Categories: GAMING

Τα videogames που θα «παίξετε» παρέα με Domino’s και κοκακόλα

Το The Order: 1886 ήταν η πρώτη μεγάλη κυκλοφορία της χρονιάς. Σύμφωνοι, τόσο το Evolve, όσο και το Dying Light είναι ποιοτικότατοι τίτλοι, ωστόσο ο αποκλειστικός για το PS4 τίτλος της Ready at Dawn είναι αυτός που λογίζεται ως ο πρώτος από τους κάμποσους «κολοσσούς» που περιμένουμε φέτος. Η αλήθεια είναι πως το The Order: 1886 συζητήθηκε πολύ (διαβάσατε φαντάζομαι την… κουβέντα του Δημόπουλου με τον εαυτό του), όχι για την αδιαμφισβήτητα ποιότητά του αλλά για την απροσδόκητα μικρή του διάρκεια που υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει και τις 5,5 ώρες. Ο αριθμός φυσικά ποικίλει ανάλογα τον παίκτη (εμένα π.χ. χωρίς να βιάζομαι μου πήρε περί τις 8) ωστόσο αυτό που είναι σταθερό είναι τα cinematics.

Τα videogames είθισται εκτός της δράσης να έχουν και βίντεο, σκηνές δηλαδή που εξελίσσουν την πλοκή με τον παίκτη να αφήνει το χειριστήριο παρασάγγας και να παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται στην οθόνη του. Ε, στην περίπτωση του The Order: 1886, τα cinematics διαρκούσαν συνολικά περίπου ένα τρίωρο, τουτέστιν ακόμα και τον μισό από τον χρόνο που θα πάρει σε κάποιον να ολοκληρώσει το παιχνίδι! Και δωσ’ του κι άλλη κουβέντα, κι άλλη σπέκουλα για το τι ακριβώς είναι το The Order: είναι παιχνίδι, είναι interactive ταινία, είναι πουλί, είναι αεροπλάνο, μήπως ο Σούπερμαν; Ίσως λοιπόν η πρώτη μεγάλη αποκλειστικότητα του PS4 για το 2015 να το παράκανε λιγουλάκι με τα cutscenes, όμως σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρόκειται να «χαλάσει» όσους το δοκιμάσουν.

Επιπρόσθετα, δεν είναι και ο πρώτος «κινηματογραφικός» τίτλος, ξέρετε, απ’ αυτούς που δεν τους παίζει κανείς αλλά τους απολαμβάνει παρέα με μια Domino’s και μπόλικη κοκακόλα (ή εν πάση περιπτώσει ό,τι προτιμά ο καθένας). Ζωή να ‘χουμε, έχουμε δει κι άλλα τέτοια παιχνίδια, την εξέλιξη των οποίων θα μπορούσαμε κάλλιστα να παρακολουθούμε αν έπαιζε κάποιος άλλος για λογαριασμό μας. Ξέρετε ή, έστω, θυμάστε ποια είναι αυτά; Για να τα δούμε:

Uncharted (σειρά)

Η σειρά Uncharted ξεκίνησε από το PS3. Ήταν Δεκέμβρης του 2007 όταν γνωρίσαμε για πρώτη φορά τον εξερευνητή Nathan Drake ο οποίος αναζητούσε τη μυθική χαμένη «πόλη του χρυσού», το περίφημο El Dorado. Τα Uncharted βασίζονταν από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο τους επεισόδιο στην κινηματογραφική δράση: πολύ ξύλο και πιστολίδι, εξερεύνηση σε καλά στημένα σκηνικά, ένα στόρι με αρχή, μέση και τέλος και εξαιρετικές ερμηνείες συνθέτουν το προφίλ τριών τίτλων που όποιος τους δοκίμασε, τους απόλαυσε μέχρι τελικής πτώσεως.

