Ο ξακουστός πεζόδρομος της Αγίας Ζώνης, φαίνεται πως έχει δώσει υπόσχεση να γίνει το νέο hotspot της Κυψέλης. Με το ένα café να ανοίγει μετά το άλλο, η μεγαλύτερη έκπληξη για όσους περνάμε συχνά από αυτόν στεγάζεται στη συμβολή του με τη Φωκίωνος, εκεί όπου πριν από κάποιες ημέρες, ένας άλλοτε γεωργιανός φούρνος έδωσε τη θέση του σε κάτι νέο. Και το όνομα αυτού, Έπρεπε bar.
Από την περίοδο της κατασκευής του ακόμη, κάτι μέσα μου με έκανε να πιστέψω πως οι Κυψελιώτες θα αποκτούσαμε το στέκι μας. Έτσι και αρχίζει να συμβαίνει πλέον. Ο multi culti χαρακτήρας της Κυψέλης και η ολοένα αυξανόμενη προτίμηση των νέων να μετακομίσουν σε αυτή, έδωσε στους ιθύνοντες την έμπνευση της τοποθεσίας του, οι οποίοι βρίσκονται επίσης πίσω από τις «Σεϋχέλλες», το δημοφιλές μεζεδοπωλείο του Μεταξουργείου. Παράλληλα, βασική ιδέα για τη δημιουργία του Έπρεπε, ήταν όποιος έρχεται στο bar να μην πίνει το ποτό του ξεροσφύρι, ακόμη και το «σκληρό» αλκοόλ. Και δεν εννοούμε το κρασί ή το τσιπουράκι που έχουμε συνηθίσει να τα συνδυάζουμε με μεζέδες.
Στο Έπρεπε bar, ακόμη και το βαρύ αλκοόλ δεν πίνεται ξεροσφύρι.
Στον εσωτερικό χώρο του μαγαζιού, αντί για τραπέζια με καρέκλες, υπάρχουν σκαμπό μπαρ και απλωτοί πάγκοι.
Το τζιν, το ρούμι και το ουίσκι για παράδειγμα, πηγαίνουν χέρι-χέρι με απολαυστικά πιατάκια που σερβίρει το μαγαζί ως συνοδευτικά, εναρμονισμένα πάντα με ό,τι θα επιλέξει ο καθένας να πιει. Ύστερα, υπάρχει ένας μικρός κατάλογος με επιπλέον επιλογές, οι οποίες στη βάση τους ταιριάζουν με όσα ποτά διαθέτει το μενού.
Ας μιλήσουμε όμως πιο συγκεκριμένα για τις απολαύσεις του Έπρεπε. Τα κρασιά που θα βρει στο μαγαζί όποιος το επισκεφτεί, είναι όλα φυσικής οινοποίησης και προερχόμενα από μικρούς παραγωγούς (όπως το ροζέ κρασί του Πατιστή από τον Βόλο ή ο οίνος του Ξυδάκη από τη Μύκονο), ενώ σταδιακά θα προστεθούν στον κατάλογο και κρασιά ξένης παραγωγής. Τόσο η κάβα των κρασιών, όσο και τα cocktails, θα έχουν εποχιακή ταυτότητα και η λίστα τους θα ανανεώνεται.
Ροζέ φυσικό κρασί και στη μέση το Ντάκιρι του Έπρεπε.
Open kitchen, για περισσότερη απόλαυση.
Τα παιδιά του Έπρεπε, αγαπούν να βάζουν σε κλασικά cocktails μια διαφορετική πινελιά. Ο έμπειρος bartender Νικόλας Μοσχονάς, δημιούργησε μια λίστα από «πειραγμένες» αγαπημένες επιλογές, όπως ντάκιρι και μαργαρίτα, βασισμένος σε υλικά που χρησιμοποιεί και η κουζίνα, ώστε τίποτα να μην μένει αναξιοποίητο και να μην πετιέται. Ένα ακόμη βασικό γνώρισμα των cocktails, είναι πως για τη δημιουργία τους δεν χρησιμοποιούνται γαρνιτούρες – με εξαίρεση το τζιν τόνικ που θα αρχίσει να σερβίρεται με φύλλα μαζεμένα από τις λεμονιές της γειτονιάς. Για τους λάτρεις της μπίρας δε, το μαγαζί διαθέτει τη δική του pilsner, την οποία δημιούργησε η Noctua και – φυσικά – ονομάζεται “Eprepe”.
