Mας είπε για την ενόργανη που έκανε όταν ήταν μικρός, για την grunge μπάντα που είχε στα Γιαννιτσά και για το ότι δεν έχει διαβάσει ακόμα τα Χαστουκόψαρα του Λένου Χρηστίδη.
ΜOYΣΙΚΗ Έβλεπα MTV τότε 1986-87, κόλλησα με Michael Jackson σε πρώτη φάση, είχα σε βιντεοκασέτες όλα τα βιντεοκλίπ. Μετά σκάει η φάση το ’91 με το Nevermind με τους Nirvana και πορωνόμαστε με φίλους και φτιάχνουμε μπάντα. Έχει η μάνα μου σουπερμάρκετ, παίρνω τις αυγοθήκες από τα αυγά και τις στήνω στο υπόγειο για μόνωση. Είμαστε τρεις- δύο κιθάρες και φωνή, και ψάχνουμε για μπάσο. Στην αρχή, δύο κιθάρες και ντραμς παίζαμε μόνο διασκευές των Nirvana και των Pearl Jam. Το πρώτο μας όνομα ήταν το “Vitamins”, μετά μετονομαστήκαμε σε “Lilly Crone” -όλα αυτά πάντα στα Γιαννιτσά. Παίζαμε μέχρι και Μεγάλη Παρασκευή, όλη μέρα και όλη νύχτα ήμασταν εκεί, κάτω από το σπίτι, είχαμε το στούντιο. Αυτό μέχρι το ’96. Ηχογραφήσαμε και demo. Μετά διαλυθήκαμε. Ο καθένας πήρε το δρόμο του, σπουδές κτλ. Το 2003 πηγαίνω φαντάρος, στην Ικαρία, δόκιμος, νοικιάζω ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα, και εκεί παίρνω τον υπολογιστή μαζί μου και αρχίζω να σκαλίζω πράγματα. Μετά από ενάμιση χρόνο γυρίζω πίσω πάλι Γιαννιτσά, βλέπω το 24 Hour Party People και λέω θα πάω Θεσσαλονίκη, να σπουδάσω αυτό που έκανα εμπειρικά, μόνος μου. Πήγα Θεσσαλονίκη λοιπόν, έπιασα μια δουλειά βιοποριστικά – ηλεκτρολόγος μηχανικός- , τελείωσα τη σχολή Μουσικής Τεχνολογίας, και προέκυψαν τα 2-3 πρώτα κομμάτια. Μετά, σκάει το Myspace, σκάει ο διαγωνισμός της Coca Cola, το Soundwave, σκάει η συλλογή City Campers και κάπως έτσι έρχεται το άλμπουμ μου, το Lollipop και πάει λέγοντας.
ΤΑΙΝΙΕΣ Το Π μου άρεσε παλιά όταν ήμουν έφηβος (πλέον μπορεί να μη μπορώ να το δω καν). Με το Baise Moi το γαλλικό επίσης είχα τρέλα. Μπορεί να το ‘χα δει πάνω από δεκαπέντε φορές- ήταν και η αγαπημένη μου πορνοστάρ αυτή. Τελευταία μου αρέσει πολύ ο Σκανδιναβικός κινηματογράφος, το The Haunt ήταν ταινία ψιλοκαθηλωτική. Το After The Wedding επίσης. Μου άρεσε πολύ και το φετινό το Best Offer.
BIBΛΙΑ Τώρα διαβάζω τα «Χαστουκόψαρα» του Λένου Χρηστίδη. Το άρχισα το καλοκαίρι και επειδή είμαι λίγο αλλού, το έχω αφήσει λίγο πριν το τέλος. Μ’ αρέσουν πάρα πολύ του Δοξιάδη -το «Ο Θείος Πέτρος» και το «Logicomix». Δεν έχω πολύ χρόνο για να αφιερώσω πάνω στα βιβλία.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ Δυστυχώς ανοίγω τα mail μου κατευθείαν. Μετά κλασσικά, βλέπω τα social media. Για λίγο όμως και μετά τα αφήνω. Ή βάζω ένα όριο. Δηλαδή, μπαίνω μισή ώρα και μετά λογικά επειδή έχω studio και πρέπει να ακούσω πράγματα, τι να φτιάξω, τι να βάλω παραπάνω, θα βάλω να ακούσω τίποτα καινούργιο, να ψαχτώ, ή θα βγω έξω για βόλτα ή περπάτημα ή τίποτα τέτοιο. Δηλαδή, δε θέλω να καώ στα social media. Αλλά καίγομαι μερικές φορές. Λογικό είναι.
