Σαμουήλ Ακινόλα, 26 ετών, ηθοποιός
Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα ώστε να ασχοληθείς με την υποκριτική τέχνη; Στο δημοτικό συμμετείχα σε μία παράσταση, όπου υποδυόμουν τον οφθαλμίατρο και αυτή ήταν ουσιαστικά η πρώτη επαφή με την υποκριτική τέχνη. Στη συνέχεια , στο γυμνάσιο, συμμετείχα σε μία παράσταση, όπου έκανα τον ιατροδικαστή, ενώ στα 18 μου έπαιξα στο Κλουβί με τις τρελές, στο πολιτιστικό κέντρο του Παλαιού Ψυχικού. Μία φίλη μου είπε πως έψαχναν ένα ρόλο να τον υποδυθεί έγχρωμος ηθοποιός και τότε άρπαξα την ευκαιρία. Κατάλαβα ότι είχα μεγάλες δυνατότητες. Αγάπησα αυθόρμητα το θέατρο. Στη συνέχεια στον ίδιο χώρο ανεβάσαμε την παράσταση Ο κύκλος των χαμένων ποιητών.
Έχεις πραγματοποιήσει σπουδές πάνω στην υποκριτική τέχνη; Όχι, είμαι ουσιαστικά αυτοδίδακτος, αλλά έχω παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια στον τομέα της κινησιολογίας και της υποκριτικής.
Πότε έκανες την πρώτη σου αμιγώς επαγγελματική συνεργασία; Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά ήταν το 2009, το Θέατρο Δρόμου με τη μουσικοθεατρική ομάδα Μορφέας, στο πλαίσιο διαπολιτισμικής δράσης και φιλοξενήθηκε σε 10 πόλεις της Ελλάδας. Μετά συμμετείχα στην παράσταση Πινόκιο, η αλήθεια κάτω από τη μύτη μας, στον πολυχώρο Άννα και Μαρία Καλουτά, σε σκηνοθεσία Νίκου Χανιωτάκη.
Έπειτα συνεργάστηκα στην παράσταση ”Ο κουλοχέρης του Σποκέιν” για δύο σεζόν στο θέατρο ”Αργώ” και μετά συνεργάστηκα με τον Δημήτρη Λιγνάδη στην παράσταση ”Βάκχες Ευρυπίδη”, όπου συμμετείχε και ο Σάκης Ρουβάς. Η συνεργασία ήταν άριστη, ο Σάκης Ρουβάς είναι τρομερός επαγγελματίας και φοβερός συνεργάτης. Είναι ίσως η καλύτερη δουλειά που έχω κάνει. Η περιοδεία είχε διάρκεια τριών μηνών και επισκεφτήκαμε 54 πόλεις σε ολόκληρη την Ελλάδα.Τη φετινή σεζόν συνεργάζομαι με εξαίρετους ηθοποιούς (Θέμις Μπαζάκα, Γιώργος Κοτανίδης, Μαρία Ναυπλιώτου, Νίκος Χατζόπουλος) στην παράσταση Δυτική Αποβάθρα, έργο του Γάλλου συγγραφέα Bernard Marie Koltes, σε σκηνοθεσία Ludovic Lagarde. Η παράσταση φιλοξενείται στο εθνικό θέατρο και το Νοέμβριο θα φιλοξενηθεί στην πόλη Reims για 6 παραστάσεις.
Ποιος ηθοποιός αποτελεί για σένα πρότυπο; Ο Charlie Chaplin ήταν εξαιρετικός κωμικός και μοναδικός στο είδος του, τον λατρεύω πραγματικά.
Έχεις ταλαιπωρηθεί κατά καιρούς από την ελληνική γραφειοκρατία; Είμαι τρίτης γενιάς παιδί μεταναστών αφού ο παππούς μου ως ιερέας ήρθε στην Ελλάδα το 1965, όπου και σπούδαζε. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Βύρωνα και έχω ρίζες από Νιγηρία και Κένυα. Ταλαιπωρήθηκα επί σειρά ετών από την ελληνική γραφειοκρατία. Μέχρι τα 24 μου δεν είχα καταφέρει να πάρω κάποια ιθαγένεια και μετά από πολύ κόπο κατάφερα να πάρω τη νιγηριανή. Αυτό το γεγονός με προβλημάτιζε και με περιόριζε σαν παιδί αφού δεν μπορούσα να αγωνιστώ σε αθλητικό σύλλογο γιατί δεν είχα πιστοποιητικό γεννήσεως.
Έχεις βιώσει ρατσιστικές συμπεριφορές; Στα σχολικά μου χρόνια είχα εξαιρετικές παρέες και οι γηγενείς φίλοι μου με βοήθησαν πολύ στο να κοινωνικοποιηθώ, αλλά μπορώ να πω ότι έχω βιώσει ρατσιστική συμπεριφορά από καθηγητές, που δεν έδειχναν τον απαιτούμενο σεβασμό τόσο προς το πρόσωπο μου όσο και προς τη διδασκαλία. Γενικότερα εγώ και οι συμμαθητές μου στο 2ο γυμνάσιο Καισαριανής δεν έχουμε και τις καλύτερες αναμνήσεις όσο αφορά τις σχέσεις μας με τους καθηγητές. Επίσης, το 2004 στην Ομόνοια, στους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του EURO, δέχθηκα επίθεση από φασίστες. Χάρηκα όμως που απώθησαν και απομόνωσαν αυτά τα ναζιστικά στοιχεία, άλλοι Έλληνες.
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι πάνω στα καλλιτεχνικά δρώμενα; Ζω το όνειρο μου στο θέατρο και τα επόμενα χρόνια ελπίζω να εξελίσσομαι με ανάλογους ρυθμούς αλλά θα ήθελα να κάνω και αρκετά πράγματα με τη μουσική, τη στιχουργική και τα αφρικανικά κρουστά , όπου παρακολουθώ εδώ και πέντε χρόνια στο ”ANASA”
Τι σημαίνει για σένα η υποκριτική τέχνη; Η υποκριτική τέχνη για μένα σημαίνει πολιτισμό που συνδέεται με πολλές τέχνες ώστε να μπορέσουν να εκφραστούν ιδιαίτερα μεμονωμένα περιστατικά αλλά και γενικότερα αποτελεί ένα τρόπο έκφρασης των σύγχρονων και μη προβλημάτων του ανθρώπου. Αποτελεί τρόπο έκφρασης για μένα αλλά μπορώ να πω ότι νιώθω και ευτυχής γιατί είναι και επάγγελμα μου, κομμάτι του βιοπορισμού μου.
Η Ελλάδα πιστεύεις πως είναι μία χώρα που δίνει ευκαιρίες σε νέους καλλιτέχνες; Η Ελλάδα με τον τρόπο που είναι δομημένη πολιτιστικά δεν δίνει μεγάλες ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους να εκφραστούν καλλιτεχνικά, αλλά αν είσαι άνθρωπος της ζύμωσης , μπορείς να δημιουργήσεις εσύ τις ευκαιρίες και τις κατάλληλες συνθήκες.