Καλοκαίρι χωρίς Massive Attack δε γίνεται, ο Χρήστος Αγγελόπουλος αφηνεται στο σκοτάδι του “Mezzanine”

Massive Attack, Mezzanine

(Circa/Virgin, 1998)

Η τρίτη δουλειά των Massive Attack βρίσκει το γκρουπ να αφήνει για λίγο στην άκρη τo χαλαρό, jazzy ύφος των δύο πρώτων άλμπουμ τους και να πέφτει με λαγνεία στο ζόφο της «καπνισμένης» ατμόσφαιρας του Μπρίστολ. Samples από Cure, Isaac Hayes & Velvet Underground, spooky κιθαριές, η μυθική Liz Fraser στα φωνητικά, ο Ηοrace Andy σε μεγάλα κέφια και η αψεγάδιαστη παραγωγή που συνυπογράφει ο Neil Davidge καθιστούν το Mezzanine έναν από τους σπουδαιότερους δίσκους ever και ιδανικό σάουντρακ για τις νύχτες ενός cool καλοκαιριού

Μιλάμε βέβαια για τo άλμπουμ που καθόρισε τον τρόπο που ακούω μουσική από την εφηβεία και μετά. Ο δίσκος που έμεινε να παίζει ένα ολόκληρο βράδυ στο repeat στη βεράντα με την πιο ωραία θέα στα ΒΠ, σε ένα από τα πιο «δύσκολα» καλοκαίρια που θυμάμαι.Το “Black Milk”, που μπήκε ως τελευταίο τραγούδι σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα dj sets που έχω κάνει ποτέ, ξημερώματα στον Κέδρο στη Δονούσα, στα μέσα των 00s. Δίσκος που τον βάζεις καλοκαίρι στις λίστες και τον αφήνεις να παίζει ολόκληρο στα ακουστικά ξαπλωμένος βράδυ στην παραλία ή σε ένα παράλληλο σύμπαν αποτελεί το ιδανικό afterhours σάουντρακ στο beach bar αρχές Σεπτεμβρίου.

Χρήστος Αγγελόπουλος

Share
Published by
Χρήστος Αγγελόπουλος