Καθώς το περιοδικό «Κτίριο» κλείνει 30 χρόνια κυκλοφορίας διοργανώνει ψηφοφορία με σκοπό την ανάδειξη των 15 πιο αγαπημένων κτιρίων. Στην κατηγορία Αστική Κατοικία είναι υποψήφια μια μονοκατοικία συνολικής επιφάνειας 1000μ2 που βρίσκεται εντός ενός οικόπεδου επιφάνειας 7000μ2 στην περιοχή του Ντράφι στην Ανατολική Αττική .
Ο κ. Παύλος Χατζηαγγελίδης, του γραφείου 314 Architecture Studio, στον οποίο ανήκει ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του κτιρίου ήταν πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις της Popaganda.
Ποια είναι η αισθητική που διέπει το κτίριο; Θέλαμε να δώσουμε την αίσθηση της αιώρησης και ταυτόχρονα να τονίσουμε το υδάτινο στοιχείο, που αντικατοπτρίζει την αγάπη του ιδιοκτήτη για τα yachts. Για αυτό το λόγο επιδιώξαμε να δώσουμε την αίσθηση ότι η κατοικία περιβάλλεται από νερό. Αυτό το καταφέραμε δημιουργώντας τρεις συγκοινωνούντες ρηχές λίμνες γύρω από το ισόγειο και μια πισίνα για κολύμπι η οποία μοιάζει ως φυσική συνέχεια της μπροστινής λίμνης. Στον περιβάλλοντα χώρο το γλυπτό του Γιάννη Ασπρά δημιουργεί μια διάθεση αφαιρετική ενώ η φόρμα του κτιρίου ακολουθεί μια λιτή γραμμή.
Πώς συμβάλλει το νερό στην εξοικονόμηση ενέργειας; Δημιουργώντας αίσθηση φυσικής δροσιάς μέσο των τεχνητών λιμνων. Το νερό για της λίμνες και για την πισίνα προέρχεται από γεώτρηση, ενώ το νερό για την άρδευση προέρχεται από μια δεξαμενή ομβρίων υδάτων που συλλέγονται χάρη σε ένα σύστημα αποστράγγισης και συλλογής.
Πώς είναι διαμορφωμένη η κατοικία έτσι ώστε να είναι φιλική προς το περιβάλλον; Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός επιτρέπει στον ήλιο να ζεσταίνει το σπίτι το καλοκαίρι ενώ αντιθέτως το καλοκαίρι εκτονώνει τον ζεστό αέρα προς τα έξω. Μέσω των συστημάτων γεωθερμικής ενέργειας επιτυγχάνεται η ψύξη και η θέρμανση των χώρων ενώ τα δώματα είναι στρωμένα με σπιράλ που σε συνδυασμό με τους ηλιακούς συλλέκτες που βρίσκονται στην πίσω μεριά του οικοπέδου, θερμαίνουν το νερό της πισίνας. Τέλος στο ίδιο σημείο βρίσκονται τοποθετημένα φωτοβολταικά πάνελ για παράγωγη ηλεκτρικής ενέργειας.
Και η αίσθηση αιώρησης που προαναφέρατε; Ο σχεδιασμός του κτιρίου προέκυψε μέσο της λογικής του “folding”, δηλαδή της αναδίπλωσης μιας επιφάνειας ώστε να δημιουργήσει πλαίσια τα οποία αγκαλιάζουν την κατοικία τόσο στον ισόγειο όροφο, που βρίσκονται οι χώροι που χρησιμοποιούμε κατά τη διάρκεια της ημέρας, όσο και στον πρώτο όροφο που βρίσκονται τα υπνοδωμάτια. Το κέλυφος της κατοικίας δίνει την αίσθηση ότι ακουμπά πολύ μαλακά στο έδαφος , ενώ και οι λίμνες δημιουργούν την ψευδαίσθηση αιώρησης. Η υπερύψωση του μπροστινού τμήματος του κτιρίου ενισχύει αυτήν την αίσθηση ότι το κτίριο αναδύεται από το νερό. Η κατοικία μοιάζει να υπερνικά την έλξη της βαρύτητας.