Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται καν να έχεις πάει σε κάποιο μάθημα yoga για να ακούσεις το Ωμ. Η λέξη αυτή είναι τόσο γνωστή όσο είναι και το ok πλέον. Στην ουσία πρόκειται για ένα μάντρα (στην αρχαία Ινδία λέγοντας μάντρα εννοούσαν την εκφώνηση μαγικών συλλαβών), όπου στη σανσκριτική γλώσσα (τα αρχαία ινδικά δηλαδή) αποτελείται από τρία γράμματα. Το Α, το U και το Μ. Το Ωμ, δηλαδή, ακούγεται κάπως σαν Α-ΟΥ- Μ (με το Α ίσα ίσα να ακούγεται και του ΟΥ να ακούγεται περισσότερο σαν Ω).
Σύμφωνα με τον Μιχάλη Φιλίνη, στο βιβλίο του “Οι διδακτικές τεχνικές της hatha-yoga”, το Α συμβολίζει την κατάσταση, όπου συνειδησιακά βιώνουμε την εγρήγορση, το Θ συμβολίζει την κατάσταση, όπου συνειδησιακά βιώνουμε τον ονειρόκοσμο και το Μ συμβολίζει τον βαθύ ύπνο χωρίς όνειρα, όπου δεν έχουμε συνείδηση του “εγώ”.
Το Ωμ κατά κάποιο τρόπο είναι η παράλληλη σύνδεση αλλά και η υπέρβαση των αυτών συνειδησιακών καταστάσεων (εγρήγορση – όνειρο – ύπνος), που οδηγεί στην τέταρτη κατάσταση, στη φωτισμένη συνειδητότητα του επιτυχημένου διαλογισμού.