Ο Austin Kleon δεν είναι κλέφτης. Είναι συγγραφέας που σκιτσάρει ή τουλάχιστον έτσι του αρέσει να συστήνεται. Είναι νέος, μάλλον όχι ωραίος, αν και νεότερος ήταν ωραιότερος κι έχει αυτό το χαρακτηριστικό look που περιμένεις να συναντήσεις στο 80% των ανθρώπων που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα του SXSW από τους πολυταλαντούχους μουσικούς DIY σαν τον Dan Deacon μέχρι απλούς, ταξιδιάρηδες geeks.
Ο Austin Kleon, ανάμεσα σε όλα τα άλλα που κάνει, γράφει βιβλία που πουλάνε κι επηρεάζουν πολύ κόσμο. Βιβλία που τα εικονογραφεί ο ίδιος με τα σκίτσα του και που αποτελούν την πρώτη ύλη της δημιουργικότητας ή αν το προτιμάτε την πυρίτιδα της έμπνευσης. Κατά τον ίδιο, πάντα.
Πριν γίνει συγγραφέας και από τους βασικούς ομιλητές διοργανώσεων της εμβέλειας του TEDx (και φυσικά του SXSW) για θέματα που αφορούν την ανάπτυξη της δημιουργικότητας στην ψηφιακή εποχή, υπήρξε βιβλιοθηκάριος, web designer και κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Το 2012 εκδόθηκε το τρίτο κατά σειρά πόνημά του με τίτλο ‘’ Steal Like An Artist’’ το οποίο κι έγινε Best Seller.
Πρόκειται για ένα σύντομο βιβλίο 160 σελίδων σε μικρό τετράγωνο φορμά, από αυτά που αποτελούν τον ιδανικό σύντροφο στην αναμονή μιας πτήσης ή μέσα στην πτήση, στο τέλειωμα μιας βόλτας μια ηλιόλουστη μέρα σε κάποιο πάρκο ή μια πλατεία και φυσικά, στο κρεβάτι ή στον καναπέ τη στιγμή που συνειδητά κι υπεύθυνα θες να απομακρυνθείς από την οθόνη του υπολογιστή και να βάλεις τα πράγματα σε τάξη ή να πάρεις ένα εμπνευστικό σφηνάκι γνώσης μπας και σου κάτσει καμιά ιδέα για αύριο ή για το μέλλον σου.
Το “Κλέψε Σαν Καλλιτέχνης” είναι γραμμένο ώστε να κυλάει σαν γάργαρο νερό κι είναι χωρισμένο σε δέκα κεφάλαια, τα οποία σε μια εμπνευσμένη αλληλουχία μας μυούν στον κόσμο της δημιουργικής σκέψης. Δηλαδή στο χάος το οποίο και καλούμεθα οι δημιουργικοί νόες να ελέγξουμε μέσα σε μια εποχή-δίκοπο μαχαίρι. Την Ψηφιακή.
Τα εκατοντάδες χιλιάδες ερεθίσματα γύρω, πάνω και μέσα σε όλες τις οθόνες που φωτίζουν το μυαλό μας 24/7 (ναι, κι αυτήν του μυαλού και της ψυχής μας που βλέπουμε στον ύπνο μας και που είναι ο aggregator των εμπειριών και των συναισθημάτων μας και μας επηρεάζει υποσυνείδητα περισσότερο από οιαδήποτε άλλη) δεν είναι εύκολο να μας αφήσουν να ελέγξουμε τη δημιουργικότητα ώστε να την καναλιζάρουμε οδηγώντας την στην εξυπηρέτηση της εκάστοτε στρατηγικής που αυτή καλείται να απαντήσει.
Ο Austin μέσα από τα 10 προσεκτικά επιλεγμένα κεφάλαια του βιβλίου του μας περνάει από την έννοια της Κλοπής και της Αυτογνωσίας στην Αφαίρεση, το τι είναι τελικά Δημιουργικότητα δηλαδή. Η έννοια της κλοπής είτε με τη λογική του ότι τίποτα δεν είναι πρωτότυπο είτε με την έννοια της διαδικασίας διαρκούς παρατήρησης, εκμάθησης αλλά και ‘φύλαξης’ (σχεδόν αποθησαύρισης, θα έλεγα) των δεδομένων και υπαρκτών ως βάσης της επαναδιατύπωσης ή και μεταμόρφωσης και τελικά της Νέας Δημιουργίας είναι κατά τον συγγραφέα το ‘’it’’ της δημιουργικής διαδικασίας κι εξέλιξης.
