Ο Eddie δεν είναι καινούργιος στις music business, αφού είναι μπλεγμένος στο dance underground, σχεδόν μια εικοσαετία, επηρεασμένος από το hip hop και το acid house. Τα τελευταία χρόνια μένει στο Βερολίνο και από το 2009 που έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο, έχει πλημμυρίσει την αγορά με αμέτρητες κυκλοφορίες και remixes, από τα οποία ποτέ δεν έχει λείψει η ποιότητα. Τα πολυσυλλεκτικά και εκλεκτικά DJ sets του, εχουν ακουστεί πια, σε πολλά μέρη του κόσμου ενώ ο ίδιος αποτελεί εξέχουσα μορφή της slo-mo/edits/nu-disco σκηνής. Η μουσική του έχει κυκλοφορήσει σε labels όπως τα Jiscomusic, Endless Flight, Crue-L, Sleazy Beats, Wolf Music, 7 Inches of Love και Home Taping, με τον βαθύ, πλούσιο, πληθωρικό ήχο του να παίζεται από τους μεγαλύτερους DJs του είδους. Πρόσφατα λάνσαρε το δικό του δισκογραφικό label, με το όνομα Red Motorbike, κυκλοφορώντας υπέροχα 7ιντσα άλλοτε funky και άλλοτε ψυχεδελικής, οργανικής, ηλεκτρονικής, χορευτικής μουσικής.
Πως θα περιέγραφες τη μουσική που φτιάχνεις; Συνήθως χρησιμοποιώ μια ατάκα του Bryan Adams γι’ αυτό: “I can’t help the music that I make, it’s just what comes out of me.”
Tι στυλ μουσικής παίζεις συνήθως στα DJ set σου; Θέλω να πιστεύω πως είναι πάντα διαφορετικά μεταξύ τους. Γενικά παίζω χορευτική μουσική, αλλά το ύφος εξαρτάται απο το party, το χώρο και τους ανθρώπους. Πάντως πάντα παίζω δίσκους που αγαπώ.
Πες μας λίγα πράγματα για το δικό σου καινούργιο label, την Red Motorbike. Ποιοι είναι οι στόχοι και οι σκοποί σου, μέσω αυτής; H Red Motrobike είναι αδελφό label με τις 7 Inches of Love, Common Edit και Honey Disco. Όλα Καναδικά. Συνήθως βγάζουμε 45άρια αλλά καμιά φορά και 12ιντσα και κασσέτες. H έμπνευση έχει προέλθει κατα μεγάλο ποσοστό από την ταινία ‘Rockers’.
Πώς ήταν η underground μουσική σκηνή στο Οντάριο Καναδά που μεγάλωσες; Ποιές ήταν οι κύριες επιρροές σου; Στις αρχές των ‘90s ήταν φανταστικά! Στο Τορόντο υπήρχε μια τεράστια επιρροή από την acid house, early rave, hardcore και jungle Αγγλική σκηνή. Υπήρχαν μεγάλα warehouse parties κάθε Σαββατοκύριακο για χρόνια μέχρι το 97-98 όπου και αυτό το πράμα ξεφούσκωσε.
Πως είναι η ζωή στο Βερολίνο σήμερα; Πάρα πολύ καλή, παρ’ ότι απο δώ και πέρα τα πυκνά, γκρί σύννεφα έρχονται μαζικά και μένουν μέχρι τον Μάρτιο και είναι σκοτεινά από τις τέσσερις το απόγευμα. Επίσης είναι καλοί καιροί στο να είσαι δημιουργικός βέβαια.
Μπορείς να ονομάσεις κάποιους από τους αγαπημένους σου DJs και γιατί; Kenji Takimi, Sadar Bahar, Harvey, Hunee, Zambon, Koosh, Dane, γαμώτο πρέπει να είναι καμια κατοσταριά ακόμα. Συνεχώς προκαλούν έκπληξη με τις επιλογές τους, είναι δημιουργικοί και ξέρουν να κάνουν party.
Θυμάσαι τον πρώτο δίσκο που αγόρασες; Ναι! Ήταν ένα εφτάιντσο των Salt ‘N Pepa, το ‘Push it’, to 1986. To αγόρασα, στα Zellers, στο Οντάριο, για 2.95 δολάρια.
Ποιες είναι οι βασικές μουσικές επιρροές σου; Αυτές τις μέρες κυρίως οι φίλοι μου. Δεν μπορώ καν να μετρήσω τις φορές που μου λένε: «Τι; Δεν ξέρεις αυτό;» σε ένα δισκάδικο. Γουστάρω όταν συμβαίνει!
Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες και τα labels που σε έχουν κερδίσει τελευταία; Και πάλι, όλοι οι φίλοι μου! Λατρεύω να έχω μια γεμάτη τσάντα με δίσκους, απο ανθρώπους που ξέρω προσωπικά.
Δώσε μας ένα Top-5 σου. Όλων των εποχών; Αδύνατον. Πέντε πράγματα που πάντα μου άρεσαν είναι: David Rodigan vs. Barry G – Clash of 1985, Public Enemy – It Takes A Nation of Millions to Hold Us Back, μουσική από το Detroit την Νέα Υόρκη, το Chicago, μουσική από την Αφρική και τη Τζαμάικα.
www.facebook.com/therealeddiec
www.residentadvisor.net/dj/eddiec
www.soundcloud.com/eddiec
www.redmotorbike.blogspot.com/
www.discogs.com/artist/Eddie+C