Ζω παρέα με μια γάτα. Μεγάλωσα με σκυλιά και γατιά, όχι όλα του σπιτιού, αλλά της γειτονιάς που είχαν ανάγκη τη φροντίδα μας, τάισμα, χάδια, στείρωση. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα στην επαρχία, έχοντας επαφή με διάφορα ζώα της υπαίθρου. Μικρή ήθελα να γίνω κτηνίατρος, μετά με κέρδισε η δημοσιογραφία. Κι όμως τελικά πάντα κάτι έχω να μάθω περισσότερο για τα ζώα και κυρίως για το τι ισχύει όσον αφορά την καλή τους διαβίωση, όπως και πώς μπορούμε να κινηθούμε σε περίπτωση κακοποίησή τους.
Αυτό ακριβώς το θέμα, η κακοποίηση ζώων, ήταν η το αντικείμενο των Διαλόγων του ΙΣΝ την τελευταία Τετάρτη του Οκτωβρίου. Στον φιλόξενο Θόλο στον Λαβύρινθο του Πάρκου του ΚΠΙΣΝ, που γέμισε από το φιλόζωο κοινό, οι ομιλητές μας διαφώτισαν για το συμβαίνει εν έτει 2019 στο νομικό πλαίσιο αλλά και πώς μπορούμε να καταγγείλουμε κακοποίηση ζώου. Από τις πιο ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές στιγμές της βραδιάς ήταν η συσχέτιση μεταξύ βίας κατά των ζώων και ενδοοικογενειακής βίας. Ένα συγκλονιστικό στοιχείο είναι ότι μεγάλο ποσοστό κακοποιημένων γυναικών δήλωσε ότι δεν έφευγε από τη σχέση γιατί ο σύντροφος απειλούσε ότι εάν αυτό γίνει τότε θα κακοποιήσει ή θα θανατώσει το ζώο που ζει μαζί τους.
Το πρώτο εξάμηνο του 2019 έχουν γίνει 1.799 καταγγελίες στην Ελληνική Αστυνομία για κακοποίηση, βασανισμό ή θανάτωση ζώου, έχουν σχηματιστεί 813 δικογραφίες αλλά έχουν πραγματοποιηθεί μόλις 117 συλλήψεις, νούμερο σοκαριστικά μικρό αν σκεφτεί κανείς το πόσες είναι οι καταγγελίες. Πολλοί ζωόφιλοι που παρευρέθηκαν έδωσαν τις δικές τους μαρτυρίες για το πόσο δυσκίνητος είναι ο μηχανισμός ώστε οι καταγγελίες τους να πιάσουν τόπο. Πάνω σε αυτό το ζήτημα χρήσιμη ήταν η παρέμβαση του ο Ευάγγελου Δρίβα, αστυνομικού – κλινικού ψυχολόγου – ψυχοθεραπευτή και δημιουργού της σελίδας Report Animal Abuse Greece, που τόνισε ότι «υπάρχει ένας ακραίος δισταγμός στην Ελλάδα στο να καταγγελθούν περιστατικά κακοποίησης ζώων, διότι οι πολίτες και οι αυτόπτες μάρτυρες φοβούνται για αντίποινα και δεν μπορούν να είναι προστατευμένοι. Υπάρχει, όμως, και μια μεγάλη τάση να μετατίθεται η ευθύνη σε οργανωμένους φορείς. Ο αυτόπτης μάρτυρας πρέπει να έχει την ευθύνη της καταγγελίας».
Άλλο ένα στοιχείο που προβληματίζει είναι ότι η βάναυση θανάτωση ζώου δεν θεωρείται κακούργημα αλλά πλημμέλημα ενώ τελικά οι υποθέσεις που φτάνουν στη δικαιοσύνη αφορούν κατά κύριο λόγο παθητική κακοποίηση για παράδειγμα ζώο που έχει αφεθεί στη τύχη του σε μπαλκόνι, χωρίς φαγητό και νερό ή διαμέρισμα που φιλοξενεί υπερβολικά μεγάλο αριθμό ζώων. Ακούσαμε ακόμη και για ιδιοκτήτες που δεν βάζουν νερό στα κατοικίδια τους όταν φεύγουν εκδρομές για να μην ουρούν μέσα στο σπίτι.
Το πάνελ της συζήτησης μαζί με τη συντονίστρια Άννα-Κύνθια Μπουσδούκου.
