Άφησα επίτηδες να περάσουν πρώτα κάποιες μέρες γιατί ήθελα να δω πώς ακριβώς θα εξελιχθεί η όλη υπόθεση, να αφήσω το κουβάρι να ξετυλιχθεί πριν βεβιασμένα γράψω κάτι που δεν θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και το έκανα. Περίμενα έως ότου καταλαγιάσει η αρχική σκόνη και ξεπεραστεί το σοκ που προκάλεσε η “on camera” διπλή δολοφονία ενός καμεραμάν και μίας δημοσιογράφου στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Αν μη τι άλλο πρόκειται για πρωτοφανή περίπτωση αφού το περιστατικό συνέβη σε πραγματικό χρόνο (η δημοσιογράφος έπαιρνε συνέντευξη εμπορικού περιεχομένου στο πλαίσιο ρεπορτάζ του πρωινού μαγκαζίνου του καναλιού WDBJ7 όταν ο δολοφόνος άνοιξε πυρ) ενώ και ο εκτελεστής τραβούσε τη σκηνή σε βίντεο από το κινητό του, ένα βίντεο που ο ίδιος ανέβασε στα social media λίγο μετά το συμβάν και ενώ καταζητείτο από την αστυνομία.
Θυμάμαι πως το βράδυ της ίδιας μέρας, στήθηκα στον καναπέ για να κάνω κάτι που είχα να κάνω πάνω από μία δεκαετία: να δω ειδήσεις. Παρακολούθησα με έκπληξη λοιπόν, ελληνικά κανάλια να παίζουν το βίντεο (αυτό που τράβηξε ο δολοφόνος μάλιστα) χωρίς κανέναν ενδοιασμό, χωρίς “μωσαϊκό” ή “φίλτρο” και σε μία πολύ συγκεκριμένη περίπτωση (για τις άλλες δεν παίρνω όρκο) χωρίς καν την κλασσική, τετριμμένη προειδοποίηση περί «σκληρών εικόνων». Είδαμε δηλαδή έναν τύπο να πυροβολεί εξ επαφής το θύμα του και ΟΚ, μπορεί η σκηνή να μην είχε το λουτρό αίματος στο οποίο μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ αλλά, διάολε, ήταν σοκαριστική. Και όλα αυτά φόρα-παρτίδα στο δελτίο των 20:30!
Την ίδια στιγμή το Twitter και το Facebook, τα δύο δίκτυα δηλαδή στα οποία ο δράστης ήταν ιδιαίτερα… δραστήριος μετά την αποτρόπαια πράξη του, ενήργησαν τάχιστα αλλά υιοθετώντας τελείως διαφορετική προσέγγιση. «Κατέβασαν» τους λογαριασμούς του, έστω κι αν είχαν προλάβει να γίνουν τα πρώτα “share”. Παράλληλα στη Google σήμανε συναγερμός καθώς είχαν ξεκινήσει ήδη τα πρώτα uploads του επίμαχου βίντεο –όπως «ανέβαιναν», «κατέβαιναν». Αντιλαμβάνεστε τις διαφορές ανάμεσα στα δύο Μέσα, την τηλεόραση (τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε εδώ στην Ελλάδα –για το εξωτερικό δεν μπορώ να έχω άποψη) και το διαδίκτυο. Ενώ το δεύτερο αν μη τι άλλο έδειξε μια στοιχειώδη ευαισθησία, η πρώτη δεν δίστασε να μας μεταδώσει εν γνώσει της έναν «θάνατο σε απ’ ευθείας μετάδοση».
Όταν αναλαμβάνουν δράση «τα μηχανάκια της AGB», η αξιοπρέπεια πάει περίπατο και η διπλή δολοφονία της Βιρτζίνια αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη. Ένα Μέσο γερασμένο και ξεπερασμένο, παλιομοδίτικο και άξεστο, στυγνό και παρασιτικό εδώ και χρόνια, με έλλειψη φαντασίας και περιορισμένη διάρκεια ζωής, πατά επί πτωμάτων για να εξασφαλίσει την τροφή της ημέρας, να επιβιώσει, να τη σκαπουλάρει. Δεν διστάζει να «σταυρώσει» αυτούς που απαιτεί το κοινό, να προδικάσει εξελίξεις και γεγονότα, να κάνει υποδείξεις και να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Αυτή είναι η τηλεόρασή μας και το περιστατικό της προηγούμενης εβδομάδας δεν ήταν παρά μία –ακόμα- αφορμή για να υπογραμμίσουμε για άλλη μια φορά τα προφανή.
Ο καθείς μπορεί να πράξει κατά συνείδηση.