Tο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια των παιδιών δεύτερης γενιάς υπερψηφίστηκε επί της αρχής την Τετάρτη, στις αρμόδιες επιτροπές. Υπέρ του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, η Ν.Δ. επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί στην Ολομέλεια, η Χρυσή Αυγή το καταψήφισε, ενώ το ΚΚΕ δήλωσε «παρών».
Κατά την ακρόαση εκπροσώπων περίπου 20 φορέων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και μεταναστευτικών και προσφυγικών κοινοτήτων, υπήρχε συμφωνία -στην πλειοψηφία τους- για τη σημασία του νομοσχεδίου, καθώς καλύπτει ένα σημαντικό κενό για τα παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών. Οι εκπρόσωποι ζήτησαν αλλαγές σε κάποια σημεία του νομοσχεδίου, όπως η επιτυχής ολοκλήρωση της φοίτησης ως προϋπόθεση για την απόκτηση της ιθαγένειας, η απουσία μέριμνας για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και για τα παιδιά που φοιτούν σε ξενόγλωσσα σχολεία, η απόρριψη των αιτήσεων εάν συντρέχει ποινικό κώλυμα και η σύνδεση της απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά με την κατάσταση νομιμότητας των γονιών τους.
Τις προσωπικές τους εμπειρίες διηγήθηκαν στους εκπροσώπους των κομμάτων νέοι μεταναστευτικής καταγωγής. «Είμαι σήμερα εδώ γιατί πρέπει να έχουν η ελληνική κοινωνία και η Βουλή εικόνα σε ποια παιδιά αναφέρεται αυτό το σχέδιο νόμου. Δεν είμαστε παιδιά απροσδιόριστης καταγωγής και προέλευσης ή παιδιά που δεν έχουν ενταχθεί στον κοινωνικό ιστό», παρατήρησε ο Νίκος Οντουμπιτάν, μέλος της οργάνωσης νέων ελληνικής και μεταναστευτικής καταγωγής «Generation 2.0».
«Είμαι παιδί Αφγανών που μεγάλωσε στην Ελλάδα. Ένα παιδί που έχει μεγαλώσει εδώ, έχει μάθει πρώτα την ελληνική γλώσσα και πηγαίνει σε ελληνικό σχολείο, πρέπει να αποκτήσει ελληνική ταυτότητα και να μην υφίσταται διακρίσεις», τόνισε η Σαχνάζ Γκουρ, από την Κοινότητα Αφγανών μεταναστών και προσφύγων.
Η Βασιλική Κατριβάνου, τόνισε στην ομιλία της ως εισηγήτρια του νομοσχεδίου την κρισιμότητα της υπερψήφισης του για το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενιών της. «τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ζει μεγάλος αριθμός παιδιών που ζουν σαν Έλληνες, αλλά στερούνται την ιδιότητα του πολίτη. Είναι τα παιδιά που είναι οι διπλανοί των παιδιών μας, οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές τους, οι φίλοι και οι φίλες, τα παιδιά που είναι μαζί στην τάξη, στο γήπεδο, στα αγγλικά, που ακούνε τις ίδιες μουσικές και έχουν τα ίδια ερεθίσματα. Είναι τα δικά μας παιδιά. Το νομοσχέδιο αυτό είναι σε όφελος όχι μόνο αυτών των παιδιών, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού. Θέλουμε μέλη του λαού μας τα παιδιά που γεννιούνται και ανατρέφονται στην Ελλάδα, που εκπαιδεύονται εδώ, με δύο λόγια διαμορφώνουν τη συνείδηση τους ως μέλη του κοινωνικού συνόλου στη χώρα μας, ανεξάρτητα από την καταγωγή των γονέων τους. Η λεγόμενη «δεύτερη γενιά» μεταναστών ουσιαστικά στήνει το πρόγραμμα της ζωής της συγκρινόμενη με τους συνομηλίκους της, και όχι με τους γονείς της. Η δεύτερη γενιά δεν είναι μετανάστες, διότι οι ίδιοι δεν έφυγαν από την πατρίδα τους, όπως οι γονείς τους. Αντιθέτως, μόνο την Ελλάδα γνωρίζει και σταδιακά μόνον αυτή αναγνωρίζει ως δικιά της. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που γεννήθηκαν μεν στην πατρίδα των γονέων τους, αλλά σε μικρή ηλικία ήρθαν εδώ και ουσιαστικά ανατρέφονται στη χώρα μας».