Οι μη μυημένοι τον έμαθαν σε κάποιο Synch Festival. Ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, Δημήτρης Παπαϊωάννου, με θητεία στην Ιταλία και βαθιά γνώση όλων των παρακλαδιών της disco δε θα μπορούσε παρά να τον καλέσει. Και τον θυμόμαστε να σπινάρει στο φεστιβάλ, μια χαρακτηριστική – σχεδόν βιβλική- φιγούρα. Ατάραχος, με αυτο το ατάραχο στυλ των βετεράνων DJs που μετρανε με ελαφρύ χτύπημα των ποδιών τους τον ρυθμό κι αλλάζουν τους δίσκους «σαν να πίνουν ένα ποτήρι νερό». Κάπου στην όλη εικόνα να συμπληρωθεί και το τουριστικό λουκ με τα πέδιλα και τη βερμούδα.
O Giuseppe Loda, γεννήθηκε πριν 60 παρά ένα, χρόνια στο Μανέρμπιο (όπου ζει ακόμα), στα νότια της Μπρέσια. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασε σε ηλικία 13 ετών ήταν το “Venus” των Shocking Blue, στα 16 του έκανε για πρώτη φορά τον DJ στο Kinky club της γενέτειράς του και σιγά σιγά άρχισε να μαθαίνει τα μυστιά του mixing. Όμως ήταν από το 1980 έως το 1987 που έστησε ένα θρυλικό residency στο club Typhoon και κέρδισε μια θέση στη μουσική ιστορία διαλέγοντας με πολύ εκλεκτικό τρόπο afro, prog, disco, jazz/fusion ακόμα και latin. Η ιδιαίτερη έμφαση που έδινε σε σπάνια afro κομμάτια, τα οποία τα έμπλεκε με έναν πιο ευρωπαϊκό ή ψυχεδελικό ήχο, τον έκαναν τον πιο σημαντικό εκπρόσωπο του ιδιώματος της cosmic disco (μαζί με τον Daniele Baldelli) – ένας ήχος που επανήλθε στα 00s από παραγωγούς όπως ο Prins Thomas, χαρίζοντας στον Beppe Loda το credit που του αξίζει.
Αυτό είναι ένα από τα τελευταία του mixtapes