Πρωτοποριακές δημιουργίες νέων σχεδιαστών του ΑΚΤΟ από εγκαταλελειμμένα δίχτυα ψαράδων

Τι κοινό έχει η μόδα με την οικολογία και την κυκλική οικονομία; Την απάντηση σε αυτό το γρίφο έχει η περιβαλλοντική οργάνωση MEDASSET και την ακούσαμε την περασμένη Τρίτη 17 Μαΐου στο Galaxy Bar & Restaurant του ξενοδοχείου Hilton. Με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου επιτυχημένης δράσης ως συντονιστή της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας «Healthy Seas: Nήμα Bγαλμένο από τη Θάλασσα» στην Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του MEDASSET για την παρουσίαση της πρωτοβουλίας Healthy Seas, στα πλαίσια της οποίας έγινε και οι βράβευση των συμμετεχόντων στο «Healthy Seas: A Journey from Waste to Wear» Fashion Project,  τον διαγωνισμό που διοργάνωσε το MEDASSET σε συνεργασία με το Κολέγιο Τέχνης & Design ΑΚΤΟ,  για τους σπουδαστές και τους πρόσφατους απόφοιτους του Κολεγίου οι οποίοι χρησιμοποίησαν για τις δημιουργίες ρούχων τους και ύφασμα από νήμα ECONYL®. 

Το Healty Seas είναι μια καινοτόμος ευρωπαϊκή πρωτοβουλία καθαρισμού των θαλασσών μας από εγκαταλελειμμένα δίχτυα ή αλλιώς «δίχτυα φαντάσματα» που βρίσκονται σκαλωμένα πάνω σε βράχους και ναυάγια αποτελώντας θανατηφόρες παγίδες για χιλιάδες θαλάσσια ζώα, όπως χελώνες, δελφίνια, φώκιες, και την ανακύκλωση τους σε πρώτης ποιότητας νήμα (ECONYL®) που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία της ένδυσης και άλλων προϊόντων, όπως χαλιά. Δέκα από τους συνολικά 23 σπουδαστές και αποφοίτους του Κολεγίου Τέχνης & Design AKTO που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, επιλέχθηκαν και είχαν την ευκαιρία να αντλήσουν έμπνευση από την σημαντική αυτή πρωτοβουλία και να δημιουργήσουν με ύφασμα από νήμα ECONYL. Τρεις ήταν οι σπουδαστές που διακρίθηκαν για τις δημιουργίες τους. Η Αφροδίτη Μιχαηλίδη (3ο βραβείο), ο Γιώργος Βούλγαρης (2ο βραβείο) και η Κατερίνα Ρηγοπούλου (1ο βραβείο). Η Popaganda μίλησε με τους τρεις νέους σχεδιαστές λίγα λεπτά μετά την βράβευση τους για να δει πως αντιλαμβάνονται τις πιο envirormental friendly πρακτικές που υιοθετεί ολοένα και περισσότερο ο κόσμος στις μόδας, αυτά τα νέα παιδιά που φιλοδοξούν να κάνουν τα βήματά τους σε αυτόν, αλλά και για να μάθει τα εφαλτήρια της έμπνευσής τους. 

Για τις ανάγκες του διαγωνισμού οι συμμετέχοντες σχεδίασαν δύο δημιουργίες, ένα art και ένα wearable κομμάτι. Η Αφροδίτη Μιχαηλίδη, πήρε το τρίτο βραβείο και διακρίθηκε για τα σχέδια με τον τίτλο “Released“ εμπνευσμένη από την πρωτοβουλία του Healthy Seas και τα δίχτυα που πνίγουν μορφές της θαλάσσιας ζωής όπως τα φύκια και ο κοραλλιογενής επιφάνειες, οι οποίες αναπνέουν έπειτα από την απομάκρυνσή των διχτυών, αλλά και τους ναυτικούς κόμπους, τεχνικές δεσίματος των οποίων μπορείτε να διακρίνετε στα ρούχα.

«Θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερή που συμμετείχα στον διαγωνισμό και η διάκρισή μου είναι πολύ σημαντική για εμένα. Αυτή τη στιγμή επικεντρώνω την ενέργειά μου στο να ολοκληρώσω τις σπουδές μου, ωστόσο παρακολουθώ τις δράσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε το άσχημο πρόσωπο της μόδας, η στροφή όμως αυτή που γίνεται προς πιο φιλικές στο περιβάλλον πρακτικές είναι πολύ θετική. Θεωρώ τη μόδα ένα μέσο με τεράστια δύναμη, ακόμα και περισσότερη από άλλες μορφές τέχνης, για να περάσει τέτοιου είδους μηνύματα. Είναι πάρα πολύ κοντά στις προσωπικές μου ανησυχίες και αυτός είναι και ένας από τους κύριους λόγους που συμμετείχα. Από τις δύο μου δημιουργίες, αγαπώ πιο πολύ το art piece για να είμαι ειλικρινής». 

Ο Γιώργος Βούλγαρης συμμετείχε στο διαγωνισμό με ένα ιδιαίτερο denim look με τίτλο “Floating Tightly“, για το οποίο και έλαβε το 2ο βραβείο. Πηγή της έμπνευσής του, τα garbage patches, σωματώματα από σκουπίδια, άχρηστα αντικείμενα και δίχτυα μπλεγμένα μεταξύ τους που επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας, τα οποία λέγεται ότι σιγά – σιγά συνθέτουν μια ολόκληρη ήπειρο από σκουπίδια στον Ειρηνικό Ωκεανό.

