Στα γρήγορα: Έβδομη full length κυκλοφορία για το τρίο από το New Jersey τρία χρόνια μετά το Rose Mountain, για την Don Giovanni Records σε παραγωγή του Matt Bayles και με μία cameo εμφάνιση του ντράμερ Brendan Canty (Fugazi, Messthetics).
Την ακούσαμε: “Am I losing faith in my own anger?” αναρωτιέται η Marissa Paternoster στο “I’ll Make you Sorry”, κάτι που αμφισβητούμε σθεναρά ακούγοντας τον δίσκο. Βαριές κιθάρες σε μία γεμάτη ηχητικά παραγωγή, δεμένες με pop punk μελωδίες είναι η βασική απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να γρατζουνάς απλά τρία ακόρντα για να βρίσκεσαι κάτω από την ευρεία ομπρέλα του punk. Ο στακάτος ρυθμός με μία…screaming female με φωνητικό γρέζι που βρίσκεις κάπου μεταξύ Joan Jett και Ana Da Silva (The Raincoats) και οι μικρές indie μελωδικές εξάρσεις καταφέρνουν να κάνουν τις ενίοτε χαρντροκάδικες κιθάρες να ακούγονται ευχάριστες ακόμη και σε αυτούς που τους προκαλούν αλλεργία.
Τρέξε μακριά: «Η αλήθεια βρίσκεται (μόνο) στους Sex Pistols».
Τ’ είπες τώρα; «Έντεκα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους είναι πιο έξυπνοι και ιδιοσυγκρασιακοί από ποτέ.» –All Music
Να τ’ αφήσω; 86/100 –Metacritic