Από την άλλη υπάρχουν και ορισμένα θετικά που αξίζει να αναφερθούν όπως το ότι «τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση των καταγγελιών για περιστατικά κακοποίησης ζώων, καθώς από το 2012 έχει αλλάξει η νομοθεσία και ο κόσμος ευαισθητοποιείται περισσότερο. Η αύξηση των καταγγελιών δεν σημαίνει και αύξηση της κακοποίησης, αλλά αύξηση της ευαισθητοποίησης του κόσμου», όπως σημείωσε και ο συμπεριφοριολόγος-κτηνίατρος Δρ. Χρήστος Καραγιάννης.
Άλλο ένα κομμάτι κακοποίησης που αναδείχθηκε κατά τη διάρκεια των Διαλόγων, ένα κομμάτι που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ελάχιστα, είναι εκείνο των κυνομαχιών. Ο δημοσιογράφος Θοδωρής Χονδρόγιαννος μας εξήγησε πόσο βάρβαρη «εκπαίδευση» περνούν οι συγκεκριμένοι σκύλοι μέχρι να φτάσουν στην αρένα, σημείο που ή θα πεθάνουν ή θα φύγουν βαρύτατα τραυματισμένοι «Το πρόγραμμα ξεκινά με κλωτσιές για να αγριέψουν, συνεχίζει με αναβολικά που αλλάζουν τη χημεία του σώματος τους και καταλήγει με εξαντλητική εκπαίδευση που τα φέρνει στα όρια τους».
Ο επικεφαλής της της Οργάνωσης Hidden-in-Sight International και για 30 χρόνια μέλος της Βρετανικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, Mark Randell παραχώρησε συνέντευξη στο Θοδωρή Χονδρόγιαννο και από το στόμα του ακούσαμε για τη σύνδεση των κυνομαχιών με το οργανωμένο έγκλημα αλλά και για τον συσχετισμό της κακοποίησης ζώων με την κακοποίηση ανθρώπων. Έτσι μάθαμε και για την περίπτωση μιας ουκρανικής φονικής ομάδας που ξεκίνησε δολοφονώντας ζώα για να περάσει τελικά στη δολοφονία 21 ατόμων.
Οι φιλόζωοι γέμισαν τον χώρο για να παρακολουθήσουν τους «Διαλόγους».
Όμως η κακοποίηση ζώων δεν αφορά μόνο τα ζώα συντροφιάς όπως σωστά παρατήρησε η κ. Έλενα Δέδε, δικηγόρος & Ιδρύτρια της Μ.Κ.Ο. “DOG’S VOICE” και πιο αναλυτικά μίλησε γι’ αυτό η κ. Καλλιόπη Γαβαλά, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου της Animal Zone International (ΑΖΙ) αναφέροντας τις δράσεις της ΜΚΟ στην Αμοργό: «Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης των ζώων αποτελούν τεράστια δυσφήμιση για τον τουρισμό. Τα τελευταία χρόνια, με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όλα αυτά τα περιστατικά γίνονται άμεσα γνωστά παντού. Οι ιδιαιτερότητες στις μικρές, κλειστές κοινωνίες είναι ότι είναι δύσκολο να γίνουν καταγγελίες».
Η παρέμβαση ενός συμμετέχοντα από το κοινό που είπε ότι «Η κακοποίηση ζώων περνάει από το πιάτο μας» έγινε δεκτή με χειροκροτήματα και κάποια γαβγίσματα επιδοκιμασίας.
Το ίδιο το ΚΠΙΣΝ και το πάρκο του αποτελούν μια φιλόξενη περιοχή για τους φιλόζωους που φέρνουν τα κατοικίδια τους για βόλτα εδώ. Ο Επιχειρησιακός Διευθυντής του ΚΠΣΙΔ, Ελπιδοφόρος Παππάς μίλησε σχετικά με τις δράσεις που αφορούν τα αδέσποτα της ευρύτερης περιοχής.
Γεγονός είναι οι συγκεκριμένοι Διάλογοι έριξαν φως στα σκοτεινά σημεία της κακοποίησης ζώων, όπως είναι για παράδειγμα στη δυσκολία του να αποδοθούν ποινικές ευθύνες σε ενόχους, αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσαν την αφετηρία για τη δημιουργία ενός ακόμα πυρήνα ανθρώπων που με κοινό στόχο, γνώση και διάθεση, μπορούν να συμβάλλουν στην καλύτερη διαβίωση όλων των ζώων.