Εάν κάνουμε έναν απολογισμό σεζόν -που θα κάνουμε τώρα που τα τραπεζάκια βγαίνουν στους πεζόδρομους- ξέρουμε ότι το Noel θα αναδειχθεί στο πιο επιτυχημένο μπαρ του κέντρου της Αθήνας. Εδώ κι ένα χρόνο, η στοά Κουρτάκη γεμίζει ασφυκτικά, ο πεζόδρομος πλημμυρίζει από θαμώνες, ο χώρος του μπαρ είναι συνεχώς γεμάτος από κόσμο που πίνει, συζητάει, γελάει, περνάει καλά.
Έτσι τι πιο λογικό το Noel να επεκταθεί και τι πιο απρόοπτο να φτιάξει τον κήπο του, τον καλοκαιρινό του χώρο στο εσωτερικό του συμπλέγματος κτιρίων που το φιλοξενεί αλλά “That ‘s Noel” όπως μου εξηγεί η Φανή Σπυριδάκη, μία εκ των τριών ιδιοκτητών του.
Εδώ λοιπόν στο απίθανο σύμπλεγμα κτιρίων της Στοάς Κουρτάκη, του κτίσματος των αρχών του περασμένου αιώνα και του δεύτερου που δημιουργήθηκε το 1955, που έχει αποκτήσει τη δική του ζωή συμβάλλοντας καθοριστικά στην τρομερή ανάπτυξη της Κολοκοτρώνη εδώ χτυπάει η πάντα γιορτινή καρδιά του Noel. Λίγα στοιχεία για τον χώρο πριν μπούμε στα ενδότερα. Το παλαιότερο κτίριο είχε αρχικά χρησιμοποιηθεί ως ξενοδοχείο υποδοχής για τους πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Πολλοί από αυτούς μεγαλούργησαν, ένας από αυτούς ήταν ο πατέρας της τωρινής ιδιοκτήτριας του Booze. Κατόπιν το κτίριο πήρε εμπορική χρήση, δημιουργήθηκαν μικρές βιοτεχνίες, κάποια απομεινάρια τους –όπως ρούχα, ραπτομηχανές αλλά και έγγραφα από την εποχή που στεγάζονταν εδώ τα γραφεία της ρετσίνας Κουρτάκη- είχαν βρεθεί στον χώρο. Όταν αγοράστηκε ο χώρος από τον κ. Αιγυπτιάδη είχαν υπάρξει διάφορες σκέψεις όπως το να γίνει γκαράζ ή να φιλοξενήσει το Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως, που θα μεταφερόταν από την Πραξιτέλους. Εάν είχε πραγματοποιηθεί αυτό το σχέδιο μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο διαφορετική θα ήταν αυτή η γειτονιά.
Μπαίνοντας στο νέο χώρο του Noel, με τους τεράστιους καθρέφτες με τις επιχρυσωμένες, πεπαλαιωμένες κορνίζες, τα άπειρα φυτά, τον κισσό που σκαρφαλώνει στο ταβάνι, τις ζωγραφιστές αμυγδαλιές στους τοίχους που έχουν μια κίνηση που παραπέμπει σε θαλάσσιες ανεμώνες ή κοράλλια, τους βαρύτιμους πολυελαίους, κάποιοι από αυτούς δεν θυμίζουν τυχαία κρεμαστά μανουάλια «ναι, έχουμε αγοράσει αντικείμενα και από εκκλησιαστικά είδη», τα ζωγραφιστά φοινικόφυλλα στο ταβάνι, τα χρώματα που παραπέμπουν τόσο σε βυθό όσο και σε ουρανό, αισθάνομαι ότι άνοιξα ξαφνικά μια πόρτα στο κέντρο της Αθήνας και βρέθηκα στο πολυτελές αλλά cozy σαλόνι ενός αποικιακού υποβρυχίου από αυτά που γεννούσε η φαντασία του Ιούλιου Βερν. «Το πιο όμορφο πράγμα που έχουμε ακούσει είναι ότι μοιάζει πώς ο χώρος αυτός δεν δημιουργήθηκε αλλά υπήρχε ήδη εδώ από μόνος του κι εμείς τον ανακαλύψαμε» λέει χαμογελαστή η Φανή η οποία δημιούργησε μαζί με τον Άλεξ Πετράκη τον νέο χώρο του Noel «Ο Άλεξ δεν είναι ένας επαγγελματίας διακοσμητής, είναι ένας καλλιτέχνης που δημιουργεί μόνο για ανθρώπους που αγαπάει. Υπήρχε κοινή αισθητική