Categories: POP IDFeatured

Ο Νίκος Γεωργάκης δεν μιλάει πολύ

MOYΣΙΚΗ Ασχολούμαι με τη μουσική πολύ καιρό πριν αποφασίσω να γίνω ηθοποιός. Παίζω κιθάρα και τραγουδάω. Έχω συνεργαστεί με τους Ilegal Operation, τον Μανώλη Αγγελάκη, τον Λιβιεράτο. Όχι τον Λάμπη, ξέρεις. Τον Αντώνη, τον πρωτοπόρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Έπαιζα σε κάτι μαγαζιά απο’ δω κι από’ κει αλλά βαρέθηκα. Αν γράψω κανά τραγούδι, το δίνω στους φίλους μου και είμαι οκ. Ακούω πολύ ambient. Εδώ και χρόνια έχω κολλήσει με τον Brian Eno. Ο τύπος είναι διάνοια. Το “Music For Airports” είναι το αγαπημένο μου.

ΒΙΒΛΙΑ Ασχολούμαι με τα ίδια πράγματα που διάβαζα από τότε που ήμουν 20 χρονών. Μάλλον δεν θα ξεπεράσω ποτέ τον Νίτσε, τον Μπόρχες. Είναι ωραίο να διαβάζεις τα ίδια βιβλία, αν αυτά είναι καλά. Το “Τάδε Έφη Ζαρατούστρα” από τον πρώτο, το “Σύντομες και παράξενες ιστορίες” από τον δεύτερο και πολλά του Ντοστογιέφσκι μπορώ να τα ξεφυλλίζω για πάντα. Άσε που την πεντηκοστή φορά βρίσκεις θέματα που δεν είχες προσέξει.

ΤΑΙΝΙΕΣ Αν και δεν είναι η αγαπημένη μου, αυτή που με επηρέασε και με έκανε να θέλω να γίνω ηθοποιός ήταν ο “Σημαδεμένος” του Ντε Πάλμα. Ο τρόπος που ο Πατσίνο ενσαρκώνει το ρόλο του, είναι συγκλονιστικός. Όσον αφορά αυτές που έχω παίξει, διαλέγω τους “Απόντες” του Νίκου Γραμματικού, τον “Λευτέρη Δημακόπουλο” του Περικλή Χούρσογλου και ευχαριστήθηκα πολύ την τελευταία που συμμετείχα, το “Να Κάθεσαι και Να Κοιτάς” του Γιώργου Σερβετά. Να την δεις οπωσδήποτε όταν έχεις την ευκαιρία. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, οι “Απόντες” είναι η καλύτερη μου.

ΤV Με την τηλεόραση δεν έχω καμία σχέση. Δεν βλέπω τίποτα αφού δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο. Μου άρεσε τότε που έπαιζα στην “Επιφάνεια” του Βασίλη Τσελεμέγκου, στο Mega, παλιά πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Είχε καταπληκτική φωτογραφία.

ΣΠΟΡ Είμαι γαμάτος στο πινγκ πονγκ. Περηφανεύομαι για τις ικανότητες μου σ’ αυτό και μάλιστα το είχα βάλει και σε ένα βιογραφικό μου. Είμαι Παναθηναϊκός αλλά δεν ασχολούμαι με τα αθλητικά πλέον. Μου φαίνεται πως είναι για παιδιά κάτι τέτοιο.

ΙΝΤΕΡΝΕΤ Δεν έχω ίντερνετ. Φοβερό ε; Δεν ξέρω πως γίνεται.

ΤΑΞΙΔΙ Θέλω να δω τα χάιλαντς και τη Σκανδιναβία. Μη με ρωτήσεις γιατί, δεν ξέρω. Απλά έχω όνειρο να πάω στη Σκοτία. Αγαπημένη μου πόλη είναι το Δουβλίνο. Ντάμπλιν. Περπατάς στο δρόμο και καταλαβαίνεις την πνευματικότητα που αποπνέουν οι δρόμοι του, είναι κάτι περίεργο που βγάζει αυτό το μέρος. Κάτι έχει αυτή η πόλη.

Θοδωρής Κανελλόπουλος

Share
Published by
Θοδωρής Κανελλόπουλος