο θάνατός του, όπως είναι φυσιολογικό, βύθισε σε βαθύ πένθος τους συμπατριώτες του και όχι μόνο, δεκαοχτώ χρόνια αφότου οδήγησε τη χώρα από το φυλετικό Άπαρτχαϊντ στη δημοκρατία.
Ήταν πολύ δημοφιλής και ενέπνεε σεβασμό σε όλο τον κόσμο, ήταν μια φιγούρα εμβληματική όπως ο Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Πέρασε 27 χρόνια στη φυλακή, τα 18 μάλιστα στο απομονωμένο Robben Island κοντά στο Κέηπ Τάουν και την ώρα που η χώρα του αντιμετώπιζε τον κίνδυνο του εμφυλίου στα τέλη των 80s, αρχές των 90s ζήτησε τη συμφιλίωση λευκών και μαύρων οδηγώντας τη χώρα σε μια νέα δημοκρατία.
Βραβευμένος με το Νόμπελ Ειρήνης το 1993, οδήγησε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο στη νίκη στις πρώτες εκλογές όπου συμμετείχαν λευκοί και μαύροι το 1994.
Ο Νέλσον Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1918 και το βαφτιστικό του όνομα ήταν το Rolihlahla Dalibhunga ενώ Νέλσον τον πρωτοφώναξε ένας δάσκαλός του στο σχολείο.
Στο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο γράφτηκε το 1943 και ήταν από τους ιδρυτές της νεολαίας του κόμματος. Το 1952 άνοιξε το πρώτο δικηγορικό γραφείο που είχε μαύρους δικηγόρους με τον συνεργάτη του Όλιβερ Τάμπο. Του άρεσε πολύ το μποξ και οι όμορφες γυναίκες.
Με την πρώτη του γυναίκα Έβελιν Μέις παντρεύτηκαν το 1944 και χώρισαν 13 χρόνια μετά έχοντας αποκτήσει τρία παιδιά. Το 1958 παντρεύτηκε την Γουίνι Μαντικιζέλα που ξεκίνησε την καμπάνια για την αποφυλάκισή του και ήταν άνθρωπος-κλειδί εκείνες τις μέρες των κοινωνικών αγώνων.
Το 1960, το κόμμα του κρίθηκε παράνομο και ο “Μαντίμπα” όπως ήταν αλλιώς γνωστός, άρχισε μια μυστική οργάνωση με τα μέλη του κινήματος που ξεκίνησε ένοπλο αγώνα μετά την σφαγή του Σάρπβιλ όπου κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας κατά του Άπαρτχαϊντ, 69 μαύροι διαδηλωτές σκοτώθηκαν σε μάχες με την αστυνομία.
Αργότερα συνελήφθη και κατηγορήθηκε για κατάλυση του πολιτεύματος και σαμποτάζ το 1963. Στη δίκη που ακολούθησε γλίτωσε την θανατική ποινή ωστόσο του επεβλήθη ισόβια κάθειρξη.
Τελικά, το 1990, ο τελευταίος λευκός πρόεδρος του Άπαρτχαϊντ στη Νότια Αφρική Φρέντερικ-Βίλεμ ντε Κλερκ του έδωσε χάρη και ο Μαντέλα αποφυλακίστηκε.
Το 1992 χώρισε την Γουίνι και έξι χρόνια αργότερα, στα 80 του, έκανε τον τρίτο γάμο της ζωής του με την Γκράκα Μάτσελ, την χήρα του πρώην προέδρου της Μοζαμβίκης. Συνολικά απέκτησε 6 παιδιά, 17 εγγόνια και 14 δισέγγονα.
Το 2001 τον χτύπησε ο καρκίνος του προστάτη και τρία χρόνια μετά αποσύρθηκε από την δημόσια ζωή για να περάσει χρόνο με την οικογένειά του και να απολαύσει τη ζωή του. Παρόλα αυτά, οι εμφανίσεις του σε διάφορες εκδηλώσεις του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου δεν ήταν λίγες και κάθε φορά που το πλήθος τον έβλεπε, παραληρούσε. Πολλοί δρόμοι, πλατείες και κτίρια στη χώρα του και σε διάφορες άλλες αφρικανικές πήραν το όνομα του.
Τέσσερα χρόνια πριν, το 2009, η ημέρα των γενεθλίων του ορίστηκε ως “Ημέρα Μαντέλα” προς τιμής του. Η τελευταία εμφάνιση του “πατέρα της Δημοκρατίας” ήταν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 στο Γιοχάνεσμπουργκ, στη χώρα του.
