Στις 21 Οκτωβρίου του 2015, η Nike παρουσίασε τα πρώτα παπούτσια με κορδόνια που δένουν μόνα τους! Η επιλογή της ημερομηνίας δεν ήταν τυχαία: εκείνη ακριβώς την ημέρα πριν από 30 χρόνια, ο κόσμος είδε για πρώτη φορά τα παπούτσια αυτά, όχι σε κάποια μπουτίκ της Nike αλλά στην ταινία Επιστροφή στο Μέλλον (Back to the Future) και τα πόδια του Marty McFly ή κατά κόσμο Μάικλ Τζ. Φοξ. Μετά από χρόνιες προσπάθειες λοιπόν, η Nike κατόρθωσε εν τέλει να αναπτύξει τη σχετική τεχνολογία και να την εισάγει σε ένα ζευγάρι-ρέπλικα του αυθεντικού της ταινίας! Το μοναδικό πρωτότυπο το έστειλε μάλιστα στον ίδιο τον Φοξ ο οποίος δίχως να χάσει χρόνο εμφανίστηκε στην αμερικανική τηλεόραση και το σόου του Τζίμι Κίμελ παρουσιάζοντας το νέο του απόκτημα –το οποίο, σημειωτέον, θα το δημοπρατήσει προκειμένου να ενισχύσει το ίδρυμά του που δουλεύει στην καταπολέμηση της νόσου Πάρκινσον.
Το νέο ζευγάρι της Nike θα είναι στην αγορά την άνοιξη του 2016, ωστόσο αυτό που μετρά δεν είναι τόσο τα παπούτσια, όσο ο μηχανισμός αυτόματου δεσίματος (ή σύσφιγξης, ορθότερα) κορδονιών που διαθέτουν. Με τη Nike να τον έχει πατεντάρει μέχρι εκεί που δεν πάει, η λογική λέει πως σύντομα θα τον δούμε και σε άλλα ζευγάρια, κάτι που εφ’ όσον ισχύσει, θα δώσει στην εταιρεία από το Όρεγκον σαφές προβάδισμα έναντι του ανταγωνισμού.
Τα «ορίτζιναλ» παπούτσια με κορδόνια που δένονταν μόνα τους από το Back to the Future, 30 χρόνια πριν. Ποιος ξέρει τι άλλο απ’ αυτή την ταινία θα γίνει πραγματικότητα στο μέλλον…
Ξεφεύγοντας βέβαια λίγο από την εμπορική αξία της είδησης, η ουσία είναι πως ακόμα ένα προϊόν εμπνευσμένο από τη sci-fi κουλτούρα, γίνεται πραγματικότητα. Έχουν προηγηθεί άλλα πολλά και πολύ περισσότερο σημαντικά όπως το κινητό τηλέφωνο που αργότερα μετεξελίχθηκε σε smartphone, το tablet, η τεχνητή νοημοσύνη, τα smartglasses, οι βιντεοκλήσεις, τα smartwatches, οι αναγνώστες δακτυλικού αποτυπώματος, τα drones, η εικονική πραγματικότητα ή ακόμα και οι μηχανές παρασκευής καφέ με κάψουλα! Μιλάμε για αντικείμενα και υπηρεσίες που δυο-τρεις δεκαετίες πριν φάνταζαν εξωπραγματικά και τώρα όλα τους, μηδενός εξαιρουμένου, όχι απλά έχουν γίνει εμπορικά διαθέσιμα αλλά προσφέρονται και σε προσιτές τιμές –τηρουμένων πάντα των αναλογιών.
Η αλματώδης πρόοδος της Τεχνολογίας είναι πραγματικά ζηλευτή και αν ο άνθρωπος έχει φτάσει σε σημείο μέσα σε 30 χρόνια να έχει δημιουργήσει όλα τα παραπάνω, σκεφτείτε τι είναι πιθανό να δούμε σε άλλα 30 χρόνια από σήμερα. Κόνσεπτ που επί του παρόντος θεωρούμε αδύνατα όπως η τηλεμεταφορά, τα ιπτάμενα αυτοκίνητα, η εμφύτευση λειτουργικών τσιπ, η μεταφορά σκέψεων και οι αναδιπλούμενες οθόνες αφής, μπορεί τότε να θεωρούνται απλώς “commodities” και αυτό δεν είναι τίποτα: το πραγματικό ενδιαφέρον είναι σ’ όλα αυτά που θα έχουν εφευρεθεί τότε και που σήμερα ή που ούτε καν φανταζόμαστε, ή που τα θαυμάζουμε κατά καιρούς στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας…