10 χρόνια δεν είναι μικρό διάστημα. Ειδικά όσο μεγαλώνεις το νιώθεις περισσότερο. Είναι μια ολόκληρη γενιά. Με τους σημερινούς ρυθμούς πολλά γίνονται μέσα σε δέκα χρόνια. Πολλά αλλάζουν. Προς το καλύτερο ή το χειρότερο, δεν έχει πάντα σημασία.
Το Facebook ιδρύθηκε 4 Φεβρουαρίου 2004, από τον Mark Zuckerberg, τον Dustin Moskovitz και άλλους τρεις συμφοιτητές, στο δωμάτιο ενός εκ των κοιτώνων του Harvard. Από το αμήχανο ξεκίνημα έως το παγκόσμιο φαινόμενο με το ένα δις χρήστες, πολλά άλλαξαν. Τόσο στο ίδιο το Facebook, όσο και στο πως αυτό άλλαξε εμάς τους ίδιους και την επικοινωνία μας. Ας δούμε.
- Έκανε τις λέξεις friend και unfriend ρήματα. Εδικά στην αγγλική γλώσσα. Επιπλέον όταν γνωρίζουμε κάποιον, παίζει και να τον ρωτήσουμε πως γράφεται το όνομα του, για να τον κάνουμε friend στο FB.
- Έδωσε νέα σημασία στον όρο Status. Πλέον όταν κάποιος χρησιμοποιεί την λέξη κατά πάσα πιθανότητα δεν αναφέρεται στο κοινωνικό ή επαγγελματικό status κάποιου, αλλά στο status update του. Τύπου, “τα μαθες; Ο Κώστας έφαγε ένα μήλο, μόλις αναβάθμισε το status του”. Η αλήθεια είναι πως τα update έγιναν κάπως πιο γουστόζικα μετά το 2009, όταν το FB άλλαξε την βασική του ερώτηση από το “τι κάνεις τώρα;” στο “τι σκέφτεσαι;”
- Καθιέρωσε την δικτατορία των like. Ξεκίνησε επίσης το 2009 και έκανε πιο εύκολο από ποτέ να δώσεις hi5 σε γνωστούς και μη για τη κάθε κουλαμάρα που μπορεί να ανεβάσουν. Επίσης πολλές φορές λειτουργεί όχι ακριβώς σαν like, αλλά περισσότερο ως ένας τρόπος να πεις στον άλλο πως είδες το post του. Πως αλλιώς να εξηγήσουμε (καθότι καθόλου κακόβουλοι άνθρωποι) το ότι μπορεί να σφύζει από like ένα status updates τύπου “μόλις πέθανε ο σκύλος μου”;
- Αρχίσαμε να “σκουντάμε” (poke) γνωστούς και φίλους. Πράγμα εντελώς ανάρμοστο στην επικοινωνία του πραγματικού κόσμου. Προσωπικά δεν θυμάμαι να βλέπω ποτέ κόσμο που για να μιλήσει με κάποιον του ρίχνει μια στο μέτωπο.
- Αρχίσαμε να μοιραζόμαστε τα πάντα.
- Μετά να υπερ-μοιραζόμαστε.
- Σταματήσαμε να νοσταλγούμε πρόσωπα και καταστάσεις καθώς, αν σου λείπει κάποιος, αντί να μπεις σε αυτό το – εντελώς φυσιολογικό – ψυχολογικό mood, απλώς του στέλνεις ένα μήνυμα στο Facebook. Άρα ξεχασμένα πράγματα, που θα έπρεπε να παραμείνουν τέτοια, διαρκώς έρχονται στο προσκήνιο. Είναι σαν να έπαψε να ισχύει το παρελθόν ως έννοια και συναίσθημα.
- Η λέξη “τοίχος” (wall) απέκτησε νέα διάσταση και σημειολογική έννοια.
- Οι διαπροσωπικές σχέσεις άρχισαν να περιγράφονται με εντελώς ακατανόητους όρους όπως το “It’s complicated”.
- Μετά από μια γενιά που προσπάθησε να αποτάξει κάθε είδους “ταμπέλας”, ο όρος πήρε την εκδίκηση του μέσα από το tag του Facebook, δίνοντας ταμπέλες στα πάντα.
- Χάθηκε το φλερτ. Sorry αλλά όσο και αν αισθάνεσαι πως φλερτάρεις στο Facebook, ασχέτως αποτελέσματος, το να κάθεσαι μόνος και να βαράς κουμπιά μπροστά από μια οθόνη, εξ’ ορισμού δεν μπορεί να ονομαστεί φλερτ.
- Ιδιωτικότητα. Αυτή η άγνωστη (για τις νεότερες γενιές).