Ένα κορίτσι 10 ετών μεγάλωνε σε μια μικρή πόλη στο Μισισίπι, μέχρι που η μητέρα της πυροβολήθηκε στο κεφάλι δύο φορές από τον σύντροφό της και έμεινε ανάπηρη. Η μικρή τότε Tess πήγε να μείνει με τη γιαγιά της και άρχισε να βρίσκει παρηγοριά στις ζεστές σούπες. Μια επιλογή που διαμόρφωσε το σώμα της. Στα 20 της, η Tess Holiday έκανε παιδί και ανέβασε φωτογραφίες της στο Model Mayhem κι από τότε έγινε όλα όσα έλειπαν από τη βιομηχανία της μόδας.
Στη δημόσια σφαίρα, ο χώρος της μόδας φαίνεται πως κάνει μια στροφή. Μακριά από το male gaze και τη χοντροφοβία. Πιο κοντά στην συμπερίληψη πολυποίκιλων σωμάτων και χρωμάτων δέρματος. Μακριά από την εκθείαση επικίνδυνων λεπτών γραμμών, πιο κοντά στην ενδυνάμωση των γυναικών. Η χοντροφοβία, όπως ο ρατσισμός, ο σεξισμός και η ομοφοβία, είναι πρακτικές με τις οποίες ελέγχουν τις γυναίκες και τα σώματά τους. Ήρθε όμως η εποχή που οι γυναίκες καταλαμβάνουν το χώρο που τους ανήκει.
Η Popaganda εντόπισε και σας παρουσιάζει πέντε γυναίκες που δεν υπακούν στα στενά (και στενάχωρα) στερεότυπα και τις εξωτερικές πιέσεις και αγκαλιάζουν την ύπαρξή τους:
Στα 33 της, η Holliday δημοσίευσε το βιβλίο της με τίτλο “The Not So Subtle Art Of Being A Fat Girl: Loving the Skin You’re In” και στην περιγραφή του αυτοπροσδιορίζεται μεταξύ άλλων ως «μητέρα, φεμινίστρια, US size 26, supermodel, loud, body activist, περήφανη, business woman, αγωνίστρια, επιζώσα». Η Tess Holiday, τρία χρόνια αργότερα, παραμένει όλα αυτά τα πράγματα και διατηρεί το ρόλο της ως μια δυναμική επιρροή στο κίνημα για την αυτοπεποίθηση στο σώμα. Η #effyourbeautystandards καμπάνια που ξεκίνησε στο Instagram απογειώθηκε, με το hashtag να χρησιμοποιείται πάνω από 3.5 εκατ. φορές.
«Ήμουν θυμωμένη και λυπημένη που οι άνθρωποι συνέχιζαν να σχολιάζουν τις φωτογραφίες μου λέγοντας “Είσαι πολύ χοντρή για να το φορέσεις αυτό” και άλλα τέτοια», είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή της. «Είμαι στα πιο πολλά κιλά που έχω υπάρξει ποτέ στη ζωή μου και χρειάστηκε αυτό για να αγαπήσω επιτέλους τον εαυτό μου», σχολίασε, συμπληρώνοντας ότι θα συνεχίσει να μιλάει για αυτά τα ζητήματα για τα αμέτρητα μοντέλα που δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες απλώς επειδή δεν έχουν 3 εκατ. followers στα social media.
«Γιατί είναι τόσο αμφιλεγόμενο να μιλάμε για το γεγονός ότι τα χοντρά άτομα δικαιούνται να καταλαμβάνουν χώρο και έχουν το δικαίωμα να είναι σέξι; Όλο αυτό με θυμώνει, γιατί βλέπω τόσους ανθρώπους που είναι είτε plus-size ή άλλα άτομα, όπως διασημότητες, που θα δημοσιεύσουν για το Black Lives Matter στα stories τους, αλλά όχι στη σελίδα τους σαν post, γιατί δεν θέλουν να χαλάσουν το όμορφο feed τους. Αυτό με τρελαίνει διότι άνθρωποι πεθαίνουν για αυτό και άνθρωποι νιώθουν τόσο μόνοι τους. Δεν στεκόμαστε δίπλα σε αυτά τα άτομα, δεν τους λέμε ότι αξίζουν».
«Μεγάλος και δυνατός. Αυτό λέμε σε κάθε αγόρι να είναι. Τα κορίτσια όμως; Πρέπει να είμαστε μεγάλες και δυνατές. Αρκετά δυνατές για να αγαπήσουμε τους εαυτούς μας, όταν ο κόσμος μας λέει το αντίθετο», λέει η Ashley Graham στην αρχή του trailer της ταινίας “Big. Strong. Woman” που πραγματεύεται ζητήματα γυναικείας δύναμης και μεγέθους. Η Ashley είναι μοντέλο και παρουσιάστρια κι από το 2016 που εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του Sports Illustrated, δημοσίευσε το βιβλίο της “A New Model: What Confidence, Beauty, and Power Really Look Like” και η πορεία της είναι μόνο ανοδική.