Αν και ο χώρος μας υποδέχεται από τις δύο το μεσημέρι, οι άνθρωποι του bar αποφάσισαν να μην σερβίρουν καφέ, επιθυμώντας να εστιάσουν στη φιλοσοφία τους και πιστεύοντας πως και ο καφές θέλει τη δική του φροντίδα. Εάν όμως κάποιος δεν επιθυμεί να πιει αλκοόλ, θα απολαύσει στο Έπρεπε σπιτική λεμονάδα και πορτοκαλάδα.
Ημίπαστο σκουμπρί με τουρσάκια.
Ρεβύθια οριεντάλ με κράκερ με σουσάμι.
Όπως προνοήσαμε, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Για να μην μπεις στον κόπο να φύγεις λυσσασμένος από το bar έπειτα από μερικά ποτά, και να αναζητήσεις μέσα στη νύχτα φαγητό, το Έπρεπε έχει φροντίσει γι’ αυτό. Οι τηγανητοί γίγαντες, ο μπαμπάς με μαρμελάδα αχλάδι και σπιτική σαντιγί ή η τάρτα σοκολάτας με φιστίκι Αιγίνης και ανθό αλατιού, σερβίρονται μαζί με το ποτό σου. Εάν θέλεις να δοκιμάσεις και κάτι ακόμη, στο μενού θα βρες δικό τους ψωμί (πότε προζυμένιο και πότε σίκαλης) και βούτυρο, φοκάτσια, κουνουπίδι στα κάρβουνα με κρέμα καρότο και τζίντζερ, χούμους οριεντάλ με κράκερ με σουσάμι και λίγα ακόμη ρεβύθια από πάνω, ταρτάκια με φύλλο κρούστας, κρέμα αρακά και σπαράγγι για τους vegan lovers, ημίπαστο σκουμπρί με τουρσάκια και διάφορες ακόμη λιχουδιές.
Ταρτάκι με φύλλο κρούστας, κρέμα αρακά και σπαράγγι.
Όλα αυτά, δεν θα έφταναν στον ουρανίσκο μας, εάν δεν υπήρχε ο Φεντερίκος, ο Άγγελος, ο Δημήτρης και ο Γιώργος στην κουζίνα, τους οποίους μπορούμε να χαζεύουμε καθώς ετοιμάζουν τα πιάτα μας από το open kitchen. Πέρα όμως από το υπάρχον μενού, σύντομα, τις Κυριακές το μαγαζί θα εμπλουτίσει τις επιλογές του, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάποιον να απολαύσει ένα μεσημεριανό γεύμα, με μεγαλύτερες μερίδες – πάντα βασισμένες στην ελληνική κουζίνα.
Το βιομηχανικό μπετό παραμένει στο μαγαζί, από την εποχή που στη θέση του βρισκόταν ένας Γεωργιανός Φούρνος.
Δεν είναι βέβαια μόνο οι φανταστικές γεύσεις και τα προσεγμένα ποτά που κάνουν το Έπρεπε bar να ξεχωρίζει. Ο άνετος και μοντέρνος χώρος του, διατηρεί στο design του το μπετό που προϋπήρχε όταν ακόμη στο σημείο βρισκόταν ο Γεωργιανός φούρνος. Στον εσωτερικό χώρο, δεν υπάρχουν τραπέζια, αλλά σκαμπό μπαρ, για να ευχαριστηθούμε τη μπάρα και τους ευρύχωρους πάγκους του μαγαζιού. Στη μια του πλευρά μάλιστα, το μπαρ ανοίγει σχεδόν ολόκληρο, επικοινωνώντας με τον έξω χώρο και τους πάγκους στους οποίους μπορούμε να καθίσουμε μέσα-έξω.
Το μπαρ ανοίγει σχεδόν ολόκληρο, επικοινωνώντας με τον έξω χώρο και τους πάγκους.
Τα φυτά από το «Παπιγιόν» κοσμούν τον χώρο.
Το καλαίσθητο λογότυπο του μαγαζιού, έχει επιμεληθεί η Πελαγία Μετζάκη, ο Αχιλλέας από το γειτονικό «Παπιγιόν» φροντίζει να εφοδιάζει το μπαρ με όμορφα φυτά, ενώ τα φωτιστικά είναι δημιουργίες του “Trabala Studio”. Και φυσικά, πολύς χορός μας περιμένει από την Πέμπτη έως την Κυριακή, σε pop, electronic και dark wave ρυθμούς, επιλεγμένους από τον εκάστοτε Dj της βραδιάς.