Δηλώνει ταξιδευτής και όχι φωτογράφος, λάτρης του εντύπου και όχι εκδότης, φοβάται τα αεροπλάνα και λατρεύει τα τρένα. Ο Πατρινός flaneur, συμπύκνωσε όλα αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητάς του στο Deposito, ένα περιοδικό που ξεκινά από μια προσωπική ανάγκη και φιλοδοξεί να κατακτήσει μια θέση στη βιβλιοθήκη μας.
Το πρώτο τεύχος του Deposito φιλοξενεί φωτογραφίες από αγαπημένα μέρη του εκδότη όπως είναι το Bergen και το Porto, αλλά και συνεντεύξεις με καλλιτέχνες όπως ο σκηνοθέτης Martin De Thurah και ο σκιτσογράφος Paul Heaston που σχεδιάζει μικρούς κόσμους στο moleskin του. To Deposito δεν είναι ένα ταξιδιωτικό περιοδικό, μοιάζει περισσότερο με ένα ντοκιμαντέρ σε χαρτί – ένα χαρτί που παρεμπιπτόντως μυρίζει υπέροχα -.
Πώς είναι η διαδικασία της αποτύπωσης μιας πόλης στον φωτογραφικό φακό;
Ανέκαθεν στα ταξίδια μου απέφευγα τα τουριστικά κλισέ, ακόμα και αν δεν θα φιλοξενούνταν οι φωτογραφίες μου σε κάποια έκδοση. Προσπαθώ να κυκλοφορώ σε μέρη που πηγαίνουν οι ντόπιοι και κυρίως ώρες και περιόδους που δεν έχει πολλούς τουρίστες για να αποτυπώσω όσο περισσότερο γίνεται τον αυθεντικό παλμό μιας πόλης. Θέλω να βγάλω κάτι το διαφορετικό.
Πότε άρχισε η αγάπη σου για τα ταξίδια;
Άρχισε σε πολύ μικρή ηλικία. Ήμουν έξι ετών όταν ακολούθησα τους γονείς μου για πρώτη φορά σε road trip στο εξωτερικό. Η επαφή με μία διαφορετική κουλτούρα όπως αυτή των Βαλκανίων ήταν καθοριστική γιατί συνδέεται με τις πρώτες μου αναμνήσεις. Ύστερα, περίπου στην ίδια ηλικία, θυμάμαι οτι άνοιγα τον τηλεφωνικό κατάλογο και διάλεγα τους κωδικούς των πιο μακρινών χωρών, κάνοντας τυχαίες κλήσεις. Το έβρισκα συναρπαστικό να ακούσω έστω μία κουβέντα από την άλλη άκρη της γης.
Ποια ήταν η στιγμή όμως που αποφάσισες να φωτογραφίζεις επαγγελματικά τις πόλεις στις οποίες ταξιδεύεις;
Ξεκίνησα ως freelancer και συνεργάστηκα με αρκετά περιοδικά. Τον τελευταίο καιρό όμως φωτογράφιζα για λογαριασμό του InterRail Organisation, καταγράφοντας με τον φακό μου τις πόλεις, τα τρένα και τη ζωή των backpackers. Έτσι είχα την ευκαιρία να κάνω τον γύρο της Ευρώπης τρεις φορές. Αυτή η εμπειρία με γέμισε έμπνευση και η δημιουργία του Deposito ήταν το επόμενο βήμα.
Γιατί Depostio λοιπόν, εφόσον δεν ταξιδεύεις με αμάξι ή μηχανή;
Το όνομα που συνδέεται με οδοιπορικό. Το ντεπόζιτο είναι ένα στοιχείο απαραίτητο για να “γράψεις” χιλιόμετρα. Ο αναγνώστης εδώ κάνει ταξίδι με ένα ντεπόζιτο γεμάτο εικόνες και διηγήσεις.
Υπάρχει κάποιος λόγος που επιλέγεις να ταξιδεύεις με τρένο;
Φοβάμαι τα αεροπλάνα. Δε νιώθω άνετα. Δεν είναι ότι δεν έχω μπει σε αεροπλάνο, απλά απολαμβάνω περισσότερο το ταξίδι με τρένο. Έχεις χρόνο να σκεφτείς, να απολαύσεις το τοπίο, γνωρίζεις κόσμο και ξυπνάς κάθε μέρα σε άλλη χώρα. Το καλύτερο ταξίδι που έκανα ήταν στη βόρεια ζώνη. Αγάπησα πολύ την Σκανδιναβία και το Bergen.