ΣΠΟΡ Έκανα οκτώ χρόνια πρωταθλητισμό, ενόργανη. Από τα εφτά έως τα δεκαπέντε. Ήταν όνειρο του μπαμπά μου. Ήταν πολύ σκληρός ο πρωταθλητισμός. Έξι ώρες προπόνηση, πολύ ξύλο, πολύ άγριο πράγμα, και είχα φτάσει σε ένα επίπεδο, να βγω δωδέκατος σε ολόκληρη την Ελλάδα- ο Μελισσανίδης φαντάσου ήταν μια κατηγορία πιο πάνω από εμένα. Θυμάμαι πως ήμουν σε αγώνες και έτσι όπως βλέπεις το μονόζυγο και αλλάζουν χέρια και τέτοια, εμένα μου έφυγε το χέρι και έφυγα στον αέρα και έσκασα κάτω σαν καρπούζι. Μετά έκανα λίγο στίβο.. Κλασσικά μ αρέσει μπάσκετ, ποδόσφαιρο αλλά δε παίζω γιατί δεν έχω παρέα. Είμαι Άρης αλλά δεν ασχολούμαι. Άρης λόγω Γκάλη. Αυτό εντάξει δε πεθαίνει με τίποτα. Φανατικά Άρης στο μπάσκετ.
TAΞΙΔΙ Βερολίνο για πάντα. Είναι η πρώτη φορά που είχα σκάσει από σπόντα, για μια γκόμενα πάνω στη Κολωνία.. Γερμανίδες.. Είχαμε περάσει μια χαρά, χαχα χουχου εδώ- όταν πήγα πάνω, το έπαιζε τρελίτσα. Τα παρατάω, φεύγω από την Κολωνία, μια πάω Αμβούργο να δω ένα φίλο και μετά Βερολίνο. Ε Βερολίνο ήταν .. Φαντάσου ότι ο τύπος που έμενα, έμενε σε μια παλιά κατάληψη αλλά όχι αυτές που μένουν όλοι μαζί. Η κατάληψη εκεί είναι κυριλέ- ο καθένας έχει το διαμέρισμά του και είναι καλλιτέχνης. Εκεί που έμενα εγώ ήταν κι ένας drug dealer. Aυτό στο Neukölln μετά το Kreuzberg, ήταν ακόμα πιο άγρια τα πράγματα. Ο τύπος ήταν ίδιος με τον Αχμαντινετζάντ. Είχε κι έναν Γερμαναρά δίπλα του που κουβαλούσε όπλο μαζί του. Αυτός ο drug dealer του χρωστούσε λεφτά από προηγούμενα deals και έρχεται ο “Αχμαντινετζάντ” και του κάνει «εγώ που σου φέρθηκα τόσο ωραία..» και να του λέει ο τύπος που έμενε μαζί μας « Να τώρα έρχονται, σκάνε κάτι Αγγλάκια και πρέπει δώσουν ενάμιση χιλιάρικο δουλειά!». Μιλάμε για τέτοια πράγματα, τέτοια σκηνικά.. Από κάτω να μένουν Τούρκοι και να χουν μίσος- να τους βάζουν δυναμίτη! Ωραία πράγματα ρε παιδί μου, τέτοια φάση, πανκ!
Ο Μοnsieur Minimal το Σάββατο 19 Οκτωβρίου, στο 6 D.O.G.S., θα παρουσιάσει τραγούδια από την έως τώρα μουσική του πορεία.
