Για την ανακατασκευή μιας κατοικίας χτισμένης το 1950 στο Γαύριο της Άνδρου, σε μια προσπάθεια να δοθεί εξωστρέφεια στο εσωτερικό του σπιτιού, προέκυψε ένας αρχιτεκτονικός διάλογος μεταξύ του υφιστάμενου κτιρίου με τους νέους όγκους που φιλοξενούν νέες χρήσεις.
Η εξωτερική σκάλα της κατοικίας έγινε κυκλική για να ακολουθεί την καμπύλη της ανώτερης οροφής. Οι αναφορές του γραφείου domitech που οδήγησαν στην ανακατασκευή της κατοικίας ήταν η πλαστικότητα των όγκων του νησιού και η χρήση της φυσικής τοπικής πέτρας. Ενώνοντας αρμονικά το παρελθόν με το σήμερα, οι κεκλιμένες πλάκες από σχιστόλιθου δέθηκαν με σύγχρονα υλικά.
«Η κατοικία είναι διώροφη. Στο ισόγειο, το οποίο επικοινωνεί με την αυλή, έγινε μια επέκταση και δημιουργήθηκε ένα κυκλικό μπάνιο με χτιστό ντουζ και πάγκο, όλα επενδυμένα με τσιμεντοκονία. Στον τοίχο του νιπτήρα κρατήθηκε η παλιά πετρά. Παράλληλα, μια εξοπλισμένη με χτιστό πάγκο κουζίνα επικοινωνεί επίσης με την αυλή. Το εσωτερικό του ισογείου, αν και χαμηλοτάβανο, εκπνέει μια ηρεμία και αναδεικνύει την καθαρότητα υλικών», όπως περιγράφει μερικά από τα βασικά σημεία του σχεδιασμού η αρχιτέκτονας εσωτερικού χώρου, Μαρία Kουτσουρίδου.
Οι απλίκες δημιουργούν ατμόσφαιρα στον χώρο τονίζοντας την πλαστικότητά του. Στην είσοδο, το ταβάνι με τα κυπαρισσόξυλα και την πέτρινη στήριξη αναπαλαιώθηκε και διατηρήθηκε με σεβασμό στο παρελθόν.
Στο όροφο, η παλιά στέγη αποξηλώθηκε και φτιάχτηκε εκ νέου καθώς και το χωμάτινο μεσοπάτωμα αντικαταστάθηκε με τσιμεντένια πλάκα. Στο μεταλλικό πατάρι, το παράθυρο έχει βλέμμα προς το λιμάνι του Γαυρίου. Στην κατοικία της Άνδρου με την πιο εξωστρεφή εσωτερική αυλή, δόθηκε έμφαση στον αρχιτεκτονικό φωτισμό και την πολυτέλεια των υφασμάτων που το έντυσαν.