«Η εκπληκτική φάση εκείνη που βρίσκεις τα εξαντλημένα Άπαντα Βαλαωρίτη στο πιο προγραμματικά θηλυκό και φεμινιστικό Βιβλιοπωλείο της Αθήνας, στο θαυμάσιο Βιβλιοπωλείο Ροδαλίνα της ηθοποιού/ποιήτριας Έλενας Πολυγένη, με φόντο θηλυκές μετανεωτερικές ποιητικές συλλογές. Η ζωή αυτή δεν παύει να με εκπλήσσει… Να πάτε στη Ροδαλίνα, έχει πολλές εκπλήξεις και φοβερό τσάι με μπισκότα!».
Η ανάρτηση του ποιητή Θάνου Γιαννούδη συμπυκνώνει σε λίγες γραμμές τη φιλοσοφία και την ατμόσφαιρα του βιβλιοπωλείου Ροδαλίνα, που άνοιξε στις αρχές του καλοκαιριού, στο Παγκράτι.
Η ποιήτρια και περφόρμερ Έλενα Πολυγένη, την οποία είχα πρωτογνωρίσει με τη δεύτερη της ιδιότητα περίπου μια δεκαετία πίσω ως μέλος της ομάδας MAG μαζί με τον Κώστα Κουτσολέλο, δημιούργησε στο νούμερο 35 της οδού Κόνωνος, μια φιλόξενη βιβλιοφιλική φωλιά που εστιάζει στη φεμινιστική λογοτεχνία αλλά και στο παιδί.
Η Έλενα έχει ξεκάθαρους στόχους σχετικά με τη Ροδαλίνα, στόχους που τους προσεγγίζει βήμα βήμα: «Προσανατολίζομαι στο να εμπλουτίσω τη βιβλιοθήκη με φεμινιστική λογοτεχνία ούτως ώστε το βιβλιοπωλείο να αποκτήσει έναν αναγνωρίσιμο feminine χαρακτήρα. Για τον σκοπό αυτό, θα λειτουργήσει λέσχη ανάγνωσης με έμφαση στις παραγνωρισμένες (ή όχι ευρέως γνωστές) γυναίκες συγγραφείς. Σε δεύτερη φάση θα οργανώσουμε επίσης μια ομάδα κουήρ αναγνώσεων με αντίστοιχα έργα από την παγκόσμια πεζογραφία.
Επιπροσθέτως, μέσα στους στόχους της Ροδαλίνας είναι η δημιουργία ενός εργαστηρίου ποίησης για ενήλικες όπου οι συμμετέχουσες/οντες θα μοιράζονται τα γραπτά τους και θα παρουσιάζουν τη δουλειά τους σε μια σταθερή βάση. Τη δράση αυτοί προτίθενται να στηρίξουν φίλοι ποιητές και ποιήτριες με ενεργό συμμετοχή και καθοδήγηση.
Τέλος, στα προσεχή σχέδια συμπεριλαμβάνεται και η λειτουργία ενός μικρού εργαστηρίου δημιουργικής γραφής και έκφρασης για παιδιά, όπου μέσα από δραστηριότητες όπως παιχνίδι, ζωγραφική, δραματοποίηση και αφήγηση θα ανακαλύψουν τον κόσμο του βιβλίου και θα παρακινηθούν να φτιάξουν τις δικές τους ιστορίες».
Με το που μπαίνεις στη Ροδαλίνα νιώθεις την οικειότητα των μικρών, συνοικιακών βιβλιοχαρτοπωλείων που είναι μια τόσο γνώριμη εικόνα των παιδικών μας χρόνων. Στη Ροδαλίνα η οικεία αυτή ατμόσφαιρα έχει μπολιαστεί με σύγχρονη αισθητική και αντίληψη. Καλόγουστα σχολικά είδη, παιδικά βιβλία που αφορούν τη συμπερίληψη και το φεμινιστικό ζήτημα, άνθη και φωτεινά χρώματα.
Στο βάθος ξεχωρίζει η φεμινιστική βιβλιοθήκη, σπάνιες εκδόσεις -σαν αυτή που ανακάλυψε ο Θάνος Γιαννούδης- και κάποιες second hand προσφορές ενώ φυσικά υπάρχουν και οι τελευταίες κυκλοφορίες αξιόλογων εκδοτικών. Στον παταράκι του επάνω χώρου βρίσκεται υπό διαμόρφωση ένα σαλόνι που θα φιλοξενεί τη φεμινιστική λέσχη ανάγνωσεις αλλά και τις υπόλοιπες λογοτεχνικές δράσεις.
Όσον αφορά τη φεμινιστική θεματολογία η Έλενα έχει να προτείνει τις παρακάτω εκδόσεις:
Η αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας, της Mary Wollstonecraft (Οξύ), Φεμινιστική πολιτική θεωρία, της Valerie Bryson (Μεταίχμιο), Ένα δικό της δωμάτιο, της Virginia Woolf (Μεταίχμιο), Το γέλιο της Μέδουσας, της Helene Cixous (Τοποβόρος), Αόρατες γυναίκες, της Caroline Criado-Perez (Μεταίχμιο), Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί, της Maya Angelou (Πατάκης), Η κίτρινη ταπετσαρία, της Charlotte Perkins -Gilman, (Έρμα), Η πλατιά θάλασσα των Σαργασσών, της Jean Rhys (Μελάνι), Αυτοβιογραφία, της Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (Μεταίχμιο), Μακάρι να το είχα κάνει νωρίτερα της Νόα Τίνσελ (Θράκα) και Ο φεμινιστικός τρόμος της Irene (Εκδόσεις των Συναδέλφων).
Καθώς ξεφυλλίζω το Γυναίκες φυλή και τάξη, της πολιτικής ακτιβίστριας και ακαδημαϊκού Angela Davis, μια χαριτωμένη γατούλα έρχεται να τριφτεί στα πόδια μου. Το όνομα της Ροδαλίνα. Η Ροδαλίνα είναι ηρωίδα της Ελένης Βακαλό, σε δύο ποιητικές της συλλογές.
Από τη συλλογή Οι παλάβρες της κυρα-Ροδαλίνας (1984) διαβάζω χαμηλόφωνα το παρακάτω ποίημα:
Περπατώ, περπατώ
Η κυρά Ροδαλίνα κι εγώ
Εγώ είμαι η Ροδαλίνα
Αλλά η κυρά Ροδαλίνα δεν είναι εγώ
Ω, πλάσμα, λέει
Στα κροσωτά του βλέφαρου στάλα που απόμεινε να το γεννά
Λαφάκι κι ανθούλα
Το σχήμα του τελειώνοντας στις άκρες του στα χρώματα της ίριδας
Και σε ουράνιο τόξο
Μου γλίστρησες και έφυγες
Και τρέχω να σε πιάσω
Με τη βροχή τη λίγη
Κι είπα, ω πνοή
Που έδεσες μορφή
Περισσότερη από μένα
Δυο κατσικούλες κυνηγώ εγώ
Που πήδησαν και έφυγαν και τρέχω να τις πιάσω
Η Ροδαλίνα ίσκιους
Τα πρωινά κρυβόμουνα τις νύχτες ξεκινώ
Το ποίημα Ροδαλίνα