Χρησιμοποιώντας τη φωτογραφική της μηχανή σαν ένα είδος οπτικού ημερολογίου η Sahar Gilani αποτυπώνει νεαρές γυναίκες στο κατώφλι της ενηλικίωσης μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον που έρχεται σε αντίθεση με την ωμή ομορφιά τους.
H Gilani αδιαφορεί για τους κοινωνικούς κανόνες περί αντικειμενικής ομορφιάς. Την ενδιαφέρει να συλλάβει την ακατέργαστη γοητεία της νεότητας, μιας νεότητας που φθείρεται μέρα με τη μέρα.
Στις φωτογραφίες της εστιάζει στην αντίθεση μεταξύ αθωότητας και σεξουαλικότητας, παιδικότητας και ενηλικίωσης γι’ αυτό χρησιμοποιεί αντικείμενα όπως μια παιδική βούρτσα ή ένας φούξια δονητής.
Κι αυτό ακριβώς το κενό διάστημα κατά το οποίο το κορίτσι γίνεται γυναίκα βρίσκεται στο επίκεντρο του έργου της.