Το Πλυντήριο ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των μπαρ που έχουν να επιδείξουν κάτι πραγματικά πρωτότυπο. Το ποτό σου ακουμπά πάνω σε ξύλινα παντζούρια, το μεγάλο τραπέζι στο επίκεντρο στηρίζεται πάνω σε δύο παλιά πλυντήρια που μπορείς να ανοίξεις για να φυλάξεις τα πράγματά σου και το βασικό στοιχείο της διακόσμησης δεν είναι άλλο από τη μπουγάδα. «Όλη η διαρύθμιση, η διακόσμηση και η ιδέα ήταν δικά μου. Ήθελα να δημιουργήσω το απόλυτο street και στο Πλυντήριο το κατάφερα αυτό», λέει στη Popaganda ο Χρήστος Μιχαηλίδης που δημιούργησε το μπαρ από την αρχή μέχρι το τέλος με τα χέρια του. «Αν δει κανείς το μαγαζί όπως ήταν πριν, θα μείνει άφωνος με τις αλλαγές που έγιναν. Έχει δημιουργηθεί επί της ουσίας από την αρχή και μόνο ένας τεχνίτης ή ένας καλλιτέχνης θα καταλάβει ότι προκειται για ένα installation. Όλα, επί τρεις μήνες, πειράχτηκαν από τα χέρια μου. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω ότι πιο ανακυκλώσιμο μπορούσα».
Χρήστος Μιχαηλίδης
Γνωστό για τα ’80s και ’90s πάρτυ του, αλλά και για τα φθηνά και καθαρά ποτά του, λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο σε έναν πεζόδρομο του Μεταξουργείου. Πως προέκυψε όμως το όνομά του; «Εγώ τις μπερδεύω λίγο τις λέξεις και μπορεί να μην αντιλαμβάνονται όλοι τι εννοώ. Το όνομα του μαγαζιού προέκυψε από τις εξόδους μου σε διάφορα μαγαζιά. Έβγαινα με την παρέα μου, πίναμε και έλεγα την επόμενη μέρα αν είχαμε μεθύσει ότι «χθες γίναμε πλυντήριο». Κι επειδή το λέγαμε συχνά προέκυψε και το όνομα του μπαρ», λέει ο ιδιοκτήτης του και συνεχίζει. «Σαν «πλυντηριάρχης» πρώην, είχα ταλαιπωρηθεί με μεθύσια από μαγαζιά που τα ποτά τους ήταν μυστήρια. Και επειδή δε θέλω να κοροϊδεύω τον κόσμο που θέλει να βγει και να περάσει καλά, σερβίρω καθαρά ποτά σε λογικές τιμές».
Και μπορεί το σήμα κατετεθέν του μαγαζιού να είναι ένα πλυντήριο, η φόρμα εργασίας του Χρήστου Μιχαηλίδη και μία Barbie είναι δύο εξίσου χαρακτηριστικά στοιχεία του Πλυντηρίου. «Με αυτή τη φόρμα φτιάχτηκε πέρυσι όλο το μαγαζί. Έχει συναισθηματική αξία για εμένα, Μου προτείνουν κατά καιρούν να βάλω κάτι άλλο εκεί, αλλά είμαι κάθετος», λέει ο Χρήστος Μιχαηλίδης. Όσο για την Barbie που αναγκάστηκε να εντοιχίσει επειδή του την πείραζαν, την βρήκε μία μέρα ανοίξει το μαγαζί. «Γυρνώντας στο Πλυντήριο ένα βράδυ μετά το πάρτι ενός φίλου την βρήκα να κάθεται σε ένα πεζούλι και την πήρα. Στην αρχή την είχα στο μπαρ και έλεγα ότι είναι το κορίτσι μου, αλλά όλοι την πείραζαν και έτσι αποφάσισα να την «εντοιχίσω».
Πλυντήριο, Κολοκυνθούς 30 & Λεοννάτου 5-7, Μεταξουργείο