ΒΙΒΛΙΟ

Δυο μερόνυχτα και κάτι, του Δημήτρη Χουλιαράκη

Στην εκταφή της μάνας μας θα ᾽πρεπε να ερχόσουν -το σπάρτο πώς σκόρπαγε την άχνα της γης- πέρα κει στο…

1 year ago

Πιθανές προσθήκες στο ποίημα περίπου βιογραφία, του Τάκη Σινόπουλου

Στις όχτες του ποταμιού που εφύσαγε κι οι πέτρες ήτανε δίχως χαρά, μ' ένα κρύο, αδέκαστο φως. Kυρίες φιλοθεάμονες τον…

1 year ago

Η σκηνή, του Μίλτου Σαχτούρη

Απάνω στο τραπέζι είχανε στήσει ένα κεφάλι από πηλό τους τοίχους τους είχαν στολίσει με λουλούδια απάνω στο κρεβάτι είχανε…

1 year ago

Στο φίλο που πάει για δάσκαλος, του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Μονάχος σου, σε αψηλό χωριό απομονωμένος, δίχως μάνα να σου καρικώνει τις κάλτσες, δίχως φίλους για βόλτα, τότε θα νιώσεις…

1 year ago

Ο «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξλεϊ γίνεται για πρώτη φορά graphic novel

H αναζήτηση της ευδαιμονίας ήταν πάντοτε ένα ζητούμενο. H αποφυγή της δυστυχίας ένα άλλο. Μπορεί μεν οι άνθρωποι να ανακάλυπταν…

1 year ago

Η Lindsay Whalen είναι γενναία, του Σαμσών Ρακά

Μοναξιά είναι να κάθεσαι σε μια γωνιά στα έβερεστ της Πειραιώς τέσσερις και τριάντα πέντε ακριβώς τη μέρα που πέθανε…

1 year ago

Πικρία, του Νίκου Καββαδία

Ξέχασα κείνο το μικρό κορίτσι από το Aμόι και τη μουλάτρα που έζεχνε κρασί στην Tενερίφα, τον έρωτα, που αποτιμάει…

1 year ago

Άντρας, γυναίκα, μηχάνημα, της Μπεατρίζ Χάουσνερ

Όταν άντρας πλησιάζει το μηχάνημα φαντάζεται γυναίκα καμωμένη από τετράγωνα και ψηφία, το στόμα της άφωνο και υγρό. Εμφανίζονται αστέρια.…

1 year ago

[Όταν σούφρωνε], του γιώργου δομιανού

όταν σούφρωνε τα χείλη της ο πλανήτης έχανε το 1/3 του όγκου του κατόπιν μετά το χάδι όλα επανερχόντουσαν και…

1 year ago

Η αυτοκτονία του Ατζεσιβάνο, του Άγγελου Σικελιανού

Μαθητή του Βούδα Aνεπίληπτα επήρε το μαχαίρι ο Aτζεσιβάνο. K' ήτανε η ψυχή του την ώρα εκείνη ολάσπρο περιστέρι. Kι…

1 year ago

Κανένα άλμα προς τα εμπρός, της Νίκης Μαραγκού

Κανένα άλμα προς τα εμπρός δε θέλω πια να κάνω μόνο βήματα αργά που να μου επιτρέπουν να παρατηρώ τον…

1 year ago

comedy catharsis, a poem by Noriko Tasaki

when the last one falls there will be no plastic upholstery to remind us of us when the last one…

1 year ago

Ο Χάρολντ Μπλουμ αποκωδικοποιεί τον Σαίξπηρ

Μάλλον δεν είναι υπερβολή να ισχυρισθεί κανείς ότι η φήμη του ξεπέρασε όλους τους άλλους συγγραφείς, ενώ τα έργα του…

1 year ago

Σ’ έναν γάτο, του Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Δεν είναι πιο σιωπηλοί οι καθρέφτες ούτε η αυγή η πολυκύμαντη είναι πιο απόκρυφη· είσαι κείνος ο πάνθηρας που μόνο…

1 year ago

Δημητρίου Σούτσου 36: Όπου ο ποιητής Νίκος Καρούζος συζητάει με τον Γιάννη Ζουγανέλη

Υπήρξε ένας χαρισματικός τεχνίτης του λόγου που κατάφερνε να συνδυάζει την καλλιτεχνική δημιουργία με την καθημερινή αποδόμηση, την δημιουργική σύνθεση…

1 year ago

Επίλογος, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Ο έρωτας όμορφος και τρυφερός κρύφτηκε κάτω από μιαν αράχνη. Ο ήλιος σαν άλλη αράχνη με σκεπάζει με τις χρυσές…

1 year ago

Είμαι το λουλούδι, της Μαρίας Πολυδούρη

Eίμαι το λουλούδι που σιγά το τρώει το κρυφό σαράκι. Δε με τυραννάει το άγριο κακοκαίρι, όπως τάλλα εμένα και…

1 year ago

Έρωτος άκουσμα, του Κ.Π. Καβάφη

Στου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσου σαν αισθητής. Όμως, ευτυχισμένος, θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ’ έπλασεν· αυτά…

1 year ago

Άνθιμο πένθος, του Δημήτρη Κρανιώτη

Αν κάποιο πάθος μαθαίνει κι ως τέρας δείχνει κάτι άλλο εντός κι εκτός από το πρόσωπό μας ξαφνικά κι απότομα…

1 year ago

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης: Το έργο μιας ιδιοφυΐας επανασυστήνεται στο κοινό

Κοσμικός και μυστικιστής, σύγχρονος και βαθιά θρησκευόμενος, πληθωρικός και πειραματιστής. Αλλά και παράξενα γοητευτικός και πολύτροπος, με μία έμφυτη σχεδόν…

1 year ago

Μικρή μοναξιά, του Γιάννη Ρίτσου

Στη γωνιά της αυλής, μέσα στα σαπουνόνερα κάτι τριαντάφυλλα καμπούριασαν απ’ το βάρος της ευωδιάς τους. Κανένας δε μύρισε αυτά…

1 year ago