Ούσα υπέρμαχος των κινημάτων body positivity και του Health at Every Size, κατάφερε να κάνει την αποδοχή των μεγάλων μεγεθών mainstream. Το 2017 μάλιστα μπήκε στο εξώφυλλο της Vogue ως το πρώτο plus-size μοντέλο στο περιοδικό. Ωστόσο, έχει δηλώσει ότι δεν της αρέσει ο όρος “plus-size”. «Πιστεύω ότι ο όρος αυτός είναι διχαστικός για τις γυναίκες. Όταν χρησιμοποιείς τον όρο “plus-size”, βάζεις όλες αυτές τις γυναίκες σε μια κατηγορία: “Δεν τρως καλά, δεν γυμνάζεσαι, δε νοιάζεσαι για το σώμα σου, είσαι ανασφαλής, δεν έχεις αυτοπεποίθηση”. Κι αυτό (σ.σ.: το σώμα) δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Η βιομηχανία της μόδας μπορεί να επιμένει να με κατηγοριοποιεί ως plus-size, αλλά εμένα μου αρέσει να το σκέφτομαι ως “my size”», δήλωσε.
Την ανακάλυψαν στο Seattle, Washington σε ένα open call και κέρδισε επάξια την αναφορά της στο V Magazine και το αφιέρωμα “Curves Ahead”, με φωτογράφο τον Sølve Sundsbø. Ο κόσμος της μόδας την πρόσεξε απευθείας κι έτσι κατέληξε σε ένα αφιέρωμα 22 σελίδων και το εξώφυλλο του Elle France.
Όταν η Lynn μπήκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Elle, η φωτογραφία της είχε tagline “The Body”, υπονοώντας ότι το δικό της μέγεθος είναι αυτό που θα έπρεπε να βλέπουν οι γυναίκες στα εξώφυλλα κι όχι να προβάλλονται εμμονικά λεπτές φιγούρες. Από τότε, η Tara Lynn αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα του plus-size modelling και συγκεκριμένα, εσωρούχων. Ως εκκολαπτόμενη γλωσσολόγος, διασκεδάζει με τη φωνολογία, την κοινωνιόλεκτος και την πραγματολογία. Πραγματολογικά μιλώντας, η αποδοχή άλλου τύπου σώματος από την κοινωνία δείχνει την εξέλιξή της.
«Κάποια κορίτσια είναι μεγαλύτερα από άλλα» γράφει στο bio της στο Instagram η Paloma Elsesser, όπου και την εντόπισε η makeup artist Pat McGrath και την έχρισε μούσα της. Η Paloma θα συστηθεί ως ένα plus-size μοντέλο, ωστόσο, θα τονίσει: «Δεν θέλω πάντα να είναι αυτό κομμάτι της περιγραφής μου. Η ιστορία μου είναι διαφορετική». Σήμερα προσπαθούμε ακόμη να πούμε ότι δεν είναι λάθος του ατόμου που είναι χοντρό. «Θα μπορούσα να είμαι πιο αδύνατη, αλλά δεν πεθαίνω. Τρώω ακόμη εξαιρετικά θρεπτικό φαγητό, αλλά αυτός είναι ο σωματότυπός μου. Προσαρμόστηκα και αποδέχτηκα τον εαυτό μου και κάνω μια συνειδητή προσπάθεια να μην το αφήσω να με κρατήσει πίσω όταν ντύνομαι», σχολιάζει στο Allure.
Όταν ο κόσμος τη ρωτάει με τι ασχολείται, δε νιώθει άνετα να πει ότι είναι μοντέλο. «Δεν μου αρέσει να βλέπω σαστισμένα πρόσωπα. Είναι εκνευριστικό. Δεν θέλω να είμαι πάντα μέρος αυτού του συμβολισμού, αυτής της περιγραφής. Μεγαλώνοντας ειδικά στην δυτική κουλτούρα, μας λένε ότι αν δεν ταιριάζουμε με αυτό το αρχέτυπο ομορφιάς, δεν αξίζουμε. Για αυτό, δεν έχουμε αγόρι, για αυτό γίνονται όλα. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα μας, οπότε προσπαθώ όλη μου τη ζωή να το αντιμετωπίσω. Κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, είναι επειδή είσαι χοντρή. Αλλά δεν είναι έτσι. Αυτό μαθαίνω όσο μεγαλώνω. Με αποδοχή και κατανόηση, με αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, είναι άσχετο. Είμαι ακόμη σε αυτό το ταξίδι» συμπλήρωσε η 30χρονη Paloma.
Η Lee, όπως διαβάζουμε στο Instagram bio της, είναι “in the business of making history”, καθώς έχει κερδίσει μια σειρά από πρωτιές στη βιομηχανία της μόδας. Πίσω στο 2015, έγινε το πρώτο μαύρο μοντέλο με καμπύλες στις σελίδες της αμερικανικής Vogue και πέρυσι ήταν ένα από τα τρία plus-size μοντέλα -μαζί με τις Alva Claire και Jill Kortleve- που περπάτησαν στην πασαρέλα του οίκου Versace.
«Είμαι ένα μοντέλο με σκοπό», λέει η Precious Lee. «Πάντα θα κάνω πράγματα για να εξυψώσω το συλλογικό και να δημιουργήσουμε χώρο για άλλα άτομα σαν κι εμένα».