«Τα κινητά τα σκότωσαν, τα κινητά θα τα ξανασκοτώσουν». Η φράση αυτή ενδεχομένως να περιγράφει με τον πλέον λιτό αλλά ξεκάθαρο τρόπο την ιστορία των ρολογιών χειρός, αυτά που «συνταξιοδοτήθηκαν» μόλις τα –τότε- κινητά τηλέφωνα εδραιώθηκαν στην αγορά, που επανήλθαν στη ζωή χάρη στην… τεχνητή αναπνοή της τεχνολογίας με τη μορφή πλέον των smartwatches και που όπως φαίνεται χάνουν για ακόμα μια φορά τη μάχη με τον θάνατο (πόσο πιο μελό πια;) και πάλι εξ αιτίας των κινητών, έστω κι αν αυτά στην πορεία μετεξελίχθηκαν με τη σειρά τους στα smartphones.
Οι πωλήσεις των smartwatches φέτος πάνε κατά διαόλου. Σύμφωνα με την εταιρεία έρευνας αγοράς IDC, ο αριθμός των συσκευών που έχουν διοχετευτεί στην αγορά φέτος είναι κατά 51,6% μικρότερος σε σχέση με πέρυσι. Ειδικότερα, για το τρίτο τρίμηνο του έτους που διανύουμε, η Apple είδε τα Apple Watch που απορροφήθηκαν να είναι κατά 72% σχεδόν λιγότερα σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2015 (οριακά 1 εκατ. τεμάχια έναντι 3,9 εκατ.). Για το ίδιο τρίμηνο, η Lenovo είδε τις επιδόσεις της να συρρικνώνονται κατά 73,3%, η Pebble είχε να αντιμετωπίσει μείωση 50%, η Samsung παρέμεινε στα ίδια επίπεδα και μόνο η Garmin χάρηκε με τις 0,6 εκατ. (έναντι 0,1 εκατ. πέρυσι) πωλήσεις της.
Τα νούμερα αυτά από μόνα τους δεν θα έλεγαν και πολλά, αν δεν ακολουθούσαν ένα δραματικό πρώτο τρίμηνο και ένα εφιαλτικό δεύτερο. Με το 2016 να έχει κάνει το «3/3» και όλα να δείχνουν ότι πάμε για… καρέ, το μέλλον των smartwatches προβλέπεται δυσοίωνο. Όταν ο κυρίαρχος του χώρου, η Apple, έχει να αντιμετωπίσει τέτοια πτώση στις πωλήσεις της, τότε μοιραία μιλάμε για μια αγορά που χάνει τη δυναμική της και ένα καταναλωτικό κοινό που δεν βρίσκει πλέον κάτι το θελκτικό σε αυτού του είδους τις προτάσεις.
Το smartwatch, όσο ενδιαφέρον κι αν ήταν –και παραμένει δηλαδή- σαν κόνσεπτ, ποτέ δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει ορισμένες «παιδικές ασθένειες» που το ταλαιπωρούσαν από τα πρώτα του βήματα με πρώτη και καλύτερη την αυτονομία και την ανασφάλεια που δημιουργούσε στους κατόχους του η ανάγκη του για φόρτιση. Το κυριότερο όμως ήταν πως δεν κατάφερε ποτέ να δικαιολογήσει το κόστος του και τον ρόλο του ως συσκευή, δεν έδωσε ποτέ στους χρήστες αρκετούς λόγους για να επενδύσουν σε αυτό, για να το δουν όχι απλά σαν ένα “gimmick” και ένα αξεσουάρ, αλλά σαν μία απαραίτητη στην καθημερινότητά τους συσκευή. Ο κόσμος δεν ένιωσε ποτέ ότι ένα smartwatch θα μπορούσε να του προσφέρει κάτι περισσότερο από όλα αυτά που ήδη του προσέφερε το smartphone και με το πρώτο να μην κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση, τα πράγματα μοιάζουν να έχουν πάρει τον δρόμο τους.
Η Apple, άγνωστο για πόσο, θα συνεχίζει να στηρίζει τα smartwatches και με τη στήριξή της, θα προσφέρει στην αγορά τους τη «γκλαμουριά» που τόσο χρειάζεται αυτή. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει από τη στιγμή που ο κολοσσός από το Κουπερτίνο ανακοινώσει ότι σταματά την παραγωγή νέων Apple Watch: οι υπόλοιποι παίκτες θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το “trend” όσο αυτό πάει ακόμα με τα… fumes μέχρι να σβήσει τελείως και τα smartwatches να περάσουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κακά τα ψέματα, στις μέρες μας δεν αρκούν μόνο τα τεχνικά χαρακτηριστικά: χρειάζεται και το «παραμύθι» του lifestyle, της εμπειρίας και σε αυτό, στην Apple είναι «μανούλες». Η δραστηριοποίησή τους και μόνο σε μία αγορά, της προσδίδει υπεραξία την οποία εμμέσως καρπώνονται και οι ανταγωνιστές της. Ποια άλλη από τις μπράντες που διαβάσατε λίγο παραπάνω θα μπορούσε να πάρει τον ρόλο της αν αυτή κάποια στιγμή αποφασίσει ότι δεν τη συμφέρει να παίζει πια με τα Apple Watch;
Αντί επιλόγου, μία διαπίστωση διά στόματος Γκόρντον Μουρ, ιδρυτή της Intel και «νονού» του περίφημου Νόμου του Μουρ* αναφορικά με την απόπειρα της εταιρείας του να δραστηριοποιηθεί στην αγορά των ρολογιών στα μέσα της δεκαετίας του ’70: «Νομίζαμε ότι [σ.σ. το ρολόι] ήταν ο πυρήνας ενός ηλεκτρονικού συστήματος που με τα χρόνια θα μεγάλωνε». Ε, δεν ήταν. Και απ’ ό,τι μας διδάσκει και η νεότερη ιστορία, ποτέ δεν έγινε.