«Να «δούμε το μέλλον της Αγοράς. Να γνωρίσουμε το παρελθόν της. Να δούμε πόσο κοντά βρίσκονται καινοτομία και παράδοση», είναι το μότο της εθελοντικής αυτής δράσης και παραπέμπει ευθέως στο σκοπό του εγχειρήματος. Μια απάντηση, και ως δημιουργική αντίδραση, στην σταδιακή παρακμή κι εγκατάλειψης της παλαιότερης αγοράς της πόλης. Τo Καπάνι Project φιλοδοξεί να συμβάλλει στην αναζήτηση μιας νέας, σύγχρονης ταυτότητας για την αγορά ώστε να την επαναφέρει στο επίκεντρο και να την αναδείξει σε κομβικό σημείο για την εμπορική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της Θεσσαλονίκης.
Στο πλαίσιο διατήρησης της διαλεκτικής σχέσης ανάμεσα στην καλλιτεχνική έκφραση και τα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα, η ομάδα που βρίσκεται πίσω από το Kapani Project στήνει ένα καινοτόμο καλλιτεχνικό πείραμα όπου ο επισκέπτης – θεατής γίνεται μέρος του σκηνικού και της πλοκής. Σε μία γιορτή που υπόσχεται να αλλάξει τη ρουτίνα μία συνηθισμένης ημέρας με κίνηση, έκφραση, λόγο και μουσική. Σε μία δράση που προσπαθεί, άλλοτε απλά κι αυθεντικά, άλλοτε αιχμηρά κι εμφατικά να μιλήσει στην ψυχή και το νου μας.
Το Καπάνι μοιάζει με ένα παλιό σεντούκι που κρύβει θησαυρούς. Φέρει το αποτύπωμα πολιτισμών, παραδόσεων, γεύσεων, πρακτικών και δεξιοτεχνιών από τη Θεσσαλονίκη μιας άλλης εποχής. Ένα άυλο, αλλά ανυπολόγιστο σε αξία, κεφάλαιο που σήμερα φαίνεται να βρίσκεται σε κρίση, όπως άλλωστε τα πάντα γύρω μας. Με ένα πρόσωπο κουρασμένο ενίοτε και παραδομένο ακόμη. Τις περισσότερες φορές όμως δυναμικό, και πεισματάρικο. Έχοντας αυτά τα δεδομένα το Kapani Project ψάχνει στα στενά της αγοράς μία άκρη του νήματος που θα οδηγήσει την αγορά στη νέα φάση της ύπαρξής της. «Η πρόκληση για εμάς είναι να δούμε την αγορά σαν παλίμψηστο ώστε να εμπνευστούμε και να φανταστούμε μία συνέχεια για την πόλη που αγαπάμε και όχι να πέσουμε στην παγίδα της νοσταλγίας για μία φανταστική πόλη που χάσαμε», μας εξηγεί ο Χάρης Τσίτουρας από την οργανωτική επιτροπή, και συνεχίζει όχι απλά αισιόδοξος αλλά πεπεισμένος πως «η αγορά έρχεται από παλιά και θα συνεχίσει να υπάρχει ακριβώς επειδή έμαθε να ενσωματώνει και να προσαρμόζεται. Μπορείτε να φανταστείτε πιο επίκαιρο και χρήσιμο παράδειγμα στη συγκυρία που ζούμε;»
Στο φυσικό, λοιπόν, καλοστημένο και οικείο σκηνικό της ανοιχτής αγοράς, μπροστά σε μανάβικα, κρεοπωλεία, ψαράδικα, μπακάλικα, ρουχαδικά, τσαγκάρικα και τόσα άλλα καταστήματα, πελάτες και περαστικοί θα περιπλανηθούμε έχοντας τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουμε παραστάσεις θεάτρου δρόμου, χορό, καλλιτεχνικές performances, εικαστικές εγκαταστάσεις, υπαίθριες μαγειρικές και πρωτότυπες δράσεις και μουσική, πολλή μουσική!
