Ο Alan Watts ήταν μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες περιπτώσεις Δυτικού μυαλού που άλλαξε ρότα. Γεννημένος στις 6 Γενάρη 1915 στο Λονδίνο σε μια μεσοαστική οικογένεια, ανέπτυξε γρήγορα ενδιαφέρον για οτιδήποτε είχε να κάνει με την Κινεζική, Ιαπωνική ή «οριεντάλ» κουλτούρα. Φιλομαθής και ιδιαίτερα ευφυής, θα ξεκινούσε να γράφει από τα δεκατέσσερά του, προτού αρχίσει να ασχολείται πιο ενεργά με τις θρησκείες και όχι μόνο τον Καθολικισμό.
Ο Watts επηρεάστηκε βαθιά από τις διδαχές του Βουδισμού και τη σχολή Βεντάτα του Ινδουισμού, σε συνδυασμό με την Ταοϊκή σκέψη. Όταν έφυγε από την Εκκλησία, ουσιαστικά απαρνήθηκε με τον τρόπο του κάθε μορφής οργανωμένη θρησκεία, συνειδητοποιώντας ότι με ένα συνδυασμό σκέψεων και φιλοσοφιών και γνωρίζοντας σε βάθος την κοσμοθεωρία κάθε θρησκείας θα μπορούσε να έχει μια αποκρυσταλλωμένη φιλοσοφική σκέψη.
Το βιβλίο του The Way of Zen του 1957, αποτέλεσε σημείο αναφοράς στη Δύση όσον αφορά το Βουδισμό και έκανε τον Watts κατά μια ευρύτερη έννοια, εκπρόσωπό του και δίαυλο επικοινωνίας της ανατολικής φιλοσοφίας. Βέβαια, όπως είναι κατανοητό, αυτό δεν άρεσε σε αρκετούς Δυτικούς, λόγω σκέψης, αλλά και σε Ανατολικούς, λόγω τυπολατρείας, αφού θεωρούσαν πως ο Βρετανός φιλόσοφος δεν ήταν όσο προσηλωμένος χρειάζεται στους «κανόνες». Τη δεκαετία του ’60 μετατράπηκε σε σύμβολο της αντικουλτούρας, δίνοντας αρκετές διαλέξεις σε πανεπιστήμια, ταξιδεύοντας στην Ανατολή, αλλά και μέσω ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών εκπομπών. Ο Watts, προς το τέλος του 1973 υπέφερε από έντονη κόπωση έπειτα από μια έντονη τουρνέ με διαλέξεις, ενώ και ο εθισμός του στο αλκοόλ, ένα από τα «μελανά» σημεία της προσωπικότητάς του -σε σχέση με αυτά που κήρυττε- αποτέλεσαν αμφότερα τα αίτια του θανάτου του στις 16 Νοέμβρη 1973. Το έργο του, συνεχίζει ο γιος του Mark Watts, εκδίδοντας πολλά ακυκλοφόρητα γραπτά του, οι ιδέες του Watts έχουν περάσει στην εποχή του Ίντερνετ, με αρκετά βίντεό του να υπάρχουν στο YouTube, ενώ εσχάτως τον θυμηθήκαμε χάρη στην ταινία Her (Δικός της).
«...Θα ήταν υπέροχη ιδέα να μάθεις αυτό που οι Κινέζοι καλούν ‘ασκοπιμότητα‘ (purposelessness).Πιστέυουν ότι η φύση είναι χωρίς σκοπό.Όταν εμείς λέμε ότι κάτι είναι άσκοπο,τότε σημαίνει ότι είναι μια αποτυχία,απογοήτευση,ότι δεν έχει μέλλον.Άλλα όταν εκείνοι ακούν την λέξη ‘άσκοπο’ πιστέυουν ότι είναι υπέροχο…» -Alan Watts.