Μεγάλο συναυλιακό απωθημένο του ελληνικού κοινού οι Βlack Angels κι αυτό φάνηκε από το διπλό sold out σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και από τα πολλά μηνύματα στο inbox του τύπου «έχουμε καμιά άκρη για εισιτήριο;».
Οι Τεξανοί λοιπόν, χτες βράδυ, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας αποζημιώσουν για αυτή την προσμονή. Σε ένα καταιγιστικό live από την αρχή μέχρι τέλος (με εξαίρεση ίσως μια μικρή κοιλιά στη μέση, όπου έπαιξαν τρία συνεχόμενα τραγούδια από το τελευταίο, κατώτερο των προηγουμένων, άλμπουμ), απέδειξαν ότι είναι μια από τις καλύτερες live μπάντες εκεί έξω, ίσως η κορυφαία στο είδος της, με εξαιρετικούς μουσικούς, όλοι ταγμένοι στο τελικό αποτέλεσμα, χωρίς καμία υπερβολή και σκηνική παραφωνία.
Βέβαια, όταν έχεις στο οπλοστάσιό σου κομμάτια, όπως τα The Sniper at the Gates of Heaven, The First Vietnamese War, Entrance Song, Bad Vibrations, Manipulations και φυσικά το τεράστιο Young Men Dead, δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια για να πάρεις κεφάλια. Πόσο μάλλον όταν όλα αυτά καταλήγουν σε ένα οργιαστικό ψυχεδελικό κλείσιμο στα όρια του τρανς, συναυλιακή εμπειρία από τις λίγες, όπου παρακαλάς να σταματήσει κάποια στιγμή το σφυροκόπημα, γιατί το σώμα σου δεν αντέχει άλλο την ένταση.
Στα θετικά της χτεσινής συναυλίας η διάρκεια αυτής, πάνω από μιάμιση ώρα (έχουμε πήξει τελευταία στα 45λεπτα λάιβ) αλλά και το γεγονός ότι το sold out ήταν τίμιο και δεν ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον, όπως προέβλεπαν οι Κασσάνδρες. Τουλάχιστον στο σημείο που βρισκόμουν εγώ, το οποίο ήταν πολύ μπροστά.
Στα αρνητικά, η κατώτερη του αναμενομένου ανταπόκριση του κοινού. Γιατί δεν χορεύετε ρε;
Σειρά απόψε των βόρειων φίλων μας να απολαύσουν τους εξαιρετικούς Black Angels, όσο για εμάς προετοιμαζόμαστε για το επόμενο live, σε μια συναυλιακή χρονιά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από (σχεδόν) καμιά ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
ΥΓ 1: Kάποιους στίχους από το National Anthem των Radiohead μόνο εγώ τους άκουσα;
ΥΓ 2: Kαλά, χρυσά τα smartphones αλλά αν είναι να τραβήξεις όλη τη συναυλία σε βίντεο, κάτσε σπίτι και δες τη στο YouTube.