από την πρώτη στιγμή και ήταν πολύ ευτυχής η συνάντηση μας. Από την αρχή του Noel είπα όχι γκρι, όχι μίνιμαλ, όχι βιομηχανικό. Προτιμώ να υπάρχει η φυσική φθορά στον χώρο, ας φαίνεται μια πρίζα ή ένα καλώδιο ή μια βίδα που προεξέχει αλλά πρέπει να φαίνεται ότι έχει γίνει handmade δουλειά, ότι έχει κουραστεί ένας άνθρωπος από πίσω κι όχι ένα κομπιούτερ. Θέλαμε σίγουρα θεατρικό στοιχείο αλλά παράλληλα θέλαμε μια πολυτέλεια που θα έχει κάτι το φθαρτό. Έχει πολλά λάθη το μαγαζί αλλά συνειδητά τα έχουμε αφήσει. Έτσι είναι η ζωή και άλλωστε δε θέλουμε να παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά, αφήνουμε τις εμμονές μας και τις ανασφάλειες μας να υπάρχουν στον χώρο». Πράγματι, ίσως αυτή η αίσθηση αυτοσαρκασμού και χιούμορ που πηγάζει από την αυτοαναιρούμενη αίσθηση πολυτέλειας και από το καλώδιο που δεν έχει κανέναν λόγο ύπαρξης αλλά θα παραμείνει εκεί, είναι το βασικό συστατικό στοιχείο επιτυχίας αλλά και κοινής αποδοχής του Noel καθώς ένα Σάββατο βράδυ θα πίνουν δίπλα δίπλα το ποτό τους κυρίες από τα ΒΠ, φοιτητές, πολιτικοί και καλλιτέχνες. «Μας αρέσει που ο οποιοσδήποτε αισθάνεται άνετα εδώ ανεξάρτητα κοινωνικής τάξης και προέλευσης, αρκεί να έχει προσεγμένη αισθητική».
Όσον αφορά τον νέο χώρο η Φανή τον φανταζόταν από την αρχή ως δροσερό, καλοκαιρινό χώρο μολονότι δεν έχει φυσικό φωτισμό. Ο Άλεξ αμέσως συμφώνησε και αποφάσισαν από κοινού να το πνίξουν στα χρώματα, στα φυτά, στα λουλούδια, στα πουλιά, στα τιτιβίσματα «Θέλαμε να του δώσουμε έναν αποικιακό χαρακτήρα και όταν μπαίνει κανείς να αισθάνεται ότι έχει ανακαλύψει κάτι που οι άλλοι δεν βλέπουν. Ο χώρος εδώ είναι ταυτόχρονα δροσερός και στοιχειωμένος. Είναι υποβρύχιο, είναι ιπτάμενο, είναι η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Οι καθρέπτες είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του χώρου, χάρη σε αυτούς δεν νιώθεις πουθενά κλειστοφοβικά. Εκεί ήρθε η εικαστικός μας η Βίβιαν που έφτιαξε ό,τι βλέπεις εδώ μέσα, για παράδειγμα σχεδίασε τις γωνίες των καθρεπτών, ύστερα τις εκτύπωσε τρισδιάστατα, τις επιχρύσωσε και τις παλαίωσε. Οι αμυγδαλιές στους τοίχους είναι στο χέρι τυπωμένες και από πάνω ζωγραφισμένες ενώ και τους τοίχους επί δύο μήνες τους περνούσαμε με τέσσερα-πέντε φίλτρα. Τα πλακάκια του δαπέδου είναι όλα αυθεντικά, της αρχικής κατασκευής του 1900. Τα πλακάκια στις κολώνες είναι τριών ειδών: παλαιωμένα, του εμπορίου και ζωγραφισμένα από εμάς, το αποτέλεσμα δεν έχει προκύψει τυχαία έχουμε κάνει ολόκληρο patchwork για να βγει αυτό που θέλουμε. Στο μεταπτυχιακό μου ασχολήθηκα ασχοληθεί με τα σύμβολα στην Μήδεια του Ευριπίδη και επειδή είναι μια διαστροφή μου η μελέτη των συμβόλων ζήτησα από την Βίβιαν να μας κατασκευάσει πολλά όπως για παράδειγμα στο γύψινο γείσο στην οροφή που αποτελείται από βενετσιάνικα οικόσημα με κυρίαρχο το λιοντάρι και όχι μόνο. Εν καιρώ θα μας έρθει κι ένα φίδι, ιερό σύμβολο σε πολλούς πολιτισμούς».
