Σε ένα κτίριο του 1930, το διαμέρισμα που θα ξεναγηθούμε σήμερα ανήκει σε μια οικογένεια η οποία ζήτησε από το αρχιτεκτονικό γραφείο Amalgama Architects να το μετατρέψει σε έναν χαρούμενο χώρο. Τότε, η Αγγελική Αυδή και η Ελίνα Μήτση σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσoυν χρώματα σε όλο το διαμέρισμα, αντλώντας έμπνευση από την παλέτα του Αμερικανού σκηνοθέτη Γουές Άντερσον.
Ο χώρος εισόδου που οδηγεί στο σαλόνι, την κουζίνα και στους πιο ιδιωτικούς χώρους του σπιτιού βάφτηκε σε βαθύ κόκκινο (όμοια απόχρωση με αυτή του μωσαϊκού στο δάπεδο) δημιουργώντας μια σκηνογραφική, σχεδόν θεατρική εικόνα. Η έντονη απόχρωση σε συνδυασμό με το πιάνο και τον χαμηλό φωτισμό καλωσορίζει τον επισκέπτη στο πολύχρωμο σύμπαν. Μια παλιά μεταλλική πόρτα που βρισκόταν εκεί απ’ όταν ο ιδιοκτήτης ήταν ακόμα παιδί χρησιμοποιήθηκε για να χωρίσει την τραπεζαρία με το χωλ.
Καθώς το αρχιτεκτονικό γραφείο διαθέτει ένα πολύχρωμο πορτφόλιο έργων και σε συνεργασία με την αισθητική των ιδιοκτητών που ήταν ανοιχτοί στον πειραματισμό με το χρώμα, αυτό το έργο δεν αποτελεί εξαίρεση. «Είχαν ορισμένα όμορφα vintage κομμάτια που τους είχαν δοθεί από την οικογένεια και υπήρχαν ήδη κάποια έργα τέχνης που το ζευγάρι αγόρασε μαζί. Αυτό μας βοήθησε να σχηματίσουμε μια βασική ιδέα για το ύφος του χώρου που θα σχεδιάσουμε», όπως περιγράφουν οι Amalgama Architects.
Συνεχίζοντας στο σαλόνι, οι επιφάνειες έχουν φρεσκαριστεί με ένα υπόλευκο χρώμα. Το βαθύ πράσινο μωσαϊκό αποκαταστάθηκε και γυαλίστηκε. Τα έπιπλα που σχεδιάστηκαν ειδικά για τον χώρο περιλαμβάνουν ένα τραπεζάκι βελανιδιάς με ελλειπτική φόρμα και δύο πλευρικά καμπύλα κομμάτια από μέταλλο και ξύλο όπου τοποθετείται ο μουσικός εξοπλισμός, καθώς ένας από τους ιδιοκτήτες είναι μουσικός με μεγάλη συλλογή δίσκων βινυλίου. Μια βιβλιοθήκη (φτιαγμένη επίσης από μέταλλο και ξύλο) καλύπτει όλο το ύψος του χώρου είναι ακόμα ένα έπιπλο που σχεδιάστηκε ειδικά για το χώρο.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, ανοίγοντας τις συρόμενες πράσινες πόρτες, η τραπεζαρία με το μεγάλο ξύλινο τραπέζι συνδέεται με την κουζίνα με τα παστέλ πορτοκαλί ντουλάπια, τους τυρκουάζ τοίχους κι ένα χρωματικό σχήμα που δίνει φως. Αποφεύγοντας τις κρύες επιφάνειες, το στούντιο μετέτρεψε την κουζίνα σε ένα άνετο δωμάτιο στο οποίο περνά τον περισσότερο χρόνο η οικογένεια.
Με σεβασμό στο παρελθόν του κτιρίου και του διαμερίσματος, όλα τα δάπεδα από μωσαϊκό -το πράσινο, το βαθύ κόκκινο και το απαλό ροδακινί- αποκαταστάθηκαν και γυαλίστηκαν. Στο λουτρό, παστέλ αποχρώσεις του κίτρινου, του μπλε και του πορτοκαλί κάλυψαν τους τοίχους, τις οροφές, συνδυάστηκαν με πολύχρωμα πλακάκια.
Μια παλιά αποθήκη ενώθηκε με το βασικό λουτρό και μετατράπηκε σε ντουζ που φωτίζεται φυσικά με φεγγίτη, «αφήνοντας μια αίσθηση ανάτασης», κατά τις αρχιτέκτονες.
Η οροφή σε όλα τα υπνοδωμάτια έχει την ίδια απόχρωση με τις ντουλάπες ενώ σε όλο το διαμέρισμα, το πράσινο σοβατεπί σχηματίζει μια χρωματιστή κορδέλα, «δημιουργώντας μια παιχνιδιάρικη αλληλεπίδραση με τα δάπεδα από μάρμαρο και τα χρώματα των τοίχων. Στόχος των σχεδιαστικών και χρωματικών επιλογών ήταν να εξισορροπηθούν οι έντονες αποχρώσεις και να κάνουν τον χώρο πιο φωτεινό, διατηρώντας παράλληλα κάποια αυστηρότητα», καταλήγουν οι Amalgama Architects.