Η κοινή λογική λέει πως πριν τον γάμο καλό είναι να κάνουμε κάποιες ερωτήσεις στον εαυτό μας για να σιγουρευτούμε ότι είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Σπάνια, όμως, συμβαίνει το ίδιο όταν πρόκειται για την άλλη μεριά του νομίσματος.
Αυτό συνήθως συμβαίνει επειδή όταν είναι να πάρουμε την απόφαση για ένα διαζύγιο βρισκόμαστε σε μια περίοδο μεγάλου στρες και δεν σκεφτόμαστε καθαρά. Σύμφωνα με την Νάνσυ Κόλιερ, αυτό είναι μεγάλο λάθος. Πριν τη μεγάλη αυτή απόφαση οι δυο σύζυγοι πρέπει να βρουν τον χρόνο και να παίξουν το παιχνίδι των 11 ερωτήσεων.
Οι New York Times ζητήσανε από ειδικούς να προτείνουν ερωτήσεις που θεωρούν ότι θα βοηθούσαν σε ένα διαζύγιο.
Μπορεί να νομίζετε ότι έχετε επικοινωνήσει με τον σύντροφό σας αλλά εκείνοι μπορεί να μην έχουν δώσει την πρέπουσα σημασία.
Καμιά φορά το πρόβλημα είναι πολύ απλό. Ίσως δεν κατανοούμε πως θέλει ο/η σύντροφός μας να συμπεριφερόμαστε.
Πάρτε μια κόλλα χαρτί και γράψτε από τη μια μεριά τι πρέπει να κάνετε για να σώσετε τον γάμο σας και από την άλλη τί πρέπει να κάνει ο/η σύζυγός σας.
Πρέπει να δούμε δυναμικά και ρεαλιστικά αν αυτά που ετοιμαζόμαστε να αποχωριστούμε από την σχέση, αξίζουν τον κόπο ενός διαζυγίου.
Ακόμα και αν η απάντηση είναι ναι δεν σημαίνει πως το διαζύγιο είναι η λάθος απόφαση. Τα αισθήματα δεν έχουν πάντα να κάνουν με έναν χωρισμό.
Για μερικούς ανθρώπους είναι ο φόβος του να μείνουν μόνοι τους ή να πρέπει να αναζητήσουν καινούριο σύντροφο.
Η συνειδητοποίηση ότι ένα διαζύγιο είναι κοντά μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε σαν αποτυχημένοι.
Αν είστε δυστυχισμένοι με τον/την σύζυγό σας το διαζύγιο είναι η καταλληλότερη λύση, αλλά θα είστε πάντα γονείς. Θα είστε πάντα ένας στη ζωή του άλλου. Θα πρέπει να σκεφτείτε καλά και από κοινού πως θα το διαχειριστείτε.
Καλό θα είναι όσο η διαδικασία του διαζυγίου είναι ακόμα στην αρχή της να βρείτε έναν ειδικό για τα οικονομικά και να τον συμβουλευτείτε για το πόσο θα σας κοστίσει όλο αυτό.
Μπορεί να βρεθείτε μετά από χρόνια να πληρώνεται λογαριασμούς που δεν ξέρατε καν ότι υπήρχαν ή να μην προλαβαίνετε να πηγαίνετε τα παιδιά σε όλες τις δραστηριότητές τους.
Καταλάβετε ότι το πρόβλημα μπορεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι και όχι απαραίτητα ο γάμος.
Πηγή: The New York Times