Ο 52χρονος Σιάο Γιαντσίνγκ, αγρότης στην επαρχία Χενάν της κεντρικής Κίνας, όταν έφηβος είχε μάθει να ζωγραφίζει δεν μπορούσε ποτέ να φαντασθεί οτι το χόμπι αυτό θα τον βοηθούσε αργότερα να βγει από την φτώχεια και να καλυτερέψει το βιοτικό του επίπεδο.
Οι χωρικοί στο χωριό Γουανγκονγκζουάνγκ κάθε Πρωτοχρονιά ζωγράφισαν και πουλούσαν τα σχέδιά τους, μία συνήθεια που χρονολογείται από τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ένας συνταξιούχος καλλιτέχνης της Απαγορευμένης Πόλης ήρθε στο χωριό και τους έμαθε την τέχνη. Στη δεκαετία του ’80, ο Σιάο έμαθε να ζωγραφίζει την πρωτοχρονιάτικη ζωγραφιά. Τον ελεύθερο χρόνο του μετά τις αγροτικές εργασίες ζωγράφιζε και ταξίδευε στις πόλεις για να πουλήσει τα έργα του τα οποία πουλούσε τόσο φθηνά, ώστε μετά βίας μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Ωστόσο, το 1998, το Κινεζικό Έτος της Τίγρης, αποδείχτηκε μια καμπή στη ζωή του. Ένας πελάτης του παρήγγειλε έναν πίνακα με μία τίγρη.
«Συνήθως ζωγράφιζα λουλούδια και πουλιά, αλλά ποτέ μία τίγρη» λέει ο Σιάο.
Χωρίς να έχει μία πραγματική τίγρη κοντά του για μοντέλο, ο Σιάο διανείστηκε μία ζωγραφιά τίγρης από έναν γείτονα για να την αντιγράψει. Ο πίνακάς του πωλήθηκε σε καλή τιμή και τότε συνειδητοποίησε οτι αυτό ήταν κάτι που θα μπορούσε να ωφελήσει ολόκληρο το χωριό.
«Οι Κινέζοι αγαπούν τους τίγρεις και είναι πρόθυμοι να κρεμάσουν πίνακες με τίγρεις στα σπίτια τους, καθώς πιστεύουν ότι οι δυνατές τίγρεις μπορούν να διώξουν μακρυά τα κακά πνεύματα» εξηγεί ο Σιάο. Έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι, όχι για να πουλήσει πίνακες, αλλά σε ζωολογικούς κήπους στη βορειοανατολική Κίνα για να παρατηρήσει τις τίγρεις και έκτοτε αφιερώθηκε σε αυτόν τον σκοπό. Το εγχείρημα αυτό είχε μεγάλη επιτυχία. Το 1999 ήταν ο πρώτος στο χωριό που αγόρασε έγχρωμη τηλεόραση και έναν χρόνο αργότερα, έναν υπολογιστή.
Χρησιμοποιώντας το Διαδίκτυο, ο Σιάο κατάφερε να πουλήσει τα έργα του στο εξωτερικό, πρώτα στη Σιγκαπούρη, στη συνέχεια στην Ιαπωνία, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εξέπληξε μάλιστα τους υπαλλήλους της τοπικής τράπεζας όταν πήγε αμερικανικά δολλάρια να του ανταλλάξουν με κινεζικά γιουάν.
«Εχω την εντύπωση οτι με πέρασαν για εγκληματία» λέει χαμογελώντας.
Εντυπωσιασμένοι από την επιτυχία του Σιάο μερικοί φίλοι του ακολούθησαν το παράδειγμά του, καθώς και αρκετοί χωρικοί.
Η ζωγραφική με θέμα την τίγρη έχει γίνει πλέον εμπορικό σήμα του χωριού και πάνω από το 60% των 1.366 χωρικών ασχολούνται πλέον με αυτό. Το χωριό πουλά χιλιάδες πίνακες ετησίως, το 40% των οποίων εξάγονται κυρίως στην Ιαπωνία και το Μπαγκλαντές. Σήμερα το χωριό έχει ετήσια έσοδα ύψους 100 εκατ. γιουάν (15 εκατ. δολάρια ΗΠΑ), πουλώντας πίνακες ζωγραφικής.
Ο 30χρονος Γουάνγκ Τσιανσένγκ έχει κάνει μέχρι σήμερα αρκετές δουλειές. Από εργάτης σε οικοδομή έως κρεοπώλης. Καμμία όμως από αυτές δεν του απέφερε αρκετά ώστε να αγοράσει ένα σπίτι. Ζωγραφίζοντας όμως πίνακες με τίγρεις κερδίζει 300.000 γιουάν τον χρόνο, ποσό το οποίο του επέτρεψε να ανοίξει το δικό του εργαστήριο. Τώρα πια σχεδιάζει να αγοράσει ένα μεγάλο διαμέρισμα στην Τσενγκτσόου, πρωτεύουσα της Χενάν και να ανοίξει εκεί μία γκαλερί.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)