Εδώ λοιπόν στο νέο smoke free χώρο, που θα ξεκινά από το έντονο φως και θα προχωρά σε ένα σχεδόν μυστικιστικό σκοτάδι, θα απολαμβάνουμε τις γνωστές αγαπημένες μουσικές του Noel και το ανανεωμένο menu του, το οποίο θα επικεντρώνεται λίγο περισσότερο στο finger food, κάτι που θα μπορούσε να φας ενώ παράλληλη πίνεις το ποτό σου χωρίς να λείπουν φυσικά τα αυτόνομα πιάτα. Τι καινούριο θα μπορέσουμε να δοκιμάσουμε; Μερικές μόνο από τις καινούριες επιλογές είναι τηγανητά φιλετάκια πάπιας σε κρούστα που συνοδεύονται από chutney πορτοκαλιού ή ροδάκινου, λαβράκι σοτέ με πουρέ σελινόριζας και flakes από ψητή καρύδα και πέστο, ταλιάτα από μοσχάρι Black Angus με σέσκουλα σοτέ και μια σαλάτα με φασολάκια, πατάτα, παστό κρόκο αβγού και τόνο δηλαδή γεύσεις μεσογειακές και απλές που συνδυάζονται σωστά με τα σούπερ cocktail του Noel.
Και μια που ήρθε ο λόγος στα cocktail να τι πρέπει να δοκιμάσει κανείς οπωσδήποτε όταν έρθει στο Noel. Η ομάδα των 14 bartender με επικεφαλή τον Γιάννη Κοροβέση που έχει δημιουργήσει τα signature cocktail του Noel έχει ήδη μέσα σε ένα χρόνο αφήσει ανεξίτηλα τη σφραγίδα της στη νυχτερινή Αθήνα. Πάντα με στοιχεία μεσογειακά, με πρωτοτυπία αλλά χωρίς υπερβολές, με έμφαση στα ποιοτικά υλικά τα cocktail του Noel είναι από μόνος τους ένας λόγος για να βρίσκεσαι κάθε βράδυ εδώ. Ο Γιάννης μας πληροφορεί ότι είναι ήδη έτοιμος ο νέος κατάλογος «χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερο εποχικά υλικά δημιουργούμε τα νέα cocktail. Τα υλικά που πρωταγωνιστούν στο νέο κατάλογο είναι τα βρώσιμα λουλούδια όπως άνθη πανσέδων και άνθη από κατιφέ, οι μπανάνες, πολλά λικέρ βοτάνων και σανγκουίνι. Ήρθε ξανά στην εποχή του ο δροσουλίτης ένα πολύ ιδιαίτερο φυτό που μας το στέλνει ένας καλλιεργητής/παραγωγός από την Κρήτη και είναι ουσιαστικά μια πρασινάδα που στα σαρκώδη φύλλα της έχει εγκλωβισμένο αλάτι. Χρησιμοποιούμε λοιπόν τον δροσουλίτη στο Negroni μας για να στρογγυλέψει την αίσθηση του πικρού». Αξίζει σίγουρα να δοκιμάσετε τη δική τους παραλλαγή Negroni που ονομάζεται Pura Vida, και έχει με τον single estate καφέ του Noel που προέρχεται από την Κόστα Ρίκα και το Sister Morphine cocktail που έχει ως βάση ένα ελληνικό, πικρό λικέρ από βότανα το Roots Herb και έχει ακόμη κίτρο Νάξου, σαγκουίνι και μέλι αρωματισμένο με τζίντζερ, σημειώστε το θα εξελιχθεί σύντομα σε best seller του μαγαζιού. Κι επειδή το bar επεκτάθηκε και στον πίσω ακριβώς χώρο του, εκεί που μέχρι τώρα βρισκόταν η κουζίνα, τέρμα και το άγχος να βρούμε θέση. Όλοι οι καλοί χωράνε στο Noel.
Noel, Στοά Κουρτάκη, Κολοκοτρώνη 59Β, τηλ. 2112159534