Το Uncharted: Drake’s Fortune, ακολούθησαν τα Uncharted 2: Among Thieves και Uncharted: Drake’s Deception, όλα αποκλειστικά στο PS3. Η σειρά σύντομα θα αποκτήσει και τέταρτο “core” μέρος, το Uncharted 4: A Thief’s End, το οποίο κυκλοφορεί φέτος στο PS4.

Heavy Rain

Ο τίτλος που πιθανότατα συζητήθηκε όσο κανείς άλλος στην προηγούμενη γενιά κονσολών, το Heavy Rain αποτελεί ένα από τα τέσσερα μόλις παιχνίδια που έχει αναπτύξει η Quantic Dream. Ο επικεφαλής της, Ντέιβιντ Κέιτζ, επιμελήθηκε το σενάριο του τίτλου ο οποίος ξεχώριζε για την ελευθερία κινήσεων που έδινε στον παίκτη. Αν ρωτήσετε τρία-τέσσερα άτομα που έχουν παίξει το Heavy Rain, το πιο πιθανό είναι ότι θα σας περιγράψουν διαφορετικές εμπειρίες διότι ο καθένας θα έχει δει και διαφορετική πλοκή. Η δράση, εξ’ άλλου, εναλλάσσεται μεταξύ των τεσσάρων, playable χαρακτήρων σε μία δυνατή περιπέτεια γεμάτη ανατροπές. Οι επιλογές, η ταχύτητα και οι προτεραιότητες του παίκτη είναι αυτά που καθορίζουν την εξέλιξη της ιστορίας και βέβαια το γκράντε φινάλε, όλα με τη βροχή να πέφτει ασταμάτητα, πάντα έτοιμη να ξεπλύνει και να πάρει μακριά τις αμαρτίες των ανθρώπων.

Σημειώστε ότι το Heavy Rain ήταν πρωτοπόρο την εποχή του (ανακοινώθηκε το 2006 και κυκλοφόρησε το 2010 αποκλειστικά στο PS3) σε ό,τι αφορούσε το κάστινγκ των πρωταγωνιστών αλλά και τις κινήσεις, τη συμπεριφορά και τη γενικότερη ερμηνεία των ρόλων τους. Η Quantic Dream, βλέπετε, δεν αποτύπωσε απλά εκφράσεις αλλά από τις κινήσεις ολόκληρου του σώματος των ηθοποιών μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια όπως τα δάκρυα ή τις ρυτίδες που σχηματίζονταν καθώς εκείνοι μιλούσαν!

The Last of Us

Το The Last of Us μας έρχεται από τη Naughty Dog (βλ. παραπάνω τα Uncharted) οπότε λίγο-πολύ ξέραμε εξ’ αρχής τι να περιμένουμε απ’ αυτό. Το γεγονός ότι θεωρείται το καλύτερο παιχνίδι που κυκλοφόρησε evah για το PS3, δεν είναι και λίγο. Το The Last of Us θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ταινία: ήταν πιθανότατα το πρώτο παιχνίδι που έδινε την εντύπωση πως οι πρωταγωνιστές του ήταν άνθρωποι. Μιλάμε για ολοκληρωμένες προσωπικότητες, πραγματικές αντιδράσεις, πέρα για πέρα αληθινή συμπεριφορά και όλα αυτά με τις καταπληκτικές ερμηνείες των Τρόι Μπέικερ και Άσλεϊ Τζόνσον. Η ιστορία του The Last of Us είναι συμπαθέστατη, προϊόν της σκληρής δουλειάς του Νιλ Ντράκμαν, ωστόσο αυτό που πραγματικά θα σας κάνει να μη θέλετε να αφήσετε το χειριστήριο απ’ τα χέρια σας είναι η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών, μια σχέση που παραπέμπει σε αυτή ανάμεσα σε πατέρα και κόρη.

Ναι, το παιχνίδι έχει πιστολίδι, ξύλο, κακούς, τέρατα, sneaking, απ’ όλα. Όμως τα πάντα περνούν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην πλοκή και την ανθρώπινη πλευρά που βγάζουν σε κάθε ευκαιρία –και έχουν πολλές- οι ήρωές του. Το The Last of Us κυκλοφόρησε αρχικά στο PS3 και εν συνεχεία σε remake μαζί με το πακέτο πρόσθετου περιεχομένου Left Behind στο PS4 ως The Last of Us Remastered. Must have.