Από δύο σκηνές σε διαφορετικά σημεία θα απολαύσουμε dj sets και live bands που θα πλημμυρίσουν με μουσικές απ’ άκρη σ’άκρη, εμβόλιμες στην οχλαγωγή και τον φυσικό ήχο – ήχο που μπλέκει νοερά με τις φωνές της κίνησης μιας άλλης εποχής στο ίδιο μέρος, αμανέδες, μπουζούκι και ούτι με άρωμα ανατολής. Κάπως έτσι το φαντάζεται και μας το μεταφέρει ο Τέο από τους BlueBeat Company στην κουβέντα μας και μας δίνει τη δική του αίσθηση για το μουσικό στίγμα της πόλης: «Για εμάς που μεγαλώσαμε την δεκαετία των 90s στη Θεσσαλονίκη και ακολουθήσαμε τους ροκ ρυθμούς της, είχαμε την τύχη να ακούσουμε τα Μωρά Στη Φωτιά στα καλύτερά τους και να τραγουδήσουμε μαζί τους: “περπατάμε στην πόλη σαν μια μηχανή/ και νιώθουμε σα βόμβα έτοιμη να εκραγεί/ κάνουμε θόρυβο και αυτό είναι γεγονός/ μιλάς για μια γενιά που δοκιμάζει την τύχη της αλλιώς”» (από το κομμάτι “Κάτω στην Πόλη”).
Σε ένα πολύ ξεχωριστό δρώμενο και στον ιδιότυπο ρόλο του εικαστικού «ρεπόρτερ», ο ζωγράφος Χρήστος Αλαβέρας θα καταγράφει σχεδιαστικά τα τεκταινόμενα με τους performers, το κοινό, τους περαστικούς, τους μαγαζάτορες, τους πελάτες και τις σκηνές που διαδραματίζονται ανάμεσά τους. Τα σχέδια αυτά θα εκτίθενται άμεσα στους χώρους της αγοράς ως μια εικαστική μαρτυρία από το Καπάνι και τους ανθρώπους του σε μια εορταστική και ιδιαίτερη μέρα. Για τον ίδιο εξάλλου η καταγραφή αυτή κάθε άλλο παρά στατική είναι και συντελεί σε κάτι πιο βαθύ και με διάρκεια στο χρόνο: «Οι στιγμές της ζωής παρά τη μοναδικότητά τους φεύγουν και έρχονται συνέχεια άλλες, που κι αυτές θα φύγουν. Με τα γρήγορα σχέδια προσπαθώ να κρατήσω τη ζωντάνια τους πριν χαθεί. Το μολύβι και το χαρτί μπορεί να είναι στατικά υλικά, όμως το σχέδιο ως δράση οφείλει να είναι εξίσου ζωντανό με τη ζωή και τότε μόνο είναι σχέδιο ζωγραφικό – άλλωστε ζω-γραφική είναι η γραφή της ζωής και αν δεν είναι ζωντανή δε μπορεί να λέγεται έτσι. Αυτό, λοιπόν είναι μια μανία που έχω, γιατί μέσα από τα σχέδια που συνεχώς κάνω παρατηρώντας γύρω μου, έχω την ελπίδα πως μπορούν να κρατηθούν στιγμές της ζωής – είναι μια πάλη της ζωής με την ανυπαρξία. Εκεί βρίσκω τη γοητεία και το ενδιαφέρον».
Οι διοργανωτές του Καπάνι Project κάνουν λόγο για έναν πολλά υποσχόμενο θεσμό που φαίνεται να γεννιέται και που ευελπιστούν και εύχονται να έχει την ανάλογη συνέχεια με δράσεις στην ίδια λογική. «Μακάρι! Πιστεύουμε πολύ στο εγχείρημα και νιώθουμε τον ενθουσιασμό όσων έσπευσαν να το στηρίξουν. Και είναι πολλοί: καλλιτέχνες, οργανωτές, εθελοντές, φορείς και βέβαια οι επαγγελματίες και οι έμποροι της αγοράς. Μόνο κάτι καλό μπορεί να βγει από μία τέτοια σύμπραξη. Υπάρχουν πολλές ιδέες. Αλλά προς το παρόν περιμένουμε την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου για να δούμε τί θα προκύψει από την προσπάθεια των τελευταίων μηνών. Σας περιμένουμε εκεί!».
Γιατί τα ομορφότερα πράγματα συμβαίνουν στις γειτονιές με ιστορικό βάθος, εκείνες που έχουν πολλά να αφηγηθούν.