Mark Zuckerberg, Jack Dorsey, Dennis Crowley, Naveen Selvadurai, Mike Krieger, Kevin Systrom, Evan Spiegel, Ben Silbermann, Drew Houston. Οι παραπάνω επιχειρηματίες μπορεί σε πρώτη φάση να μη λένε πολλά σε κάποιον μη μυημένο στον κόσμο της Silicon Valley, έχουν όμως τρία κοινά χαρακτηριστικά: τις εφαρμογές τους τις χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο, είναι άπαντες νέοι και είναι όλοι άνδρες. Στη «χώρα της ευκαιρίας» και τη Silicon Valley, εκεί όπου χτυπά η καρδιά της τεχνολογίας και της νεανικής επιχειρηματικότητας, το μέρος από το οποίο σχεδόν δογματικά θα πρέπει να ξεκινήσει όποιος βάζει στόχο την κορυφή, το προφίλ του επιτυχημένου επιχειρηματία είναι πολύ συγκεκριμένο και δεν επιτρέπει παραστρατήματα.
Το φοβερό με το διαδίκτυο είναι ότι πρόκειται για κάτι ανοιχτό: ανοιχτό σε νέες υλοποιήσεις, ανοιχτό σε καινοτόμες ιδέες, ανοιχτό σε ορεξάτους ανθρώπους. Κι όμως, αυτό το τόσο φρέσκο και δίχως όρια οικοσύστημα, μοιάζει να λειτουργεί με τους δικούς του, παλιομοδίτικους κανόνες όσον αφορά στο προφίλ των μελών του. Η Silicon Valley θέλει νέους και ωραίους άνδρες, ικανούς να παίξουν τον ρόλο του «cool entrepreneur» σαρώνοντας στο pitching και πείθοντας τους επενδυτές να ανοίξουν τα πορτοφόλια τους. Οι επιχειρηματίες οφείλουν να παραμένουν νέοι και επειδή ο διάβολος δεν ήταν εύκαιρος για μια συμφωνία στα γρήγορα, δράση έχουν αναλάβει οι χειρούργοι και δερματολόγοι: το botox έρχεται να συμπληρώσει το γυμναστήριο, τη δίαιτα και τη γκαρνταρόμπα που παραπέμπει σε ηλικίες 20-30.
Η Silicon Valley είναι γεμάτη στερεότυπα. Ο κουλ επιχειρηματίας είναι λευκός 30άρης. Ο δυνατός προγραμματιστής πάλι είναι είτε Ινδός, είτε Ιάπωνας. Λατινοαμερικάνοι, μαύροι και γυναίκες δεν έχουν καν θέση στην εξίσωση. Σε έκθεσή της, η Google αναφέρει ότι το 70% των υπαλλήλων της ανά τον κόσμο είναι άνδρες. Ειδικά για το προσωπικό της στις ΗΠΑ, το 61% είναι λευκοί, το 30% Ασιάτες, το 3% Λατινοαμερικάνοι, και το 2% μαύροι και τα ποσοστά αυτά δεν είναι «προνόμιο» μόνο της Google: τα ίδια συμβαίνουν και με το Facebook, το Yahoo και το LinkedIn. Αν ψάξει κανείς στις αναμνήσεις του, δύσκολα θα βρει επιτυχημένο startup με επικεφαλής γυναίκα. Όπως πολλές developers υποστηρίζουν μάλιστα, οι γυναίκες στη βιομηχανία της Τεχνολογίας αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες, ακόμα κι αν έχουν τα ίδια διπλώματα, εμπειρία και περγαμηνές να επιδείξουν.
Ο σεξισμός στη Silicon Valley αντικατοπτρίζεται πλήρως και στο «inside joke» που κυκλοφορεί στην Καλιφόρνια, γνωστό και ως «κανόνας του Dave»: για την επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στα δύο φύλα, ο αριθμός των γυναικών που υπάρχουν σε μια ομάδα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσος με το πλήθος των εργαζόμενων που το όνομά τους είναι Dave. Δεν έχουν περάσει εξ’ άλλου και πολλές ώρες από τη στιγμή που η Whitney Wolfe, πρώην διευθύντρια του Tinder (dating υπηρεσία) κατέθεσε αγωγή ενάντια της εταιρείας υποστηρίζοντας ότι έγινε επανειλημμένα δέκτης σεξιστικών και ρατσιστικών σχολίων χωρίς η διοίκηση να την προστατέψει ως όφειλε.
Νέος επιχειρηματίας λοιπόν, λευκός ή χαριστικά Ασιάτης (αν ξέρει να προγραμματίζει), σίγουρα όχι μαύρος ή ισπανόφωνος και οπωσδήποτε άντρας. Αυτό είναι το προφίλ του άνετου και επιτυχημένου γιάπη που θέλει να μας περάσει το σύστημα απ’ την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. «Και οι υπόλοιποι», θα αναρωτηθεί κανείς. Σάμπως ασχολείται κανένας μ’ αυτούς; Η επιτυχία είναι που πουλάει.