BioShock (σειρά)

Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2007, σχεδόν οκτώ χρόνια πριν δηλαδή, τους φίλους μου να τρέχουν πανικόβλητοι να αναβαθμίσουν τα PC τους για να παίξουν το παιχνίδι που τόσο πολύ περίμεναν τότε. BioShock. Ένα περίεργο FPS που εξελισσόταν τη δεκαετία του ’60 σε μια πόλη στον βυθό της θάλασσας. Δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστα 24ωρα για να αρχίσουν να βουίζουν τα ίντερνετζ για τη Rapture, τους Big Daddies, τις Little Sisters και τη μαγική ατμόσφαιρα που επικρατούσε σε κάθε τοποθεσία που επισκεπτόταν ο παίκτης. Αν και πρώτου προσώπου, το BioShock κατάφερνε να «ρουφήξει» τον τελευταίο χάρη στη μοναδική του φωτογραφία: αυτός ο συνδυασμός αρ ντεκό και biopunk εξ’ άλλου είναι από μόνος του σαγηνευτικός.

Κάποιοι χαρακτήρισαν τα BioShock καλοφτιαγμένες, διαδραστικές ταινίες δράσης. Άλλοι εστίασαν στον τρόμο. Το ιδανικό θα ήταν κάποιος να παρακάμψει τελείως τη δράση και να εστιάσει στα βαθύτερα νοήματα που αποσκοπεί να περάσει το παιχνίδι, αυτά για τη ματαιοδοξία του ανθρώπου, τις ύβρεις που ανέκαθεν διέπραττε απέναντι στη φύση, τη δίψα για εξουσία που σαν τρέλα κυριεύει το μυαλό του. Ηθοποιοί; Μπα. Απλά αφήστε τα BioShock να σας παρασύρουν στους κόσμους τους σε θάλασσα και αέρα –εσχάτως- και γίνετε ένα μ’ αυτούς. Το αρχικό BioShock διαδέχθηκε το sequel του, BioShock 2, το 2010. Η σειρά απέκτησε και ένα εντελώς διαφορετικό τρίτο μέρος, το BioShock Infinite, το 2013. Όλοι οι τίτλοι διατίθενται σε PS3, Xbox 360 και PC.

The Order: 1886

Για το The Order: 1886 τα είπαμε και στην αρχή του κειμένου, σας τα είπε και ο Δημόπουλος. Οι περισσότεροι το κουβέντιασαν για τη διάρκειά του, παραμελώντας έτσι την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του. Ο κόσμος του; Αρρωστημένα θελκτικός. Η ιστορία του; Καλύτερη από κάθε παρεμφερή τίτλο που έπαιξα πρόσφατα (Thief, Dishonored). Η πλοκή του; Ανώτερη κι από ταινίας. Αν προσθέσετε και τα εξωπραγματικά, ακόμα και για τις δυνατότητες του PS4 (ναι, άλλη μια αποκλειστικότητα του PlayStation και της Sony), τότε αντιλαμβάνεστε γιατί το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι ένα που «οφείλει» να παίξει κάθε κάτοχος της κονσόλας. Οι ερμηνείες είναι οσκαρικού επιπέδου, η δουλειά που έχει γίνει δε σε ό,τι αφορά ειδικά τους χαρακτήρες είναι απλά ανυπέρβλητη. Σε τελική ανάλυση, με 7-8 ώρες διάρκεια από τις οποίες οι 3 είναι βίντεο, ε, βάλτε κάποιον να παίζει, πάρτε μια Dominos, Doritos, μπύρα ή κοκακόλα και… θαυμάστε!

Πέτρος Κηπουρόπουλος

Share
Published by
Πέτρος Κηπουρόπουλος