Στο δεύτερο κεφάλαιο, καλούμαστε να “βιαστούμε” ξεκινώντας με διαρκείς αντιγραφές. Πρόκειται για κρίσιμη θέση που αφορά ειδικά τους νέους δημιουργούς και η οποία συνοψίζεται στο ‘’μην περιμένεις να βρεις τον εαυτό σου για να ξεκινήσεις’’.
Ακολουθούν τρία κεφάλαια τα οποία πιάνουν ακριβώς το πνεύμα της εποχής, παροτρύνοντας τον αναγνώστη να κάνει επιτέλους κάτι για αυτόν: Αυτό που του αρέσει! Στην ίδια ενότητα ο Austin συναντά τον Florian Schmitt και μας προτρέπει να απομακρυνθούμε από τις οθόνες μας κι ειδικά αυτήν του κεφαλιού μας προκειμένου να αντλήσουμε νέες εμπειρίες και γνώσεις κι άρα ερεθίσματα που μπορούν να οδηγήσουν σε ιδέες για να καταλήξει σε έναν ύμνο σε αυτό που αποκαλεί Δημιουργική Τεμπελιά και που είναι η βάση της κάθαρσης που θα οδηγήσει στο Νέο.
Στη συνέχεια κι αφού υπάρχει αυτό καλούμεθα να το μοιραστούμε, είναι ακριβώς εδώ που χαιρόμαστε να ζούμε σε αυτήν την εποχή που μας δίνει τα μέσα να διαδώσουμε εύκολα αυτά που αγαπάμε, είμαστε και δημιουργούμε. Από την γλαφυρά αποδοσμένη σε σκίτσο ‘’Ζωή ενός project’’ ως την ενθάρρυνση της έκθεσης χωρίς φόβο και με πολύ πάθος ,το κεφάλαιο 6 αποτελεί την κυνική και θαρραλέα επιτομή αυτού του Μανιφέστου και αυτό που πρέπει να διαβάσουν όλοι όσοι ασχολούνται με δημιουργικά επαγγέλματα, νέοι και παλιοί, εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι κι υπάλληλοι. Εννοείται και άνθρωποι που δεν έχουν μπει ακόμα στα γρανάζια της παραγωγής.
Ακολουθούν αφορισμοί, ό,τι διδάσκεται από σπουδαίους καθηγητές σε σοβαρά πανεπιστήμια αυτήν την στιγμή αλλά κι ό,τι βασανίζει τους παραδοσιακούς στη σκέψη παραγωγούς σε όλες τις κατηγορίες της αγοράς αλλά και πολιτικούς και οικονομολόγους. Η Γεωγραφία δεν παίζει κανέναν ρόλο, να είμαστε καλοί και να είμαστε ΒΑΡΕΤΟΙ (δηλαδή κανονικοί και οργανωτικοί για να μπορεί να ξεσπάσει η δημιουργικότητα στην ώρα της όπως πάνω κάτω είπε κι ο Φλωμπέρ).
Και μετά από τη συμβουλή του ενός εκατομμυρίου “Καλοπαντρέψου”, το βιβλίο καταλήγει στην περί Αφαίρεσης θεωρία της Δημιουργικότητας, δηλαδή στο ζουμί: Τι θα αφήσεις έξω, που θα εστιάσεις, τι θα πετάξεις για να λάμψει αυτό που είναι η ιδέα σου, αυτό που είσαι ΕΣΥ.
Το “Κλέψε Σαν Καλλιτέχνης” είναι γραμμένο από έναν νέο περιπετειώδη δημιουργό για νέους στου μυαλό και την καρδιά τύπους κι είναι ακόμα ένα ιδανικό δώρο που μπορείς να κάνεις στον διαβαστερό φίλο σου, στο παιδί σου που τώρα ανοίγει τα φτερά του ψάχνοντας να βρει πιο είναι το επόμενο βήμα και , αν υπάρχει ακόμα αυτό το είδος εργοδότη , στους ανθρώπους της δημιουργικής σου εταιρείας αντί για ένα μπουκάλι κρασί ή κάτι άλλο απρόσωπο και πρακτικό.
Κυκλοφόρησε σε εξαιρετική μετάφραση από τις εκδόσεις Key Books.