Μπορεί τα mass media να μας προβάλλουν διαρκώς «είδωλα» μέσα από το σύγχρονο star system, όμως αυτή είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Τα trends των start ups, των social media, της νεανικής επιχειρηματικότητας και της κουλτούρας του ίντερνετ έχουν δημιουργήσει το δικό τους ρεύμα, ένα ρεύμα που δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα να αναδείξει προσωπικότητες που είναι σε θέση να ξεχωρίσουν απ’ τον σωρό. Μία απ’ αυτές είναι και ο Mark Zuckerberg ο οποίος με περιουσία που αγγίζει τα $33,2 δισ. βρίσκεται στα 30 του χρόνια στο Νο.13 της λίστας του Bloomberg με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη. Ένας 30άρης λοιπόν όπως πολλοί άλλοι. Ό,τι πρέπει για πρότυπο.
Στην Αγγλία λοιπόν, βλέποντας τις τάσεις στην αγορά, αποφάσισαν να δράσουν και μάλιστα γρήγορα. Η σχολική χρονιά που μόλις άρχισε σηματοδοτεί μια τεράστια αλλαγή στο θέμα της Παιδείας στο «Νησί», αφού για πρώτη φορά ο προγραμματισμός και η σύνθεση κώδικα εισάγονται στο εκπαιδευτικό σύστημα με τη μορφή υποχρεωτικών μαθημάτων. Οι μαθητές θα διδάσκονται τις βασικές αρχές και τις γλώσσες προγραμματισμού, θα είναι σε θέση να χρησιμοποιούν αλγορίθμους και θα αποκτήσουν πλήρη εικόνα του τρόπου με τον οποίο είναι δομημένο το διαδίκτυο. Όλα τα παραπάνω, έρχονται να πλαισιώσουν το άνοιγμα που έχει κάνει εδώ και κάποια χρόνια η βρετανική Κυβέρνηση στις εταιρείες Τεχνολογίας, ένα άνοιγμα που έχει αυξήσει αυτές με έδρα το Λονδίνο από 50.000 το 2009 σε 88.000 το 2012, αύξηση της τάξης του 76%.
Ο λόγος που γίνονται όλα αυτά; Μα φυσικά η επιθυμία των Βρετανών ο επόμενος Mark Zuckeberg να είναι από τα μέρη τους! Όχι ότι αν αντί για Zuckerberg βγει Page, Bezos ή Jobs θα τους στεναχωρήσει ιδιαίτερα, αφού το ζήτημα είναι να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους Αμερικάνους, δημιουργώντας μια ευρωπαϊκή έκδοση της περίφημης Σίλικον Βάλεϊ του Σαν Φρανσίσκο. Για πολλά μπορεί να ψέξει κανείς τους Βρετανούς αλλά σίγουρα όχι και για το ότι δεν κινούνται γρήγορα εκεί που πρέπει. Αν μη τι άλλο κάνουν κάποιες ενέργειες (σωστές ή λάθος, θα το κρίνει η Ιστορία) ώστε να ενισχύσουν κι εκείνοι τη νεανική επιχειρηματικότητα (ναι, αυτό το περίφημο digital young entrepreneurship δεν υφίσταται πλέον χωρίς background προγραμματιστή ή μηχανικού). Σύμφωνοι, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει η ίδια η νεολαία αφού στο χέρι της είναι να σκεφτεί «out of the box» όμως τουλάχιστον η Πολιτεία κάνει ό,τι περνά απ’ το χέρι της.
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα έχουμε κολλήσει σε ένα απαρχαιωμένο, παρωχημένο και αναποτελεσματικό σύστημα εκπαίδευσης και μια Παιδεία που παρ’ ότι έχει τις δυνατότητες, αδυνατεί να βγάλει ανθρώπους ικανούς να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας ανταγωνιστικής, σύγχρονης κοινωνίας. Θεωρούμε ότι με την ΙΚΕ, την περίφημη «εταιρεία του ενός ευρώ» (που μόνο ένα δεν είναι…) έγιναν όλα όσα έπρεπε να γίνουν προκειμένου η χώρα να αρχίσει να παράγει Zuckerberg με το κιλό. Δεν είναι εύκολο, σύμφωνοι, αλλά εν αντιθέσει με τους Βρετανούς, εμείς δεν το κάνουμε έστω λίγο λιγότερο δύσκολο. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