«Αυτό που με ενδιέφερε είναι η σχέση των οργανισμών με αυτά τα νησιά από σκουπίδια. Θαλάσσιες χελώνες και φώκιες μπλέκονται μέσα τους και θανατώνονται. Το art piece ιδιαίτερα, είναι επηρεασμένο από το πως ανασυντίθεται αυτή η μάζα και πως μπλέκονται οι ζωντανοί οργανισμοί μέσα τους. Για αυτές τις ανάγκες χρησιμοποίησα ως κύρια πηγή έμπνευσης τα υποβρύχια installations δύο καλλιτεχνών, οι οποίοι φτιάχνουν δομές από σκουπίδια, πλαστικά ή πολυμερή για παράδειγμα, που αλληλεπιδρούν με τους δύτες και τον υποθαλάσσιο χώρο γενικότερα. Οι περισσότερες από αυτές περιέχουν κάποια μορφή κυματισμού. Αυτό με ενδιέφερε πολύ. Πως αιωρείται κάτι μες τη θάλασσα, γιατί και τα δίχτυα έχουν μια τέτοια αίσθηση, οπότε έχει συνάφεια και με την πρωτοβουλία του Healthy Seas. Το denim jacket, το wearable κομμάτι δηλαδή προέκυψε από το προσωπικό μου στυλ. Καθώς το ελαστικό υλικό με το οποίο καλούμασταν να δημιουργήσουμε, δεν εξυπηρετούσε τα σχέδια μου, δεν απαντούσε την αισθητική μου. Δεν ήθελα να ξεφύγω από την αισθητική μου, καθώς μας αρέσουν εκείνα τα ρούχα με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε να συσχετιστούμε. Συνεπώς έπρεπε να αρέσει και σε εμένα τον ίδιο για να μπορέσει να συσχετιστεί και ο κόσμος με αυτό. Το denim ύφασμα, προέρχεται και αυτό από έξυπνη διαχείριση ήδη υπάρχοντος υφάσματος, καθώς μαζεύω υφάσματα ή ρούχα που δεν χρησιμοποιούν οι φίλοι μου, και το ύφασμα προέρχεται από κάποια τζιν παντελόνια. Από τις δύο δημιουργίες θα διάλεγα το wearable, ακριβώς γιατί νομίζω ότι αυτή η έξυπνη τοποθέτηση και επαναχρησιμοποίηση ενός υφάσματος είναι αυτό που θα με απασχολήσει στο μέλλον, στην πορεία μου. Τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια».

Η νικήτρια του 1ου βραβείου, Κατερίνα Ρηγοπούλου, εμπνεύστηκε από την ιστορία του υφάσματος και επεδίωξε να συνεχίσει τον αέναο κύκλο της ζωής του με τις δημιουργίες “The circles of life and the infinity nets”.

«Ήμουν πολύ χαρούμενη με την συμμετοχή μου καθώς ένας νέος σχεδιαστής δεν έχει πάντα την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με ένα τέτοιο ύφασμα με τόση ιστορία. Όταν το έπιασα κατευθείαν μου ήρθε στο μυαλό ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι εφαρμοστό και στενό, όπως μια ολόσωμη φόρμα και ένα μαγιό. Έχει καταπληκτική εφαρμογή, όπως αποδείχτηκε και ενδεικνύεται για τέτοια σχέδια. Το νήμα κάνει ένα κύκλο στη ζωή του, στην αρχή είναι δίχτυ, έπειτα εγκαταλείπεται στη θάλασσα, ανασύρεται από εκεί,  μετατρέπεται σε ύφασμα και αν εγώ το κάνω μαγιό, θα καταλήξει πάλι στη  θάλασσα. Έτσι ολοκληρώνει τον κύκλο του θεωρώ. Έπειτα αναζήτησα έμπνευση στα έργα της Yayoi Kusama που ονομάζονται Infinity Nets. Πρόκειται για τεράστια patterns που αποτελούνται κυρίως από δύο χρώματα. Η καλλιτέχνης μέσα από αυτά προσπαθεί να προσεγγίσει το ατελείωτο του χρόνου, το πόσο μικροί είμαστε εμείς και πόσο τεράστιο όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Έτσι κι εγώ το συνέδεσα με τον αέναο κύκλο της ζωής. 

Η στροφή της μόδας σε πιο φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές, ήταν το μόνο λογικό να συμβεί και χαίρομαι πολύ που συμβαίνουν και στην Ελλάδα τέτοιες πρωτοβουλίες. Αν σκεφτούμε ότι η μόδα είναι κάτι που αλλάζει ανά έξι και σε πολλές περιπτώσεις ανά τρεις μήνες, μπορούμε να σκεφτούμε αντίστοιχα τον όγκο των σκουπιδιών που παράγονται. Δεν έχει νόημα λοιπόν να συνεχίσουμε να αδιαφορούμε για αυτό. Νιώθω έκπληκτη που κέρδισα το πρώτο βραβείο καθώς, όλες οι συμμετοχές ήταν πολύ καλές. Επίσης νιώθω τυχερή γιατί βρέθηκα στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή και ταυτόχρονα περήφανη. Το πιο ωραίο κομμάτι ήταν αυτό της δημιουργίας, είχα τεχνικές δυσκολίες, αλλά όταν τα είδα να εφαρμόζουν τέλεια, ένιωσα ότι έχω κάνει κάτι ολοκληρωμένο. Άλλωστε όποιος δημιουργεί, αυτό επιδιώκει. Το βραβείο μου είναι μια συνεργασία με την Ορσαλία και το Νίκο Παρθένη και το σχέδιό μου θα συμπεριληφθεί στη συλλογή Άνοιξη – Καλοκαίρι του ’17. Αγαπώ πιο πολύ το art piece, γιατί το έφτιαξα όλο μόνη μου με τα χέρια μου και αυτό το κάνει απολύτως ξεχωριστό.