Η Κατοικία ΕΙ είναι ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων που χτίστηκε στην οροφή ενός ισόγειου φροντιστηρίου, στη Λεμεσό της Κύπρου. Το υφιστάμενο κτίριο κρίθηκε ακατάλληλο να δεχτεί το φορτίο μίας επέκτασης, επομένως, προκειμένου να είναι εφικτή η προσθήκη ορόφου, χρειάστηκε στατική και αντισεισμική αναβάθμιση.
Αυτό το σπίτι σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει τη συμπεριφορά των χρηστών του στο σύνολο αλλά και τη λεπτομέρειά της. Λειτουργεί «ως μία απόλυτα προσωποποιημένη οικιστική μονάδα», κατά τους αρχιτέκτονες του γραφείου do:gma, ενώ αποτελείται από αλληλουχία απλών χειρονομιών οι οποίες επιτελούν μοναδικό σκοπό λόγω της δομής, ή του συνδυασμού τους.
Μολονότι αρκετές από τις ιδιομορφίες που σχεδιάστηκαν εμφανίζονται ως συμβατικές εφαρμογές, «οι λεπτομέρειες της κατασκευής τους σε κάποιες περιπτώσεις, και το απόλυτο της επίλυσης σε κάποιες άλλες προκρίνουν διαφορετική εξέλιξη. Αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο η κατοικία μοιάζει στην πελάτισσά μας, την ίδια στιγμή που αποτελεί και την αιτία για την οποία η πελάτισσα δεν θα χρειαστεί να συνθηκολογήσει με τον διαμορφωμένο χώρο».
Oι αρχιτέκτονες του γραφείου do:gma περιγράφουν και μας ξεναγούν στο έργο τους, σε μια κατοικία «ιδιοσυγκρασιακή» όπως τη χαρακτηρίζουν, σε ένα σπίτι προσκολλημένο στη συμπεριφορά των χρηστών του.
«Για την καταγραφή των διαχρονικών και μεμονωμένων συμπεριφορών της πελάτισσας στις προτεινόμενες κατόψεις ακολουθήθηκε μία λεπτομερής, αλλά και διασκεδαστική μεθοδολογία. Η παραγωγή (κινούμενα σχέδια, σχέδια, σκίτσα, εικαστικές και προφορικές περιγραφές) δημιουργούσε εικασίες οι οποίες παρουσιάζονταν στην πελάτισσα περιοδικά, και η ανατροφοδότηση ενσωματωνόταν στον επόμενο κύκλο παραγωγής.
Σταδιακά, η εικασία έδωσε τη θέση της στη σχεδιαστική απαίτηση, ενώ διαμόρφωσε την χωρική και λειτουργική συνθήκη: ροή στον χώρο και τις συνθήκες στη δημόσια ζώνη, προσωπικός χώρος και χρόνος στην ιδιωτική ζώνη. Με αυτή τη μεθοδολογία, η σχεδιαστική ομάδα ενημερώθηκε για συμπεριφορές της πελάτισσας οι οποίες θα ήταν δύσκολο να εντοπιστούν κατά τη διάρκεια της κανονικής σχέσης μεταξύ πελάτη και αρχιτέκτονα.
Η διάθεση των ζωνών χρήσης σε συνδυασμό με τον επιθυμητό προσανατολισμό παρατάσσει τον καλυμμένο νοτιοδυτικό εξώστη σε παράλληλη, κατοπτρική, χρηστική συνθήκη με τον εσωτερικό χώρο: εκατέρωθεν των αναδιπλούμενων κουφωμάτων βρίσκονται το καθιστικό και το καθιστικό εξωτερικού χώρου, ενώ χωροθετείται η τραπεζαρία και η τραπεζαρία εξωτερικού χώρου.
Η είσοδος στο διαμέρισμα επιτυγχάνεται από τη βόρεια πλευρά του κατοπτρικού άξονα, ενώ στην αντιδιαστολή του οργανώνεται η κουζίνα, η οποία απομονώνεται οπτικά από τον υπόλοιπο χώρο κατά το δοκούν, αφού οι αναδιπλούμενες πόρτες κλείνουν έξω μόνο το κούφωμα του πάγκου. Οι πίνακες ελέγχου τοποθετούνται απέναντι από το αποχωρητήριο επισκεπτών, στο πέρασμα προς την ιδιωτική ζώνη.
Το τελευταίο επιτυγχάνεται διαμέσου μίας αναδιπλούμενης θύρας που οδηγεί στο διάδρομο, ο οποίος περιβάλλεται από βαθύ αποθηκευτικό χώρο κατά μήκος της μίας πλευράς του, θύρες υπνοδωματίων στην απέναντι πλευρά, το κοινό λουτρό στο βάθος του και το υπνοδωμάτιο με λουτρό στην άκρη του.
Σκοπός της υλικότητας στο έργο είναι να δημιουργήσει ένα μεστό και συνεκτικό περιβάλλον, βαθιά συνδεδεμένο με την τυπολογική σημειολογία του οικιστικού διαμερίσματος. Εφαρμόζεται κοινή κεραμική πλάκα σε όλο το εμβαδόν του δαπέδου για να σηματοδοτήσει την ενοποίηση των χώρων, ενώ το ίδιο υλικό εφαρμόζεται και στις κατακόρυφες επιφάνειες, είτε ως βάση συνεπίπεδη με το τελείωμα του τοίχου, είτε ως επένδυση μέχρι το επιθυμητό ύψος, ενώ μία συμπληρωματική κεραμική πλάκα συμπληρώνει καθ’ ύψος όπου η επένδυση φτάνει μέχρι την οροφή.
Η κυκλικής διατομής ψηφίδα στους τοίχους της κουζίνας καθορίζει την ατμόσφαιρα στο πλέον δημιουργικό κομμάτι της κατοικίας. Δίπλα και απέναντι, σε όλες τις οριζόντιες επιφάνειες και στην επένδυση της εστίας, τοποθετείται πορσελάνη λευκού χρώματος με γκρι υφή και θαμπό τελείωμα, ώστε να διατηρήσουν οι χρήστες το δικαίωμα της δικής τους προσθήκης χρώματος (μόνιμης, ή και προσωρινής), αλλά και για να είναι δυνατή η επιθυμητή αντανάκλαση του φωτός.
Η αρχιτεκτονική του εσωτερικού χώρου διαμορφώνεται και από τα δύο υλικά που έχουν επιλεγεί για τις ξυλουργικές εργασίες: τις πλάκες από αντικολλητά ξυλόφυλλα σημύδας με χρωματισμένο βερνίκι και τις προχρωματισμένες σε μαύρο και γκρίζο χρώμα ινόπλακες μέτριας πυκνότητας.
Συνολικά, η ατμόσφαιρα του εσωτερικού του διαμερίσματος ενθαρρύνει την οπτική και λειτουργική αποδοτικότητα, όσο διατηρεί το στοιχείο της έκπληξης και του παιχνιδιού».