Πώς αποφάσισες να εκδόσεις μια πολυτελή biannual έκδοση με τόσο χαμηλή τιμή;
Η ποιότητα της έκδοσης όσον αφορά στο χαρτί είναι ίδια με εκείνη αντίστοιχων περιοδικών που κυκλοφορούν στο εξωτερικό όπως για παράδειγμα στην Αγγλία, τη Γερμανία και την Αμερική. Δημιουργήθηκε ένα έντυπο με στόχο να αποτελέσει κάτι συλλεκτικό που αξίζει να έχει μια δική του θέση στη βιβλιοθήκη. Αναλογιζόμενος τα οικονομικά δεδομένα εδώ, η τιμή που ορίστηκε είναι χαμηλότερη σε σχέση με άλλες biannual εκδόσεις. Ελπίζω πως έτσι θα είναι προσιτό σε ένα μεγαλύτερο κοινό και πιο συγκεκριμένα σε μία νέα γενιά αναγνωστών που ανακαλύπτουν ξανά την μοναδική εμπειρία του χαρτιού, του οποίου είμαι λάτρης. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς έντυπα περιοδικά και ήθελα να βγάλω μια έκδοση χωρίς περικοπές.
Που φιλοδοξείς να ταξιδέψει το Depósito;
Το περιοδικό φιλοδοξεί να ταξιδέψει σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε άλλες χώρες. Εκτός από τις on-line παραγγελίες να δημιουργηθεί ένα δίκτυο επιλεγμένων σημείων όπως βιβλιοπωλεία και καταστήματα που υποστηρίζουν παρόμοιες ανεξάρτητες εκδόσεις και ταιριάζουν στην φιλοσοφία τους.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ευρωπαϊκή πόλη; Μπορείς να μου περιγράψεις δύο φωτογραφίες που θα έβγαζες από αυτήν για να την αποδώσεις καλύτερα;
Σίγουρα είναι το Παρίσι, για τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα και την υψηλή αισθητική που αποπνέει. Θα αναζητούσα στιγμές από την καθημερινότητα στις μικρές γωνιές της πόλης, στα μπιστρό εποχής και στις όχθες του Σηκουάνα. Εκεί που μεγαλούργησαν και μας εμπνέουν με τα έργα τους σήμερα οι Ντουανό, Μπρεσόν, Μπρασάι, Κερτέζ και άλλοι πολλοί.
Έχεις φτάσει στα άκρα της Ευρώπης ποτέ;
Νομίζω πως ούτος ή άλλως, όταν ταξιδεύεις με τρένο, θες να φτάσεις μέχρι το τέρμα, μέχρι εκεί που τελειώνουν οι ράγες. Πήγα πρόσφατα στο δυτικότερο άκρο της Ευρώπης, το Cabo da Roca στην Πορτογαλία και έχω πάει επίσης στο Γιβραλτάρ. Ελπίζω σύντομα να πάω στο North Cape.
Σε ενδιαφέρει να προβάλεις την Ελλάδα, μέσω του περιοδικού;
Υπάρχει μια διακριτική προβολή της Ελλάδας στο Deposito. Προσπάθησα να την ισορροπήσω με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, φωτογραφίζοντας με διαφορετικό τρόπο μέρη που είναι ήδη γνωστά έξω, όπως τα Μετέωρα.
Πότε να περιμένουμε το δεύτερο τεύχος;
Το επόμενο θα βγει τέλη Μαΐου – αρχές Ιουνίου, οπότε θα έχει πιο καλοκαιρινά θέματα. Θα έχουμε και νέους συνεργάτες, καθώς δέχομαι πολλές προτάσεις. Φωτογράφοι μου λένε έχω υλικό από το Νεπάλ ή από την Κόστα Ρίκα και επιθυμούν να δημοσιευθεί στο Deposito, οπότε πιστεύω κάθε φορά το αποτέλεσμα θα είναι και καλύτερο. Ήδη είμαι περήφανος όμως για τους συνεργάτες του πρώτου τεύχους, που χωρίς την συμβολή τους δεν θα υπήρχε το περιοδικό. Ιδιαίτερη τιμή για εμένα είναι και η συμμετοχή του Ηλία Βροχίδη, ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους ταξιδευτές παγκοσμίως και έχει αποτελέσει μεγάλη επιρροή για εμένα.
Βασίλη, που θα είναι το επόμενο ταξίδι σου;
Θα ήθελα να καταφέρω να ταξιδέψω με τον Υπερσιβηρικό.
Δείτε εδώ τα σημεία που πωλείται το Deposito
